جام جم آنلاین گزارش میدهد
او که سالها با حقوق کارمندی بخور و نمیر ساخته بود و به قول خودش هنوز نتوانسته بود سایه سری برای خودش دست و پا کند وقتی که دید تمام پسانداز سالهای زندگیش تنها صرف خرید یک دست جواهر و حلقه ازدواج میشود با کمال ادب و احترام عروس و خانوادهاش را به دست خدا میسپارد و مغازه را ترک میکند. حالا هم که بعد از گذشت سالها صحبت ازدواج میشود خاندایی میگوید: اگر ازدواج کرده بودم قطعا میبایست سالهای آخر عمرم را در زندان میگذراندم.
وقتی صحبت از موانع پیش روی ازدواج جوانان میشود، ناخودآگاه ذهنها متوجه مشکل مسکن، گرانی اجارهبها، بیکاری یا عدم ثبات شغلی، نامعقول بودن هزینههای ازدواج و مهریههای سنگین میشود و این در حالی است که مسوولان همچنان درصدد تسهیل ازدواج جوانان هستند و تنها موفق شدهاند که روزی را به نام روز ملی ازدواج اختصاص دهند. روزی که شاید برای بسیاری از جوانان دست نیافتنی باشد و بسیاری از آنان در آرزوی برگزاری جشن ازدواج خود روزهای عمرشان را یکی پس از دیگری پشتسر میگذارند.
مخارج هنگفت خودساخته ازدواج باعث میشود این سنت مقدس و تشکیل خانواده هر چه بیشتر به تاخیر بیفتد و این در حالی است که کارشناسان عامل بسیاری از ناهنجاریهای موجود را در افزایش سن ازدواج دانسته و راه مقابله با آنها را آسانتر کردن راه برای تشکیل خانواده جوانان میدانند.
بعضی از این مشکلات به قدری پیچیده و زنجیروار است که رفع آن از عهده خانوادهها خارج است. اما بخش دیگری از این موانع به تارهای محکم تجملات و ظاهربینیهایی برمیگردد که هر کدام از ما به نوعی در به وجود آمدن آنها سهیم بودهایم و شاید این خود ما هستیم که میتوانیم آنها را از پیش پا برداریم. پس بیاییم در مراسمی که برای فرزندان خود در پیش رو داریم توافق کنیم و بیشتر به اصول بپردازیم تا آنچه فقط روبنای زندگی فرزندان ما را رنگارنگتر و اساس و پایههای آن را سستتر میکند.
برآورد هزینههای یک ازدواج
برای انجام دادن این امر خطیر نیاز به هفت دست لباس آهنی، کفش آهنی و عصای آهنی است که گذر زمان را تاب بیاورد و صد البته تحمل مافوق انسانی و پیدا کردن گنجینه هم از ملزومات کار است.
اول از همه پیدا کردن زوج مناسب و دلخواهی است که منتظر اسب سفید رویاهایش نباشد و واقعیات را آنچنان که هست ببیند. به تاریخ تولدش سکه طلا طلب نکند و قید شیربها و خرید آنچنانی را بزند.
مرحله بعد که مهمترین مرحله هم هست پیدا کردن محلی جهت برگزاری مراسم است که همه خانوادهها معتقدند که باید آبرومند برگزار شود و چیزی کمتر از عروسی در و همسایه نباشد.
عروسی اگر در باغهای اطراف کرج باشد، چیزی حدود 4 تا 5 میلیون تومان بستگی به محل و دوری و نزدیکی فقط اجاره باغ است که معمولا متعلق به از ما بهتران است.
اگر عروسی در باشگاه فرمانیه برگزار شود با توجه به سه سالنی که دارد به ترتیب برای هر نفر 25 هزار تومان، 50 هزار تومان و 100 هزار تومان است.
باغ پونک که کرایه آن روزهای عادی 500 و روزهای اعیاد و پنجشنبه و جمعه 700 هزار تومان است، که شامل سفرهخانه سنتی 200 هزار تومان، آتشبازی 100 هزار تومان، 5 نوع غذا نفری 20 هزار تومان، سفره عقد 150 هزار تومان و هزینههای فیلمبرداری است.
تالارهای ویلایی سعادتآباد با ورودیه 500 تا 700 هزار تومان و غذا نیز از نفری 900/13 تا 900/26 است.
البته این تالارها دارای 5 نوع منو غذای ویژه هم هستند که عبارتند از:
منوی 1، 36 هزار تومان
منوی 2، 56 هزار تومان
منوی 3، 76 هزار تومان
منوی 4، 106 هزار تومان
و منوی 5، 146 هزار تومان ناقابل است.
و اما منوی شماره 5 عبارت است از باقلاپلو با گوشت بره، زرشک پلو با مرغ، شیرین پلو با مرغ، چلو خورشت مسما بادمجان، زبان با سبزیجات، بیف استروگانف، جوجه کباب بدون استخوان، ماهی شیر درسته، بوقلمون درسته، سالاد فصل، سالاد مخصوص، ژله میوهای مخلوط موس شکلات، پلمبیر با سبد و نوشابه یک و نیم لیتری.
البته هزینه تالار در تهرانپارس نفری 4600 تومان و در منطقه هفت تیر نفری 5800 تومان است که شامل سه نوع غذای معمولی است.
البته قانون باشگاهها و تالارهای شهر این است که در راس ساعت 12 شب تمامی میهمانان را با احترامات فائقه بیرون میکنند و خاموش شدن چراغها به منزله اتمام مراسم است. مرحله دیگر تهیه ارکستر و نور است که شامل رقص نور چیزی حدود 8 تا 15 هزار تومان، فلاشی 7 هزار تومان، مهساز 12 هزار تومان و موزیک DJ است که هزینه آن 500 هزار تومان است، البته موزیکهای دیگری نیز هستند که از 250 هزار تومان به بالاست با خوانندههای بدصدا و سر و صداهای ناهنجار که آلودگی صوتیشان به مراتب بیشتر از آلودگی صوتی شهر تهران است.
حالا نوبت هم باشد نوبت فیلم و عکس است. فیلمبرداری دودوربینه + DVD+ HDV و پرتره ژورنالی 650 هزار تومان تا 200 هزار تومان هزینه دربر دارد که البته همراه با هزینه عکس است. کرایه اتومبیل شب عروسی را هم نباید فراموش کرد که با 30 درصد تخفیف ویژه گل زدن همراه است که عبارت است از :
بنز قدیمی هندلی 100 هزار تومان
بی. ام. و 90 هزار تومان
مزدا، سوناتا، موسو 65 هزار تومان
6 درب 60 هزار تومان
زانتیا، ورانتا و آوانتا 40 هزار تومان
کلا هزینه ماشین و گل زدن آن با تخفیفهای ویژه از 200 هزار تومان به پایین است. هزینه سفره عقد هم از 100 هزار تومان تا 500 هزار تومان محاسبه شده است. البته ناگفته نماند که هزینه کارت دعوت هم از 150 هزار تومان تا 250 هزار تومان براساس تعداد است و اما از هرچه بگذریم سخن عروس خوشتر است که تازه اول هزینههاست.
حلقه ازدواج معمولی بین 100 هزار تا 2 میلیون تومان بسته به پول داماد گزارش شده است. یک دست طلای معمولی از 700 هزار تا یک میلیون و پانصد هزار تومان است که اگر این به جواهر تغییر ماهیت دهد از یک میلیون و پانصد تا بینهایت میرسد.
گل دست عروس از 50 هزار تا 200 هزار تومان هم است. البته بستگی به تعداد گلها و نوع گلها دارد.
آرایشگاه عروس که دارای انواع و اقسام مدلهای مختلف است از آرایش خلیجی و بلوچی گرفته تا شمالی و بندری که به طور متوسط از 300 هزار تومان تا یک میلیون تومان هزینه در بر دارد.
البته جدیدا آرایش داماد هم به آن اضافه شده که از 50 هزار تومان تا 100 هزار تومان است که شامل رنگ، واکس، گریم و ... میشود.
با توجه به سنتها خریدن و کشتن گوسفند هم زیرپای عروس و داماد الزامی است که از 170 هزار تومان تا 200 هزار تومان است.
بعد از برگزاری مراسم کمرشکن عروسی که تماما بر عهده داماد است تهیه جهیزیه بر عهده عروس خانم و خانوادهاش است که معمولا از 3 میلیون تا 30 میلیون تومان هم گزارش شده است.
البته لازم به ذکر است که معمولا پرداخت وام و قرض و قولههای شب عروسی و تهیه جهیزیه در حال حاضر در ایام سالمندی به پایان میرسد. به شرطی که ولخرجی نکرده باشند در غیر این صورت پرداخت آن به ورثه خواهد رسید.
بعد از تهیه جهیزیه و برگزاری مراسم عروسی حالا عروس و داماد نیاز به یک سقف دارند تا زندگی مشترکشان را آغاز کنند.
ابتدا این دو جوان فداکار و از خود گذشته به سراغ صندوق مهر رضا میروند که نفری یک میلیون تومان وام میدهد و دارای 4 درصد کارمزد است. البته برای گرفتن وام شرایطی ضروری است که کمتر از گذشتن از هفتخوان رستم نیست و در صورتی که تمامی مراحل را بهخوبی پشت سر بگذارند میتوانند وام را دریافت کنند.
و اما کرایهخانه و رهن آن که اصلا به صلاح نیست مطرح شود، زیرا که با توجه به گرانی بیسابقه مسکن ممکن است اکثر جوانان قید ازدواج را تا آخر عمر بزنند.
و حالا عروس و داماد جوان ما بعد از کهنه کردن هفت جفت لباس، کفش و عصای آهنی ازدواج کردهاند و برای تامین هزینههایی که کردهاند و بازپرداخت وامها و قرض و قولههایی که داشتهاند باید از خروسخوان تا بوق سگ حداقل در دو شیفت کاری زحمت بکشند تا شاید روزی هم زندگی به آنان لبخند بزند و طعم واقعی آن را بچشند.
هزینههای گزاف و تجملات بیضابطه
بیشتر کارشناسان معتقدند که مجالس عروسی بسیار پرخرج و سنگین شده است و این در حالی است که میتواند بسیار کمهزینهتر انجام شود. ایزدیار کارشناس امور خانواده دراینباره میگوید: ازدواج یک امر ساده به معنای وصلت دو فرد برای تشکیل خانواده است و باید از امور غیرتشریفاتی خانوادهها محسوب شود و نباید هزینههای بالایی را بر دو طرف تحمیل کند.
او ضمن انتقاد از تشریفاتیشدن مجالس عروسی در جامعه میافزاید: جشنهای عروسی هر قدر سادهتر برگزار شود، به همان اندازه به هدف اصلی این جشنها که تجلیل و گرامیداشت یک رویداد مبارک است، نزدیکتر خواهد بود.
او یادآور میشود: در حال حاضر بیش از 80 درصد خانوادهها، در مجالس عروسی خود بیش از مقداری که وضعیت اقتصادیشان اجازه میدهد، خرج میکنند و این مساله اغلب به علت چشم و همچشمی و تقلیدهای کورکورانه است که این روزها رواج یافته است.
این کارشناس خانواده عمدهترین پیامد منفی بدهکاریهای مربوط به عروسی را استرس و فشارهای روحی، روانی میداند و معتقد است: از آنجا که زوجها نمیتوانند بعد از مراسم عروسی میان درآمد و مخارج خود توازن برقرار کنند، دچار استرس و ناراحتیهای روحی میشوند.
گریزانی از ازدواج
دکتر فرجام، روانشناس اجتماعی هم میگوید: در جامعه کنونی ما عوامل اقتصادی شاید یکی از اصلیترین دغدغههای هر خانواده ایرانی بوده، بهطوری که این عامل تقریبا بخش عمدهای از خانوادهها و زوجهای جوان را درگیر کرده و همین یکی از فاکتورهای اساسی است که جوانان را از ازدواج گریزان کرده است.
او میافزاید: مسائل اقتصادی و وابستگی مالی زوجین به خانوادههایشان در سیستم یک خانواده تازه شکلگرفته عامل موثری در کاهش استواری یک خانواده است، چرا که هر سیستمی در صورتی میتواند به روند کاری خود استمرار بخشد که از توان بنیه مالی کافی برخوردار باشد.
دکتر فرجام یادآور میشود: مسائل و مشکلات مالی بویژه در میان زوجهای جوان موجب افزایش استرس هر یک از طرفین شده و خود عامل درگیریهای کلامی میان این زوجها میشود.
او با تاکید بر این مساله که جوانان امروزی باید از ازدواجهای چشمبسته دوری کنند میگوید: اگر پسران و دختران جوان به مرحلهای رسیده باشند که در آستانه شروع یک زندگی مشترک قرار گرفته باشند، میتوانند با افرادی در محیط کار و تحصیل خود آشنا شده و برای ازدواج با یکدیگر فکر کنند و از هرگونه چشم و همچشمی دوری کنند.
این روانشناس اجتماعی در مورد عدم تمایل ازدواج در جوانها میافزاید: شرایط نامناسب مسکن، هزینههای زندگی، نامناسب بودن وضع درآمدی با هزینههای زندگی، مهریههای سنگین، مخارج جشن عروسی، اهمیت به تجملات و... بخصوص در نیم دهه اخیر، تاثیر جدی بر ازدواج داشته و دیررسی آن را موجب شده است که در نهایت انتظارات از ازدواج را به سمت عواملی مانند داشتن همسر دارای مدارک تحصیلی عالی، شغل معتبر و درآمد بالا سوق داده است.
او تاکید میکند: این عوامل امروزه باعث تشدید تاخیر در ازدواج شده و تضعیف باورها و تعهدات در جامعه را به وجود آورده است.
او با اشاره به این تفاوت نسلها نیز میگوید: یکی دیگر از مشکلات جوانان در امر همسرگزینی و ازدواج، مربوط به قرار داشتن جامعه ایران در مرحله گذار از سنت به مدرنتیه است. این امر در مسالهای ازدواج، خود را به شکل تفاوت نسلها نشان میدهد. روند تحولات در ارزشها، رسوم و الگوهای رفتاری به قدری سریع است که آن را در فاصله 2 نسل (والدین و فرزندان) میتوان تشخیص داد. فرزندان تاثیر بیشتری از قالبهای دنیای مدرن میپذیرند.
آنان در انتخاب همسر، معیارها و ملاکهای دنیای متمدن را بیش از الگوهای ارزشی والدینشان در نظر میگیرند.
امروزه برای زنان، معیارهایی از قبیل نقش اجتماعی، تحصیلات دانشگاهی، تساوی حقوق با مردان، اشتغال در کارهای خارج از منزل و... از مسائلی است که مورد توجه آنان در انتخاب شوهرانشان است و برای مردان جوان نیز تصمیمگیری در پذیرش و یا عدم پذیرش خواستههای دختران جوان نقش تعیینکنندهای در انتخاب همسرانشان دارند و بعضا الگوهای ارزشیشان متفاوت با والدین است، از این رو باعث چالش بین آنان میشود.
طرح تسهیل ازدواج جوانان
طرح تسهیل ازدواج جوانان که به مجلس شورای اسلامی تقدیم و در جلسه علنی 27 آذر ماه 1384 مجلس با اصلاحاتی تصویب و به تایید شورای نگهبان رسید، قانون جامع و کاملی است که میتواند در این باره بسیار راهگشا باشد. در ماده 4 این قانون آمده است؛ همه دستگاههای دولتی، نهادهای عمومی و شهرداریهای دارای تسهیلات رفاهی، فرهنگسراها و تالارها، باشگاه و اردوگاه موظفند با هماهنگی کمیته سامان ازدواج، فضاهای مذکور را برای برگزاری جشن و مراسم ازدواج در اختیار زوجهای واجد شرایط قرار دهند.
با این حال هنوز این قانون پس از 2 سال اجرایی نشده و در پیچ و خم تدوین آییننامه و تصویب اساسنامه گم شده است و این در حالی است که اگر این قانون سریعتر اجرا شود، بسیاری از مشکلات پیش روی جوانان از جمله اجاره سالنهای عروسی با قیمتهای بسیار بالا حل میشود.
امیررضا خادم، عضو کمیته جوانان مجلس شورای اسلامی چندی قبل در این باره اظهار داشته بود: «قانون تسهیل ازدواج جوانان مصوب مجلس شورای اسلامی، طرح جامعی است که بیشتر مشکلات پیش روی ازدواج جوانان را به خوبی پیشبینی و لحاظ کرده، اما متاسفانه هنوز اجرایی نشده است. بنابراین از دستاندرکاران این امر تقاضا داریم تا آییننامه اجرایی بزودی و با سرعت عملیاتی شود».
خادم با اشاره به نقش مهم دولت، در اجرا و ابلاغ آییننامه قانون تسهیل ازدواج جوانان به همه دستگاههای دولتی تصریح کرده: مجلس وظیفه خود را در قبال این قانون که همانا تصویب طرح آن در دو سال پیش بود، انجام داده است و اکنون همه کارها به دست دولت است.
درددلهای جوانان
میثم که کارمند یک شرکت دولتی است، در مورد هزینههای ازدواج میگوید: مشکل مسکن، گرانی اجارهبها، بیکاری یا عدم ثبات شغلی، نامعقول بودن هزینههای ازدواج و مهریههای سنگین از مهمترین عواملی است که مانع از ازدواج جوانان میشود.
او که 32 سال دارد، میافزاید: حقوقی که دریافت میکنم به سختی کفاف هزینههای زندگیام را میدهد. والدین مسنی دارم که هنوز پس از سالها از خود خانه ندارند و من مقداری از حقوقم را به کرایه خانه آنها اختصاص میدهم تا حداقل در دوران پیری آرامش داشته باشند و مجبور نباشند کار کنند. با توجه به این شرایط فکر نکنم تا آخر عمر بتوانم ازدواج کنم.
علی نیز که راننده هست، میگوید: در حد فراهم کردن یک زندگی معمولی هستم اما متاسفانه توقع دختر خانمها بسیار بالا رفته است. مهریه آنچنانی میخواهند، لباس خداتومان و جواهرات گرانقیمت طلب میکنند و این در حالی است که قادر به تامین این هزینهها نیستم و در انتظار روزی هستم که دختری ساده و کمتوقع را بیابم.
مهشید 26 ساله هم میگوید: در حال حاضر تنها هزینهها مختص به آقایان نیست و ازدواج کردن چه برای خانمها و چه برای آقایان آنچنان هزینههای سرسامآوری را در پی دارد که جوانان از قید آن گذشتهاند.
او که مهندس نساجی است، میافزاید: تهیه جهیزیه و هزینههای آن سر به فلک میزند. به طور متوسط یک دختر خانم با تمام صرفهجویی که میتواند بکند، حداقل باید 10 میلیون تومان را صرف خرید کالاهای اساسی زندگی کند. حال چند سال کار کند تا بتواند این مبلغ را فراهم کند، خدا میداند.
او یادآور میشود: امروزه دختران برای ازدواج درپی یافتن پسران پولدار هستند و پسران نیز اولین فاکتور را ثروتمند بودن خانواده دختر میدانند و این باعث شده که تنها ثروتمندان بتوانند ازدواج کنند.
مسوولان هم هرازچند گاهی بنابه مقتضیات زمان شعار میدهند تا شاید رای بیشتری جمعآوری کنند ولی متاسفانه در عمل هیچ کار خاصی برای جوانان انجام نمیدهند.
متاسفانه پول و مادیات حرف اول را در جامعه میزند و قطعا در چنین جامعهای انسانیت ارزشی ندارد و براساس آن معیارها نیز معیارهای درستی نیستند.
بیتا مهدوی
جام جم آنلاین گزارش میدهد
جام جم آنلاین گزارش میدهد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک فعال سیاسی:
یک نماینده مجلس:
در گفتوگوی «جامجم» با استاد حوزه و مبلغ بینالملل بررسی شد
گفتوگو با موسی اکبری،درخصوص تشکیل کمپین«سرزمین من»وساخت و مرمت۵۰خانه در منطقه زنده جان