نیمکت‌هایی که زود لرزان شدند

هنوز زنگ آغاز هفته هفتم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران به صدا درنیامده، زمزمه‌های کنار گذاشتن چند مربی به گوش می‌رسد. آلترناتیو‌های ابتدای فصل هم که همیشه مشخص هستند. با این‌که چه کسی می‌رود و چه کسی می‌آید چندان مشخص نیست، اما زمزمه‌های اخراج سه مربی از همین الان شروع شده است.

مازیار، ملوان کجاست؟

قعرنشینی ملوان از این جهت بسیار غم‌انگیز است که یکی از پرطرفدارترین تیم‌های کنونی لیگ‎برتر به شمار می‎آید. این تیم هواداران بی‎شمار خودش را دارد که با همه چیز کنار می‌آیند به جز قعرنشینی تیم محبوب‌شان. مازیار زارع، سرمربی این تیم به جز سه باخت و دو مساوی هیچ چیز دیگری نداشته که به هوادارانش بدهد. ملوان الان درست در قعر جدول است. باید از زارع بپرسیم ملوان واقعی کجاست؟ نکته جالب این است که هواداران پرشمار ملوان حتی در این شرایط هم مازیار زارع را تنها نگذاشته‎اند و هنوز حامی‎اش هستند، هر چه باشد او بود که با ۳۷ سال ملوان را به لیگ‌برتر آورد. اما هر چیزی هم حدی دارد و صبر بالاخره لبریز می‎شود. مازیار زارع باید بهتر از هر کسی قدر این محبوبیت بالا را بداند. به هر حال او نخستین مربی در لیگ بیست و دوم به شمار می‎رود که اولتیماتوم دریافت کرده‌است. البته آخرین خبر این است که با نظر مازیار زارع، اریکو پینهال، مربی پرتغالی به‌عنوان دستیار به کادر فنی ملوان اضافه شد.

شش هفته و فقط یک گل. تعریف اضافه‌‎تر از تیم آلومینیوم اراک این است که سه باخت، دو مساوی و یک برد به دست آورده و جایی در حوالی قعر است؛ یعنی چهاردهم. نکته عجیب به این مربوط می‌شود که آلومینیوم خوب بازی می‌کند و در پایان بازی معمولا آمار بهتر را نسبت به حریف از خود باقی می‌گذارد، اما چه فایده که نتیجه نمی‌گیرد. انگار برای این تیم اوضاع برعکس پیش می‎رود. مهدی‌رحمتی کم‌کم به مربی قابل اعتمادی در فوتبال ایران تبدیل شده‌بود، اما ادامه روند تیم تحت هدایت او، اعتبارش را زیر و رو خواهدکرد و شانس‌های بعدی را از دست خواهدداد. شنیده می‌شود او هم جزو نخستین مربیان لیگ برتری است که اولتیماتوم اخراج را دریافت کرده‌است. اگر آلومینیوم از حوالی قعر عبور نکند و راهی برای نفوذ به میانه‌های جدول نداشته‌باشد، حتی بهترین آمار‌ها و عالی‌ترین اعداد و ارقام هم نمی‌تواند سرنوشت اخراج را از رحمتی دور کند. آلومینیوم اراک در هفته هفتم با ملوان مصاف دارد. این بازی تقریبا فینال بقا برای دو مربی جوان است. در واقع تتمه فرصت آن‌ها شاید در همین هفته هفتم باشد.

صنعت‌نفت آبادان تاکتیک خاصی ندارد. این را ما نمی‌گوییم. کارشناسان بر این باور هستند تیم صنعت نفت فاقد تاکتیکی است که نشان دهد. مربی‌اش یعنی رضا پرکاس تفکر ناب فوتبالی دارد، البته باید بگوییم مربی سابق، چون دیگر جایی در این تیم ندارد. پرکاس تیم را دفاعی به میدان می‌فرستاد. گاهی اوقات رگه‌هایی از هجومی بودن در این تیم می‌دیدیم، اما همچون جرقه‌ای بود که به سرعت ناپدید می‌شد. با تاکتیک جرقه‌ای هم که نمی‌شود به جایی رسید. باور ندارید! به شرایط این تیم پرطرفدار آبادانی در جدول رده‌بندی توجه کنید. چهار باخت، یک مساوی و یک برد و در نهایت جایگاه پانزدهم جدول رده‌بندی که یکی مانده به آخری می‌شود. رضا پرکاس بیشتر از این نتوانست. او از همان هفته پنجم اولتیماتوم سفت و سخت دریافت کرد و در نهایت کنار رفت. تیم آبادانی از هفته هفتم به بعد با یک مربی دیگر لیگ را ادامه می‌دهد. صنعت‌نفت تیمی با خیل عظیم هواداران است که هر باخت این تیم به مثابه یک ضربه روحی برای آنهاست. این شهر تیفوسی کم ندارد. اکنون دو گزینه برای این تیم در نظر گرفته شده، یکی وینفرد شفر مرد نام آشنای آلمانی و دیگری علیرضا منصوریان. اولی در حد مذاکره است و هنوز چیزی مشخص نیست، اما دومی هم صریحا اعلام کرده باید وضعیتش در تیم‌ملی مشخص شود. او پیش از این هم سابقه هدایت تیم آبادانی را در کارنامه‌اش دارد.

دیگر همه چیز بستگی به تلاش دارد. این‌که مربیان در خطری مثل رحمتی یا زارع روی شانس و اقبال حساب کنند، اصلا درست نیست. البته وضعیت آن‌ها تا حدودی عجیب است. مثلا اگر مهدی رحمتی با آلومینیوم اراک یک برد بگیرند و نتایج دیگر دیدار‌ها هم به نفع آن‌ها رقم بخورد آنگاه ممکن است تا پنج پله هم صعود داشته‌باشند که در این صورت خطر اخراج از سر او کم می‌شود. این را هم نباید از یاد برد که تیم‌هایی مثل ذوب آهن یا هوادار هم تقریبا بد نتیجه می‌گیرند و سایه اخراج هم ممکن است کم‌کم بر سر مربیان آن‌ها یعنی تارتار و الهامی هم بیفتد. در مجموع برخی نیمکت‌های لیگ به سرعت لرزان شدند. اتفاقی که می‌تواند به سرعت در کل لیگ تسری پیدا کند و دامنگیر بزرگان هم بشود.

روزنامه جام جم