مطالعات جدید پژوهشگران نشان می دهد که داروی سرفه دکسترومتورفان می تواند به درمان بی نظمی های مادرزادی ضربان قلب بالقوه کشنده ناشی از جهش در سه ژن مختلف در کمک می کند.
کد خبر: ۱۳۵۵۳۱۰

به گزارش جام جم آنلاین، داروی سرفه دکسترومتورفان یکی از داروهای رایج برای کنترل سرفه است، اما تحقیقات جدید نشان می دهد این دارو می تواند برای تنظیم ضربان قلب نیز مفید باشد هرچند تحقیقات بیشتری برای بررسی اثرات دکسترومتورفان روی اندام ‌ها و بافت‌ های مختلف و بهینه ‌سازی درمان ‌ها برای کاربردهای بالینی آینده مورد نیاز است.

سلول های تخصصی عضله قلب که به عنوان کاردیومیوسیت شناخته می شوند به قلب اجازه می دهند تا ضربان داشته باشد.

این فرآیند با هدایت یون های باردار الکتریکی در سراسر غشای سلولی آنها کنترل می شود که به نوبه خود برانگیخته و منقبض می شوند.

جهش در ژن‌هایی که کانال ‌های یونی را مسدود می ‌کنند، می ‌تواند منجر به شکل خاصی از آریتمی یا ضربان قلب نامنظم شود که به عنوان سندرم QT طولانی شناخته می‌شود.

سندروم تیموتی یکی از اثرات این عارضه به شمار می رود که یک بیماری نادر و غیرقابل درمان است و معمولا منجر به مرگ زودرس کودکی می شود.

به گفته متخصصان، سندرم تیموتی به دلیل جهش در ژن CACNA1C که مسئول انتقال یون های کلسیم است ایجاد می شود.

طی این مطالعه جدید، ماسایوکی یازاوا (Masayuki Yazawa) و همکارانش نشان می‌دهند که درمان موش‌ های متولد شده با سندرم تیموتی و کاردیومیوسیت‌های انسانی مشتق ‌شده از بیماران مبتلا به سندرم تیموتی با داروی سرکوب‌کننده سرفه دکسترومتورفان که مورد تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده است، می‌تواند منجر به عادی ‌سازی پتانسیل عملکرد قلب شود.

بررسی های انجام شده نشان داد دکسترومتورفان با کاهش جریان یون های کلسیم و افزایش جریان یون های پتاسیم، پتانسیل عملکرد ضربان قلب را بازسازی کرد و گیرنده SIGMAR1 را فعال می کند.

البته در این میان موانعی مانند پتانسیل ایجاد حالت تهوع در برخی بیماران وجود دارد که می تواند کاربرد بالینی دکسترومتورفان را محدود کند.

علاوه بر این، مشخصات دارویی دکسترومتورفان در نوزادان و کودکان خردسال که جمعیت اصلی بیماران مبتلا به سندرم تیموتی هستند، هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، دکسترومتورفان می تواند یک پله مهم برای ایجاد درمانی موثر برای این بیماری ها باشد.

شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از آن در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Cardiovascular Research منتشر شده است.

منبع: سیناپرس

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها