عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی توضیح داد

بلایی که فقر آهن بر سر کودکان می‌آورد

دانستنی‌های سلامت

ارتودنسی را از چه سنی شروع کنیم؟

در حالت ایده آل، دندان‌ها باید در کنار یکدیگر قرار بگیرند، اما اگر مشکل روی هم رفتگی دارند جای نگرانی نیست و با ارتودنسی می‌توانید مشکل را برطرف کنید

کد خبر: ۱۳۵۱۸۸۹

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرگزاری صداوسیما؛ خیلی‌ها نمی‌دانند در چه سنی انجام دهند و این سوال که ارتودنسی تا چه سنی جواب می‌دهد؟ برای آن‌ها پیش می‌آید. اگر قصد اصلاح ارتودنسی را دارید تا مشکلات دندان شما برطرف شود چند نکته را بخاطر بسپارید:

چرا باید ارتودنسی انجام شود؟

این مشکلات شامل شلوغی دندان‌ها یا همپوشانی دندان‌ها است که به سختی تمیز می‌شوند و باعث پوسیدگی دندان و بیماری لثه می‌شود. دندان‌هایی که هنگام بستن فک به درستی جمع نمی‌شوند (مشکلی به نام سوء انسداد) می‌تواند باعث مشکلات جویدن و بلع شود. تراز نامناسب دندان همچنین می‌تواند تلفظ برخی از کلمات را دشوار کرده و باعث ایجاد فشار بیش از حد بر عضلات جویدنی شود و باعث درد صورت گردد.

بهترین سن برای انجام ارتودنسی

بهترین سن برای انجام ارتودنسی برای کودکان در سن ۷ سالگی است. در سنین بالاتر بین ۱۰ تا ۱۴ سالگی نیز مناسب می‌باشد، چون در این سن دندان‌ها و فک هردو در حال رشد هستند و درمان ارتودنسی راحت‌تر و در طول مدت زمان کمتری انجام می‌شود. از مزایای مهم ارتودنسی در سنین پایین این است که به جراحی نیازی نیست، اما در سنین بالای ۱۸ سال امکان انجام جراحی وجود دارد.

پس دوران کودکی زمان ایده آل برای ایجاد تغییر در موقعیت قرارگیری دندان‌ها یا همان ارتودنسی است، اما در این میان بزرگسالان بیشتر درمان ارتودنسی را ترجیح می‌دهند و با نتایج خوبی هم روبه رو می‌شوند.

مشکلات ارتودنسی در سن بالا

چون در سن بالا معمولا رشد استخوان‌های بزرگسالان متوقف می‌شود و برخی از تغییرات ساختاری بدون جراحی حاصل نمی‌شوند و امکان پذیر نیست؛ بنابراین کل مراحل ارتودنسی ممکن است برای شما بیشتر از یک کودک یا نوجوان طول بکشد. در حالی که مدت زمان لازم برای صاف کردن دندان‌ها بین افراد مختلف متفاوت است، اما به طور متوسط طول درمان حدود دو سال طول می‌کشد.

اگر تحت درمان ارتودنسی هستید یا می‌خواهید تحت درمان قرار بگیرید، ممکن است لازم باشد که به یک متخصص دندانپزشکی، دندانپزشک عمومی و ارتودنسی مراجعه کنید تا اطمینان حاصل شود که درمان به دلیل از دست دادن استخوان ناشی از بیماری لثه پیچیده نیست.

بریس‌های ارتودنسی

بریس‌ها متداول‌ترین وسیله‌ی ارتودنسی هستند. آن‌ها بسیار متنوع می‌باشند و می‌توانند دندان‌ها را در جهت‌های مختلف حرکت دهند و همزمان بسیاری از دندان‌ها را درمان کنند. بریس‌ها با استفاده از براکت‌های سیمی متصل به سطوح دندان متکی هستند. سیم‌ها در دو انتهای دندان‌ها (به دندان‌های آسیایی) متصل شده اند.

نحوه قرارگیری سیم‌ها را می‌توان به گونه‌ای تنظیم کرد که فشار‌های متفاوتی را به تک تک دندان‌ها وارد کند. گاهی اوقات نوار‌های الاستیک یا فنر‌ها به سیم‌ها متصل می‌شوند تا فشار وارد آمده را تقویت کنند. به طور معمول قرار دادن بریس‌ها روی دندان‌ها یک تا دو ساعت طول می‌کشد. پس از اتمام کار احتمالاً چند روز درد و ناراحتی خواهید شد، اما عادی می‌شود اگر هم خیلی درد داشتید داروی مسکن مصرف کنید، ولی بدون مشورت با پزشک خود این کار را انجام ندهید.

انواع بریس‌های ارتودنسی

بریس‌های امروزی را راحت‌تر از گذشته می‌توان انتخاب کرد. آن‌ها کوچکتر هستند و از براکت کمتری استفاده می‌شود. همچنین سیم‌ها کمتر از سیم‌هایی که قبلاً استفاده شده اند، مورد توجه و تأثیر قرار می‌گیرند. از براکت‌های استنلس استیل معمولا هنوز هم استفاده می‌شود. براکت‌ها و سیم‌های طلایی نیز موجود است.

برخی از افراد، به ویژه نوجوانان، سیم‌ها و الاستیک‌های رنگی را برای ظاهر زیباتر انتخاب می‌کنند.
بزرگسالان معمولا از براکت‌های سرامیکی یا پلاستیکی شفاف به رنگ دندان استفاده می‌کنند، زیرا کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. با این حال، این‌ها اشکالاتی دارد. مثلا هزینه این‌ها بیشتر از نوع فلزی آن‌ها است. براکت‌های سرامیکی می‌توانند بشکنند.

همچنین از آنجا که براکت‌های سرامیکی از مینای دندان قوی‌تر هستند، می‌توانند مینای دندان را فرسوده کنند. به همین دلایل، برخی از افراد براکت‌های سرامیکی روی دندان‌های بالا و براکت‌های فلزی را برای دندان‌های پایین انتخاب می‌کنند.

براکت‌های پلاستیکی به اندازه فولاد ضد زنگ قوی نیستند و ممکن است با گذشت زمان لکه دار شوند. هر دو براکت سرامیکی و پلاستیکی گاهی اوقات نسبت به بریس‌های فلزی اصطکاک بیشتری بین سیم و براکت ایجاد می‌کنند، به این معنی که دندان‌ها با سرعت بریس‌های فلزی عوض نمی‌شوند و ممکن است مدت زمان درمان بیشتر باشد.

برخی از ارتودنتیست‌ها دستگاهی به نام دستگاه لینگوال ارائه می‌دهند که به پشت دندان‌ها متصل می‌شود تا هنگام لبخند زدن براکت‌ها و سیم‌ها نشان داده نشوند. نکته منفی این بریس‌های به اصطلاح نامرئی این است که می‌توانند زبان را تحریک کنند و باعث مشکلات گفتاری شوند. آن‌ها همچنین بسیار گران‌تر و نیاز به مراقبت بیشتری نسبت به دیگر بریس‌ها دارند.

با وجود تمام این توضیحات، درمان ارتودنسی تنها برای بچه‌ها نیست و بزرگسالان نیز می‌توانند درمان ارتودنسی را به منظور اصلاح مشکلات جزئی تا شدید دندان و فک خود به راحتی انجام دهند. هزینه‌های بریس بسته به نوع درمان و شدت مشکلات دندان‌ها متفاوت است.