به گزارش
جام‌جم آنلاین به نقل از آی‌اف‌ال ساینس، کشف ذهن موسیقایی در لمور‌ها درک بهتری در خصوص ریشه ضرب‌آهنگ و درک آن در موجودات مختلف دارد. با وجود این که این مهارت موسیقایی به وضوح در انسان‌ها و پرندگان مشاهده شده است، این اولین شواهد از استفاده از ضرب‌آهنگ طبقه‌بندی شده در یک پستاندار غیر انسانی است.
ضرب‌آهنگ طبقه‌بندی شده در آهنگ‌ها زمانی است که نت‌ها یا ضرب‌های آن مدت زمان ثابتی دارد. اساساً این چیزی است که موسیقی را از صدا‌های دیگر قابل شناسایی می‌کند و به همین دلیل است که می‌توانید آهنگی را حتی اگر با سرعت دو برابر پخش شود، تشخیص دهید.
محققان برای اینکه دریابند آیا این نوع ریتم در گروهی از لمور‌های آوازخوان وجود دارد یا خیر، در مطالعه‌ای که نتایج آن در نشریه کارنت بیولوژی منتشر شده است، آواز ۲۰ گروه لمور ایندری را در طول ۱۲ سال ضبط کرده‌اند. در مجموع، نمونه‌های آن‌ها شامل ۳۹ حیوان بود که دور هم جمع می‌شدند و قادر بودند اجرای دوتایی یا دسته جمعی آواز داشته باشند. تحقیقات قبلی نشان داده است که لمور‌های جوان ایندری به طور هدفمند و ناشیانه‌ای برای جلب توجه والدین خود آواز می‌خوانند.
تجزیه و تحلیل نمونه‌های ضبط شده نشان داد که لمور‌ها چندین روند ضرب‌آهنگی در طول آواز خواندنشان دارند. تفاوت‌های جنسیتی بین سبک آواز خواندن آن‌ها مشاهده شد؛ در حالی که مردان و زنان به یک ضرب‌آهنگ پایبند بودند، سرعت آن‌ها متفاوت بود.
کیارا د گرگوریو، محقق ارشد این پژوهش توضیح می‌دهد: «در موسیقی انسان‌ها ضرب‌آهنگ نقش بسیار مهمی دارد و فواصل بین شروع یک نت و نت بعدی معمولاً رابطه ساده‌ای دارند. برای مثال، دو بازه بعدی ممکن است مدت زمان یکسانی داشته باشند، یا شاید دومی دو برابر اولی باشد. اکنون ضرب‌آهنگ‌های مشابهی با موسیقی انسان در آواز‌های لمور‌ها مشاهده شده است. این اولین شواهد وجود یک ویژگی معمولی از موسیقی انسان در یک پستاندار دیگر است.»
استعداد‌های موسیقایی آن‌ها این سؤال را ایجاد می‌کند که چگونه این استعداد آن‌ها را برای محیط خود مناسب‌تر می‌کند. بر اساس این مقاله، آخرین جد مشترک انسان و ایندریس ۷۷.۵ میلیون سال پیش می‌زیست، که نشان می‌دهد ریشه موسیقی در میان پستانداران می‌تواند بسیار بسیار عمیق باشد.
دو گرگوریو می‌گوید: «موسیقی و ضرب‌آهنگ دو جنبه بسیار مهم در زندگی روزمره ما هستند. با این حال، دلیل اینکه چرا ما از موسیقی بسیار لذت می‌بریم، بسیار مورد بحث است. یافتن کلیات موسیقی ایندریس ممکن است نشان دهد که موسیقی انسانی واقعاً بدیع نیست، اما ویژگی‌های موسیقایی ذاتی آن عمیق‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد ریشه در دودمان نخستی‌ها دارد.»
