برای شروع نگارش لازم نیست تک تک اجزاء داستان را در ذهن داشته باشید.یک طرح کلی و یک هدف مهم کافی است. لازم نیست حتی پایان داستان تان کاملا مشخص باشد.چون داستان حین نگارش پیش میرود و حتی بیشتر به انتخاب درست بین چگونگی رقم زدن پدیده ها کمک می کند. پس همین که شروع کنید داستان پیش میرود و شما را به انتخاب درست میرساند.
برای شروع نگارش لازم نیست تک تک اجزاء داستان را در ذهن داشته باشید.یک طرح کلی و یک هدف مهم کافی است. لازم نیست حتی پایان داستان تان کاملا مشخص باشد.چون داستان حین نگارش پیش میرود و حتی بیشتر به انتخاب درست بین چگونگی رقم زدن پدیده ها کمک می کند. پس همین که شروع کنید داستان پیش میرود و شما را به انتخاب درست میرساند.
کد خبر: ۱۳۰۰۶۷۹

به گزارش جام جم آنلاین، تیتر یا عنوان تأثیر بسیاری روی موفقیت یک متن دارد؛ به عبارتی مهم‌ترین بخش زیادی از مسئولیت جلب توجه خواننده با تیتر است. گاهی یک تیتر نامناسب و بی‌رمق ممکن است منجر به دفن نوشته‌ای ارزشمند شود.

سرمایه گذاری روی مهارت تیترنویسی یکی از هوشمندانه‌ترین تصمیم‌های یک نویسنده و تولیدکننده حرفه‌ای محتوا حرفه‌ای است.حتی تیترها می‌توانند در ایده‌ یابی به شما کمک کند.

وقتی میخواهید نوشتن را شروع کنید اولین چیزی که باید بدانید این است که شما با قلم برداشتن باید وارد دنیای داستان بشوید...

نباید از بیرون به آن نگاه کنید باید کاملا وارد آن شوید مخصوصا اگر از زاویه اول شخص مینویسید.

همچنین اگر تیپ مورد علاقه تان سوم شخص است هم باید خودتان را راوی ای تصور کنید که دارد تمام ماجراهای داستان را عینا میبیند تا جزئیات کاملا برایتان قابل نگارش باشد.

 

برای اینکار باید وسعت خیال پیدا کنید.

یعنی باید قدرت تجسم و تصویر سازی ذهنی قوی و خیال سیال داشته باشید.

یک راهکار برای پرورش قوه خیال اگر به اندازه کافی کارآمد نیست:

هر از گاهی بنشینید و یک اتفاق در زندگی خودتان را دوباره بازسازی کنید.

مثلا قبل از خواب یا وقتی که زمان دارید چشمان تان را ببندید و یک اتفاق در کودکی تان را به یاد بیاورید.

با کوچکترین جزئیات و حتی رنگ و کیفیت اجزا و محیط اون اتفاق میتواند کمک کننده باشد.

تمرینات تمرکز را انجام بدهید.

در یک فضای آرام و ساکت یک جای راحت که نور و رنگ قابل توجه ندارد بنشینید و چشمان تان رو ببندید و یک تصویر زیبا مثلا خط نوشته الله یا نام علی یا هر چیزی که دوست دارید را در ذهن بیاورید و کاملا به آن شکل بدهید و سعی کنید  بدون توجه به افکار درونتان فقط به آن تصویر توجه کنید.

کمی سخت است ولی با تمرین مستمر می توان به هدف رسید.

به مرور تمرکزتان خیلی بالا میرود که نه تنها برای داستان نویسی بلکه کلا یک مهارت مهم است که برای زندگی لازم میباشد.

برای نوشتن اگر انتخابتان اول شخص است؛سعی کنید حتما یک شریک مناسب برایش طراحی کنید.

اول شخصی که دارد داستان خود را روایت میکند اگر در نقل تمام ماجراها تنها باشد جذابیت داستان کاهش پیدا میکند.

مثلا یک دوست یا خواهر و برادر که حتی‌المقدور پتانسیل ساخت موقعیت های طنز جذاب رو هم داشته باشد.

اگر سوم شخص استفاده میکنید روی روایت حالات یک نفر تمرکز نکنید.

دیدگاه شما به شما این قدرت را میدهد که حالات و جزئیات تک تک شخصیت ها را به دقت پردازش کنید.یعنی اصولا مهمترین مزیت این روش همین است.

نهایت استفاده را از آن بکنید.

اگر میخواهید داستان تان جذابیت بیشتری داشته باشد تک بُعدی و تک موضوعی ننویسید و چند قصه را به صورت موازی با هم پیش ببرید.ولی در صورتی که قصه ها به یکدیگر مرتبط باشند.

البته اگر قلم توانا و تاثیرگذار باشد و قصه گیرا حتی یک موضوع هم میتواند مخاطب رو جذب کند که داستان را دنبال کند.

 

گاهی برای نویسندگی خلاق باید دست به کارهای نامعمول زد. نوشتن با چشم‌های بسته یکی از همین کارهاست. اگر هرازگاهی ده دقیقه با چشم‌های بسته بنویسیم شکل تازه‌ای از نوشتنِ بی‌تکلف را تجربه می‌کنیم. پنداری این نوع از تاریکی ترس ما را می‌ریزد: ترس ما از بد نوشتن.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها