نوزادان، غریبه و آشنا را تشخیص می‌دهند!؟

به گزارش جام جم آنلاین، یک مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه نیویورک و UCLA نشان می دهد نوزادان پنج ماهه می توانند خنده را بین دوستان و افراد غریبه متفاوت بگذارند. نتایج نشان می دهد که توانایی تشخیص ماهیت روابط اجتماعی در اوایل نوزادی انسان ، که احتمالاً نتیجه یک سیستم تشخیص است که از نشانه های صوتی استفاده می کند ، القا می شود.

آتنا وولومنوس ، استادیار گروه روانشناسی نیویورک می گوید: "حساسیت نوزادان به انواع مختلف خنده ممکن است یکی از ابزارهای نوظهوری باشد که آنها برای درک و پیمایش در دنیای پیچیده اجتماعی استفاده می کنند."

گریگوری برایانت ، استاد گروه ارتباطات UCLA ، اضافه می کند: "موارد بسیار مختصر خنده مشترک می تواند اطلاعات غنی در مورد روابط افراد را آشکار کند ، قابل تشخیص در نوزادان از پنج ماهگی و به طور جهانی توسط بزرگسالان در سراسر جهان."

کودکان تشخیص میدهند!

اخیراً مشخص شده است که خنده - یا خنده همزمان بین دو یا چند نفر - به شنوندگان بزرگسال در فرهنگ ها و زبان های مختلف این امکان را می دهد تا ماهیت روابط بین افراد را به سرعت ارزیابی کنند: آیا آنها دوست ، آشنا یا غریبه هستند؟

وولومانوس و برایانت تلاش کردند تا مشخص کنند که آیا این توانایی در نوزادان مشهود است یا خیر - یافته ای که نشان می دهد چقدر در اوایل زندگی می توانیم از اطلاعات در صداهای صوتی برای تشخیص نوع روابطی که درگیر اشخاص ثالث است استفاده کنیم.

برای انجام این کار ، آنها بررسی کردند که چگونه کودکان پنج ماهه تبادل ذهنی بزرگسالان را پردازش می کنند - به ویژه کسانی که غریبه هستند و آنهایی که دوست بودند - با ارزیابی اینکه چه مدت به این صداها گوش می دهند ، ارزیابی می کنند (توجه: محققان توسعه از گذشته تأسیس کرده اند که ترجیحات نوزادان از طریق گوش دادن طولانی تر یا زمان نگاه کردن مشهود است).

تشخیص غریبه و آشنا توسط نوزادان!

در دو آزمایش اول ، نوزادان پنج ماهه ضبط صوتی متناوب از آزار و اذیت بین دوستان و غریبه ها را شنیدند. در اینجا ، نوزادان بیشتر به حرفهای مشترک بین دوستان گوش می دهند. بنابراین ، این نتایج نشان داد که نوزادان نه تنها می توانند بین دو نوع خنده تفاوت قائل شوند ، بلکه در صورت انتخاب ، ترجیح می دهند دوستانشان را با خنده گوش دهند.

در آزمایش دوم ، محققان تصاویر تصویری از دوستان و غریبه ها را به همكاری آنها پیوند دادند تا مشخص كنند آیا نوزادان می توانند كشتار را به قضاوت درباره روابط انسانی گره بزنند یا خیر.

نوزادان دو نوع کلیپ ویدئویی از تعامل بازیگران را مشاهده می کنند: در یکی ، دو زن با یکدیگر روبرو می شوند و به هم لبخند می زنند ، گویا دوست هستند. در دیگری ، این دو زن به یکدیگر پشت کردند و این نشان دهنده غریبه بودن آنها بود. هر دو ویدئو بر روی قاب ثابت بازیگرانی که با عبارات خنثی رو به روی نوزاد هستند مسدود شد. نوزادان سپس ضبط صوتی متناوب از خنده دوستان یا خنده غریبه ها را شنیدند.

محققان پیش بینی کردند که اگر نوزادان زمینه اجتماعی متناسب با هر نوع خنده را تشخیص دهند ، وقتی که خنده و زمینه اجتماعی با هم تطابق نداشته باشد ، طولانی تر به نظر می رسند

طول نگاه نیز اندازه گیری متداولی است که برای لکه بینی درک نوزاد از تعاملات استفاده می شود ، با یک نگاه طولانی تر از شگفتی - یا ، در این مورد ، عدم تطابق بین خنده و ماهیت رابطه.

همانطور که پیش بینی شده بود ، نوزادان وقتی که تعامل اجتماعی با نوع کشتار ناسازگار باشد ، طولانی تر به نظر می رسند ، و این نشان می دهد که آنها می توانند با روابط اجتماعی ترسیم شده مطابقت داشته باشند.

نویسندگان نتیجه گیری می کنند: "توانایی ارزیابی سریع ویژگی های صوتی که روابط اجتماعی بین افراد را نشان می دهد در اوایل نوزادی انسان ظاهر می شود و ممکن است محصول یک سیستم تشخیص وابستگی سازگار باشد که از نشانه های صوتی استفاده می کند"