1- و در جعفریات به سند خود از جعفر بن محمد از آبای گرامش از علی (ع) نقل کرده که فرمود: رسول خدا (ص) همیشه موی خود را شانه میزد و اغلب با آب شانه می کرد و می فرمود: آب برای خوشبو کردن مؤمن کافی است.[1]

2- و در کتاب من لا یحضره الفقیه می گوید: رسول خدا (ص) فرمود:

مجوس ریش خود را تراشیده و سبیل خود را کلفت می کنند و ما سبیل خود را کوتاه کرده و ریش خود را وامی گذاریم.[2]

3- و در کافی به سند خود از ابی عبد اللَّه (ع) نقل کرده که فرمود: یکی از سنت ها گرفتن ناخنها است.

4- و در فقیه می گوید: روایت شده که یکی از سنت ها، دفن کردن مو و ناخن و خون است.[3]

5- و نیز به سند خود از محمد بن مسلم نقل می کند که از حضرت ابی جعفر از خضاب پرسید، آن جناب فرمود: رسول خدا (ص) همواره خضاب میکرد و هم اکنون موی خضاب شده آن جناب در خانه ما هست.[4]

6- و در کتاب مکارم است که رسول خدا (ص) همواره روغن بخود می مالید و هر کس که بدن شریفش را روغن مالی میکرد تا حدود زیر جامه را می مالید و ما بقی را خود آن جناب به دست خود انجام میداد.[5]

7- و در فقیه می گوید: علی (ع) فرموده: ازاله موی زیر بغل بوی بد را از انسان زایل می سازد، علاوه بر اینکه هم پاکیزگی است و هم از سنت هایی است که رسول خدا (ص) به آن امر فرموده.[6]

آداب پیامبر اعظم در امر نظافت و نزاهت

8- و در کتاب مکارم الاخلاق می گوید: برای رسول خدا (ص) سرمه دانی بود که هر شب با آن سرمه بچشم می کشید، و سرمه اش سرمه سنگ بود.[7]

9- و در کافی به سند خود از ابی اسامه از ابی عبد اللَّه (ع) نقل کرده که فرمود: از سنن مرسلین یکی مسواک کردن دندانها است.[8]

10- و در فقیه به سند خود از علی (ع) نقل کرده که در حدیث" اربعمائة- چهار صد کلمه" خود فرمود: و مسواک کردن باعث رضای خدا و از سنت پیغمبر (ص) و مایه خوشبویی و پاکیزگی دهان است.[9]

مؤلف: اخبار در باره عادت داشتن رسول خدا (ص) به مسواک و سنت قرار دادن آن از طریق شیعه و سنی بسیار زیاد است.

11- و در فقیه می گوید: امام صادق (ع) فرمود: چهار چیز از اخلاق انبیاء است:

1- عطر زدن 2- با تیغ ازاله مو کردن 3- نوره کشیدن 4- زیاد با زنان همخوابگی کردن.[10]

12- و کافی به سند خود از عبد اللَّه بن سنان از ابی عبد اللَّه (ع) نقل کرده که فرمود: برای رسول خدا (ص) مشکدانی بود که بعد از هر وضویی آن را با دست تر می گرفت و در نتیجه هر وقت که از خانه به بیرون تشریف می آورد از بوی خوشش شناخته می شد که رسول اللَّه (ص) است.[11]

13- و در کتاب مکارم می گوید: هیچ عطری عرضه به آن جناب نمی شد مگر آنکه خود را با آن خوشبو می کرد و می فرمود: بوی خوشی دارد و حملش آسان است، و اگر هم خود را با آن خوشبو نمی کرد سر انگشت خود را به آن گذاشته و از آن می چشید.[12]

14- و نیز در آن کتاب می نویسد: رسول خدا (ص) با عود قماری خود را بخور میداد.[13]

15- و در کتاب ذخیرة المعاد است که: مشک را بهترین و محبوبترین عطرها می دانست.[14]

16- و در کافی به سند خود از اسحاق طویل عطار از ابی عبد اللَّه (ع) روایت کرده که فرمود: رسول خدا (ص) بیش از آن مقداری که برای خوراک خرج می کرد برای عطر پول می داد.[15] 16- و نیز در کافی به سند خود از ابی عبد اللَّه (ع) نقل کرده که فرمود:

امیر المؤمنین (ع) فرموده: عطر به شارب زدن از اخلاق انبیاء و احترام به کرام الکاتبین است.[16]

17- و نیز به سند خود از سکن خزاز نقل کرده که گفت: شنیدم امام صادق (ع) می فرمود: بر هر بالغی لازم است که در هر جمعه شارب و ناخن خود را چیده و مقداری عطر استعمال کند، رسول خدا (ص) وقتی جمعه می شد و عطر همراه خود نداشت ناچار می فرمود تا چارقد بعضی از زوجاتش را می آوردند، آن جناب آن را با آب تر می کرد و بروی خود می کشید تا باین وسیله از بوی خوش آن چارقد، خود را معطر سازد.[17]

18- و در فقیه به سند خود از اسحاق بن عمار از ابی عبد اللَّه (ع) نقل کرده که فرمود: اگر در روز عید فطر برای رسول خدا (ص) عطر می آوردند اول به زنان خود می داد.[18]

19- و در کتاب مکارم است که رسول خدا (ص) به انواع روغن ها خود را روغن مالی می فرمود، و نیز فرمود: آن جناب بیشتر با روغن بنفشه روغن مالی می فرمود، و می گفت، این روغن بهترین روغن است