جو بایدن وضعیت را برای ایران بهتر نمی کند

آقای ترامپ و دوستانشان بعد از استقرار دولت جدید آمریکا شروع به عمل بر وعده هایی کردند که در زمان تبلیغ انتخاباتی بر آنها تکیه کرده بودند. در حقیقت هدف اصلی ترامپ بر هم زدن توافقاتی بود که در سطح بین الملل با کشورهای مختلف داشت از جمله بحث برجام که توافقی بین المللی بود و دستور کار ویژه او افزایش یک طرفه تحریم ها و زیر فشار قرار دادن کشورهای مختلف برای محدود کردن روابط تجاری با ایران بود. تا از این طریق مسئولین ایرانی را به مذاکره وادار کنند. آمریکا در مقاطع سیاسی مختلفی بر این مساله تاکید داشت حتی مطرح کردن بحث مذاکره در کنار این فشارها تازگی ندارد. قطعا این مذاکره از روی حسن نیت و برای رفع دشمنی ها نیست بلکه بخشی از رفتار تعریف شده آمریکا در راه رسیدن به اهداف خود است. برداشت آنها این است که شرایط رقابت در انتخابات پیش رو برایشان سختتر خواهد بود از این رو سعی در رو کردن برگ جدیدی هستند که موضوع را در سطح افکار عمومی مردم آمریکا تغییر بدهد و با این ترفند جدید کمی از بحران هایی که جمهوری خواهان را در برگرفته است بکاهند.

 

هر کشوری برای تامین منافع ملی خود از طرق مختلف اقدام می کند که یکی از این اصول مذاکره است و اصل مذاکره به خودی خود چیز بدی نیست. بلکه آنچه تعیین کننده خوب یا بد بودن یک مذاکره است شرایطی که شما زیر سایه آن شرایط وارد مذاکره می شوید. زمانی از موضع قدرت و احترام متقابل با کشوری مذاکره می کنید تا از حق خود دفاع کنید که قطعا کاری پسندیده است ولی زمانی از موضع ضعف وارد مذاکره می شوید و طرف مقابل احساس می کند به دلیل فشار بر شما موفق به امتیاز گیری شده است. چنین مذاکره ای به هیچ وجه به نفع شما نخواهد بود. و منافع ملی ما را تامین نمی کند و در سیاست خارجی رتبه ما را به رتبه پایینی تنزل خواهد داد و مردم ما را از عظمت خود پایین می کشد.

 

شرایط مذاکره زمانی به نفع ما تغییر خواهد کرد که بتوانیم نقاط ضعف داخلی خود را تغییر بدهیم و در حقیقت مجبور به مذاکره نباشیم. ما باید ابتدا زمینه هایی برای یک رشد و جهش در ساختارهای خود ایجاد کنیم که اصلاح ساختارهای اقتصادی است. دولت ما باید کوچک شود و بخش خصوصی واقعی داشته باشیم و زمینه فساد در بین مدیران ما از بین برود همچنین اعتماد به بخش خصوصی بوجود بیاید و از این بخش حمایت کنیم و اجازه بدهیم وابستگی بودجه به نفت حداقل شود. اگر اقتصاد ما از وضعیت ناسالم خارج شود و درآمدهای کشور افزایش پیدا کند و سطح رفاه در داخل کشور بالا برود می توانیم محکمتر روی حرفمان بایستیم و از حقوق کشور و مردم دفاع کنیم.

 

خیلی ها براین باور هستند اگر قرعه انتخابات نوامبر به نام جو بایدن در بیاید وضعیت خوبی برای ایران رقم خواهد خورد ولی تحلیل بهبود فضا بعد از حضور جو بایدن در کاخ سفید تحلیل درستی نیست. شاید موضع دموکرات ها در خصوص برجام کمی متفاوت باشد ولی نباید فراموش کرد دولتمردان آمریکایی همواره بر علیه منافع ملی ما گام برداشته اند و ماهیت آمریکا تغییری نخواهد کرد. فارغ از اینکه چه کسی و چه حزبی در آمریکا بر سر کار بیاید باید توجه ایران به بهبود وضعیت اقتصادی باشد و تغییرات بزرگی در ساختار های اقتصادی کشور ایجاد شود. البته تا زمانی که رییس جمهوری آمریکایی پیمانی بین المللی را امضا می کند و رییس جمهور بعدی این کشور از همان قرار داد خارج می شود و تعهدات خود را زیر پا می گذارد نمی توان اعتمادی به این کشور و دولت های بعدی آن داشت. تا زمانی که عدم پایبندی به تعهدات در بین دولتمردان این کشور دیده می شود حرفها و وعده ها بازی های سیاسی و مقطعی است و دل خوش کردن به آنها بیهوده است.

رامین مهمان پرست، سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه