ویروس کرونا؛ کابوس بزرگ اقتصاد جهان

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از unido،  هنوز هم در مورد تأثیرات ویروس کرونا و پاسخهای احتمالی دولت ها برای محدود کردن اثرات انسانی و اقتصادی همه گیر عدم اطمینان زیادی وجود دارد. بحث و تبادل نظر در مورد سیاست های فعلی سؤالات اساسی زیر را در بر می گیرد:

1-به نظر می رسد مسیر "معمولی" عملکرد اقتصادی و بهبودی کشورهایی که بحران سلامتی و اقتصادی را تجربه کرده اند چیست؟

2-کدام کشورها و مناطق بیشتر تحت تأثیر بحران کرونا قرار دارند؟

3- مؤثرترین پاسخ های سیاسی برای کاهش اثرات بحران و تسریع روند بهبودی چیست؟

برای پاسخ به سوال نخست به تازگی تجزیه و تحلیل اقتصادی انجام شده تا مسیر رشد نرخ رشد کشورها در پی یک بحران بهداشتی را بررسی کند. بحران هایی که آنها تجزیه و تحلیل می کنند شامل آنفولانزای 1968 (آنفولانزای هنگ کنگ) و بحران بیماری های نظیر سارس در سال 2003، آنفولانزای H1N1 2009، مرس در 2012، ابولا 2014 و زیکا 2016 است. نویسندگان تصدیق می کنند که کوید19 گسترده تر از میانگین بحران در نمونه است. به طور متوسط رشد تولید ناخالص داخلی در کشورهای آسیب دیده حدود 2.4٪ کمتر از کشورهای تحت تأثیر است. با این وجود ، پس از یک دوره رونق اولیه در طی آن سال اول ، رشد اقتصادی متوقف می شود و رشد تولید ناخالص داخلی ممکن است به طور مداوم در کشورهای آسیب دیده نسبت به کشورهای تحت تأثیر پایین تر باقی بماند.

کاهش در رشد تولید ناخالص داخلی به طور متوسط ​​در کشورهای کم درآمد که دچار بحران سلامتی هستند بسیار شدیدتر از کشورهای پیشرفته ای است که با بحران کرونا دست و پنجه نرم کردند.

رشد تولید ناخالص داخلی جهانی: پیش از بحران کرونا پیش بینی می شد که تولید ناخالص داخلی کشورها حداکثر تا 8.8 درصد افزایش خواهد یافت اما بحران کرونا این مسئله را با کاهش 4.2 – روبرو خواهد کرد. این اختلاف در تناقض با پیش بینی های منتشر شده تا قبل از شروع بحران از سوی صندوق بین المللی پول است.

تجارت جهانی و سرمایه گذاری: پیش بینی می شود حجم تجارت جهانی تا میزان 32- درصد کاهش یابد. برخی دیگر از برآوردهای اقتصادی حاکی از آن است که حجم تجارت ها تا 9- درصد کاهش خواهد یافت. این موضوع بیشتر اقتصادهای

بیشتر بخوانید :
اگر ویروس کرونا به مغز برسد

پیشرفته جهان را تحت تاثیر خود قرار می دهد.

فقر جهانی: با فرض کاهش در تولید ناخالص داخلی جهانی براساس برآورد صندوق بین المللی پول ، انتظار می رود میزان افزایش فقر افرادی که در فقر شدید زندگی می کنند از 0.8 درصد تا 1.5 درصد برسد. برآوردهای اولیه نشان می دهد 50 الی 70 میلیون نفر دیگر در دنیا فقیر می شوند. برای توضیح بیشتر باید به پنج مورد اشاره شود.

1-پیشرفت بشر برای اولین بار از سال 1990 به بعد در حال كاهش است

اتفاق در حال ظهور وخیم تر شدن رشد اقتصادی و اجتماعی را نشان می دهد. این به خوبی در آخرین پیش بینی های شاخص توسعه انسانی برای سال 2020 بازتاب یافته است. جهان طی 30 سال گذشته بحران های بسیاری از جمله بحران مالی جهانی سال های 2007 تا 2009 را شاهد بوده است. کوید19 با برخورد سه جانبه خود به سلامت ، آموزش و درآمد این روند را تغییر داده است.

2-داده های واقعی برای سه ماهه اول سال 2020 سقوط تجارت را تایید می کنند

داده های سه ماهه اول سال 2020 نشان می دهد که همه گیری کوید19 ارزش تجارت جهانی را 3 درصد کاهش داده است. انتظار می رود این روند رکود در سه ماهه دوم سال 2020 شتاب بیشتری داشته باشد.

3-آمریکای شمالی و آسیا بیشتر با افت تجارت جهانی روبرو می شوند

پیش بینی می شود تقریبا در همه مناطق حتی در خوش بینانه ترین سناریوها ، شاهد کاهش دو رقمی حجم تجارت باشیم. در مقایسه منطقه ای  پیش بینی می شود که آمریکای شمالی و آسیا بیشترین تأثیر منفی را بر میزان صادرات خود ببینند.

4-بیکاری در آمریکا، آسیا و اروپا به اوج می رسد

حداقل نرخ بیکاری در این سه منطقه 12.4 درصد خواهد بود و نتایج بدتری هم در انتظار است.

5-آفریقا فقیرتر می شود

توزیع منطقه ای از میزان مورد انتظار در رابطه با فقر شدید به شدت به سمت جنوب صحرای آفریقا و آسیای جنوبی کشیده شده است. 50 درصد از کسانی که در جنوب قاره آفریقا زندگی می کنند بسیار فقیرتر خواهند شد

کمیسیون اقتصادی سازمان ملل متحد پیش بینی کرده که تولید ناخالص داخلی به حدود 2.6- درصد برسد که این یعنی محروم شدن 19 میلیون نفر دیگر از معیشت.

تأثیر کوید19 بر تولید و تجارت صنعتی: 48 کشور با رکود شدید تولید و تجارت صنعتی روبرو خواهند شد و بخش های تولیدی متعددی ورشکستا خواهند شد.  متوسط ​​نرخ رشد منفی در 48 کشور به ترتیب 4.8- درصد تا 4.6- درصد است.  

داده های تازه درباره صادرات کالاها حاکی از آن است که تجارت برای کشورهای پردرآمد و با درآمد متوسط پایین و پایین به شدت تحت تأثیر این بحران قرار گرفته است.

تاثیر بر کشورهای کم درآمد: همانطور که پیش از این اشاره شد کشورهایی که درآمد کم و یا در حد متوسط داشته باشند با رکورد شدیدتری روبرو خواهند شد و فقر بدتری را تجربه خواهند کرد.

برنده ها و بازنده ها: کدام صنایع بیشتر ضرر خواهند کرد؟ تولید چرم و پوشاک و وسایل نقلیه موتوری بیشتری خسارت را دریافت خواهند کرد اما شرکت های دارویی و تولیدی غذا با سود مواجه می شوند.

صنایع شیمیایی و دخانیات نیز نسبت به ماه دسامبر سال 2019 رشد مثبتی داشتند. بر اساس هر دو محاسبه ، چرم ، پوشاک و وسایل نقلیه موتوری بازنده هستند. داده ها ناهمگونی گسترده ای را در سراسر کشورها در بر می گیرند.

سیاست ها و استراتژی های مقابله:  با تغییر مکان مرکز پاندمیک  ابتدا از آسیا به اروپا ، سپس به قاره آمریکا و سایر نقاط جهان  و از آنجا که برخی از کشورها به تدریج شروع به از سرگیری فعالیت های اقتصادی کردند دو موضوع مرتبط با سیاست و اقتصاد به وجود آمده است: (1) چگونگی شکل گیری برنامه های بهبودی برای ایجاد جهانی فراگیرتر و پایدار پس از بحران؛ و (2) چگونگی تقویت پشتیبانی بین المللی از کشورهای در حال توسعه برای اطمینان از بقای اقتصادی آنها و تقویت سیستم های بهداشتی شکننده آنها  ضمن کاشت بذر برای آینده بهتر. هر دوی این موضوعات پیامدهای عمده ای برای فرصت ها و سیاست های توسعه صنعتی دارند.

اهمیت پشتیبانی از بقای مشاغل برای مهار تأثیرات آنی همه گیری کرونا: پاسخ دولت ها به بیماری کرونا در وهله اول بر اضطراری بودن بهداشت و تأثیرات اقتصادی آن متمرکز شده است. در حالی که کشورهایی مانند آلمان ، ایالات متحده و انگلستان بودجه زیادی را برای کم کردن ضربه همه گیر بر مشاغل خود اختصاص داده اند (یعنی از طریق یارانه ، وام ، ضمانت ، کاهش مالیات یا تعویق) دسترسی به اعتبار در کشورهای در حال توسعه همچنان باقی مانده است.

اقدامات حمایتی مؤثر از کشورهای در حال توسعه:  با توجه به ظرفیت های نابرابر دولت ها برای پاسخگویی به بحران کرونا ، از جامعه جهانی خواسته شده است تا هماهنگی تلاش ها و ارائه اقدامات حمایتی مؤثر به ویژه برای کشورهای توسعه یافته را هماهنگ کنند.

به دنبال سیاست های نوآورانه: سیاست های نوآوری می تواند باعث بهبودی از اثرات کوید19 بر اقتصاد شود. بسیاری از شرکت ها برای اجتناب از خسارت های شدید کرونایی اقدام به ایجاد مدل های جدید تجاری کرده اند. چنین تغییراتی ممکن است در نهایت از حمایت سیاست های علم ، فناوری و نوآوری از طریق کمک های بلاعوض ، اعتبار و معافیت برخوردار باشد.

استفاده از فرصت برای تقویت تولید محلی پس از بحران:  برخی دولت ها در حال حاضر در حال بررسی راهکارهایی هستند كه این راهکارها می تواند برای تقویت و توسعه ظرفیت های تولید مورد استفاده قرار بگیرد.

منبع: unido/ مترجم: هیلدا حسینی خواه