به یاد گذشته‌ها

مواد لازم
کرسی اصیل که در عکس‌ها می‌بینیم و خیلی‌ها از گذشته به یاد دارند از مکعب چوبی تو خالی به اندازه یک متر در یک متر با حدود 50 سانتی‌متر ارتفاع درست می‌شد. روی آن را با لحاف ضخیم و بزرگی می‌پوشاندند و داخل آن منقلی بود که در آن، هیزم یا زغال سرخ شده قرار می‌گرفت. بعدها که استفاده از برق در خانه‌ها رایج شد کرسی برقی جای منقل را گرفت. با این حساب کرسی سه جزء دارد که خیلی راحت می‌توان آنها را تهیه کرد. سخت‌ترین قسمت شاید تهیه اتاقک چوبی باشد که آن را هم می‌توانید به یک نجار سفارش بدهید تا متناسب با ابعاد اتاق و تعداد نفرات یک اتاقک چوبی به عنوان بدنه کرسی برایتان بسازد. کرسی برقی هم راحت در بازار پیدا می‌شود. اگر نتوانستید آن را تهیه کنید می‌توانید از بخاری برقی‌های کوچک استفاده کنید. برای بدنه کرسی هم چند راه پیش پایتان است. اولین راه رفتن سراغ یک نجار است. خیلی‌ها با نئوپان، ام دی اف و چسب نامرغوب کرسی می‌سازند. این مواد باعث می‌شود بعد از مدتی استفاده، از کرسی بوی نامطبوعی تولید شود. بنابراین به نجار سفارش کنید با چوب ارگانیک، میخ و چسب مناسب کرسی بسازد.

ترفندها
اگر وقت و حوصله سفارش کرسی به نجاری را ندارید می‌توانید از کرسی‌های تاشو که در بازار است استفاده کنید. ویژگی مهم این کرسی‌ها این است که در حالت بسته شبیه یک چمدان کوچک است و حجم زیادی اشغال نمی‌کند. این مدل کرسی بعد از خرید نیاز به سرهم شدن دارد. چون پایه‌های آن جدا از بدنه است. در مورد کرسی برقی هم ترفند ساده‌ای وجود دارد. اگر بچه‌ها کوچک هستند و نگران این هستید که پایشان به کرسی برقی بخورد و بسوزد می‌توانید کرسی را به سقف اتاقک چوبی پیچ کنید.

دست دوم‌ها را دریابید
روش دیگر، خرید کرسی دست دوم است. خیلی‌ها فکر می‌کنند دیگر از کرسی استفاده نخواهند کرد و به خاطر همین خیلی راحت و با قیمت مناسب آن را می‌فروشند. بین دوست و آشناها به خصوص آنها که سن و سال دارترند و خانه‌های قدیمی دارند پرس و جو کنید. شاید بتوانید بدون دردسر یک کرسی را با همه ملزوماتش به دست آورید. راه دیگر مراجعه به سایت‌ها و نرم‌افزار‌های فروش لوازم دست دوم مثل دیوار است. از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در این سایت‌ها پیدا می‌شود. کرسی هم یکی از همین چیزهاست. علاوه بر این می‌توانید در اینترنت هم جست‌وجو کنید فروشگاه‌های کمتر شناخته شده‌ای هستند که کرسی نو را با قیمت مناسبی می‌فروشند.

کدام اتاق؟
لطف کرسی به این است که در یک اتاق سرد شما را گرم می‌کند. بنابراین اگر قرار است کرسی بگذارید باید دور شوفاژ، شومینه و بخاری را خط بکشید و بگذارید گرمای اتاق از طریق کرسی تامین شود. از طرف دیگر روحیه افراد خانواده را هم در نظر بگیرید. اگر خیلی اهل تلویزیون هستید کرسی را رو به تلویزیون علم کنید. ولی اگر می‌خواهید با کرسی حواس بچه‌ها را از تلویزیون پرت کنید بهتر است آن را در اتاق دیگری کار بگذارید. در صورتی که شب یلدا مهمان دارید می‌توانید بخشی از پذیرایی را برای این کار در نظر بگیرید. یعنی هم مبل‌ها سرجایشان بمانند و هم گوشه‌ای از اتاق کرسی باشد تا مهمان‌ها بسته به سلیقه خودشان یکی از این دو را انتخاب کنند و در هر صورت از جمع دور نباشند. اگر هم کرسی‌تان خیلی ابتدایی و ساده است و از طرف دیگر می‎خواهید تمام زمستان از آن استفاده کنید بهتر است جایی غیر از اتاق پذیرایی را برای آن در نظر بگیرید.

یک راه ساده
ساده‌ترین، سریع‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راه برای داشتن کرسی استفاده از وسایل موجود است. مبل‌ها را جمع کنید، ولی بگذارید میز مبل وسط اتاق بماند. چهار تا پتو را دو لا کرده کناره‌های دیوار پهن کنید و پشتی‌ها و بالش‌ها را دور تا دور اتاق به دیوار تکیه بدهید. بخاری برقی را زیر میز مبل گذاشته و روشن کنید. و یک پتوی بزرگ و ترجیحا ملحفه‌دار یا چند پتوی کوچک را روی میز بیندازید. اگر پتوی ملحفه‌دار ندارید بهتر است روی پتوهای معمولی یک ملحفه بیندازید تا هم کرسی چهره بهتری پیدا کند هم خوراکی‌ها، پتو را کثیف نکنند. بالاخره شستن ملحفه راحت‌تر از شستن یک پتوی بزرگ است. بعد از همه این کارها کرسی شما آماده است. خوراکی‌ها را روی میز بچینید، تکیه بدهید به بالش‌ها، پاهایتان را زیر کرسی گرم کنید و از دور هم بودن‌تان لذت ببرید.

تزئین کرسی
لحاف‌های چهل‌تکه گزینه مناسبی برای استفاده هستند. اگر در دسترس ندارید می‌توانید از یک پتوی ملحفه‌دار خوشرنگ استفاده کنید. اگر آن هم در دسترس نیست می‌توانید روی پتویتان یک ملحفه سفید ساده بیندازید و روی آن را یک ترمه سبز یا قرمز بیندازید. ملحفه سفید باید کل بدنه کرسی را بپوشاند، اما ترمه می‌تواند مثل یک رو‌میزی فقط سطح میز را پوشش بدهد. اگر سینی مسی و ظروف مسی دارید بهتر است خوراکی‌ها را در آن بریزید تا فضا سنتی باقی بماند. اگر دوری و مجمعه دارید می‌توانید ظرف‌های خوراکی را در آن بگذارید.

مینا نوری / روزنامه نگار