۳ خرده روایت از کنسول تاریخ‌ساز

تولدی حاصل خیانت رقیب
داستان‌های بسیاری پیرامون تولد پلی‌استیشن و پدر معنوی آن - کن کوتاراگی - نقل می‌شود. کوتاراگی همواره به صنعت بازی‌های ویدئویی علاقه‌مند بود و تصمیم داشت به‌عنوان یکی از مدیران ارشد سونی، راه این شرکت را به صنعت بازی هموار کند. به دنبال این رویکرد، کوتاراگی با نینتندو - که در آن زمان با SNES حسابی بازار را قبضه کرده بود - وارد مذاکره شد.
مذاکره‌ای که به توسعه کیت اضافه‌ شونده CD ــ ROM به SNES و البته یک کنسول خانگی با نام SNES Playstation ختم شد. در این میان، نینتندویی‌ها به دستور مدیرعامل وقت خود - سومین مدیر خاندان یامائوچی - با شرکت فلیپس، یعنی رقیب مستقیم سونی در بازار وارد مذاکره شدند و بدون اطلاع قبلی کوتاراگی و تیمش، خبر همکاری خود را در نمایشگاه CES سال ۱۹۹۱ میلادی عمومی کردند. اتفاقی که جرقه تولید مستقل پلی‌استیشن توسط سونی را زد و یک رقیب ژاپنی دیگر را نیز به فهرست رقبای قدرتمند نینتندو اضافه کرد.

۲۹۹ دلار!
نمایشگاه E3 که امروز به‌عنوان بزرگ‌ترین و مهم‌ترین نمایشگاه سالانه با محوریت بازی‌های ویدئویی شناخته می‌شود، کار خود را در سال ۱۹۹۵ میلادی آغاز کرد. سالی سرنوشت‌ساز که با اولین حضور رسمی و بزرگ سونی در مجامع گیمینگ همراه شد. در آن سال‌ها، رقابت برای ارائه یک کنسول خانگی قدرتمند با توان پردازش جلوه‌های بصری سه‌بعدی بین سونی و سگا شدیدا داغ بود و مالکان سونیک هم با دست‌ پر به میدان آمده بودند.
«سگا سترن» با قیمت‌گذاری ۳۹۹ دلاری خود، قصد بالا بردن سهم سگا در بازار کنسول‌های خانگی را داشت که کنفرانس خبری معروف سونی، مانع از این اتفاق شد.
در جریان کنفرانس مذکور، مدیر وقت پلی‌استیشن آمریکا – استیو ریس – روی صحنه رفت و بدون هیچ مقدمه‌ای درباره ارزش‌گذاری پلی‌استیشن گفت: «۲۹۹». این شیوه قیمت‌گذاری - ۱۰۰ دلار کمتر از رقیب - سبب شد پلی‌استیشن آن‌قدر موفق باشد که سگا بازی نسل ششم کنسول‌های خانگی را پیش از سوت آغاز ببازد.
جالب است بدانید پلی‌استیشن تجربه مشابهی را نیز در نسل کنونی کنسول‌های خانگی در رقابت با برند اکس باکس و مایکروسافت داشت و توانست با قیمت‌گذاری بهتر، رقیب را حسابی دچار دردسر کند.

بچه‌غولی که پلی‌استیشن نامیده شد
دیوید ریوس یکی از اشخاص تاثیرگذار تاریخ پلی‌استیشن است. مدیر اروپای سونی و پلی‌استیشن، سال ۱۹۹۵ برای مصاحبه کاری نزد کن کوتاراگی رفت و در روند مصاحبه، پدر پلی‌استیشن به او پیشنهاد داد تا نمونه اولیه (پروتوتایپ) محصول را ببیند.
ریوس، نمونه اولیه پلی‌استیشن را شبیه مدل‌های اولیه و قدیمی پرینترهای HP توصیف می‌کند و می‌گوید کوتاراگی برای نشان دادن بزرگی این نمونه اولیه، از شخصی حاضر در اتاق خواست تا روی نمونه اولیه بایستد تا ریوس متوجه بزرگی آن شود.
مدیر اروپای سونی بعدها و به نقل از کوتاراگی می‌گوید: «ما تنها در شش ماه به این مدل رسیدیم». مهندسان پلی‌استیشن و سونی در آن بازه تمام تلاش خود را کردند تا محصول را به اندازه زمان عرضه خود برسانند.
نکته جالب توجه آن است که پلی‌استیشن پس از مدتی، معرفی نسخه اسلیم را تجربه کرد و توانست اندازه اولیه محصول را نیز دستخوش تغییراتی کند.
ماجرا وقتی جذاب‌تر می‌شود که بدانیم نسخه کلاسیک کنسول همراه ۲۰ بازی از پیش نصب شده روی آن در حال حاضر در سخت‌افزاری به اندازه یک کف‌دست در دسترس ماست!

امیر گلخانی