کجا؟

کجا؟ برنامه پشت صحنه رادیو تهران
چه گفت؟ حدود چهار تا پنج سال پیش با انجمن کودکان کار آشنا شدم که این همکاری ابتدا برایم در حد یک تیزر تبلیغاتی بود. اما بعد یکی از دغدغه‌های بزرگ زندگی‌ام شد. به نظر من کودکان کار یکی از بزرگ‌ترین معضلات امروز جامعه ماست.
دیگه چی؟ وقتی کودکان کار را حتی با شرایط فرزند خودم قیاس می‌کنم، می‌بینم متاسفانه امکاناتی برای رشد، تربیت، بهداشت، بازی، تحصیل و خیلی چیزهایی که حق طبیعی هر بچه‌ای است که باید در چارچوب یک زندگی سالم بگنجد، ندارند. من نمی‌توانم کاری برای معاش آنان کنم. تنها کاری که می‌توانم انجام دهم این است که صدای این کودکان باشم. حتی اگر بخواهیم این را نمایشی یا هر چیز دیگری بدانیم، وظیفه انسانی خود می‌دانم این گونه باشم.
درباره چی؟ هر کس یک عقیده شخصی دارد و می‌تواند این مسأله را تحلیل کند اما به هر حال بازخوردی که در جامعه از زمانی که سفیر انجمن کودکان کار شده‌ام می‌بینم، خیلی خوب است. بیشتر ما فقط یک تصور داریم که این کودکان سر چهار‌راه گل می‌فروشند و کسی آنها را می‌برد و می‌آورد. واقعا این طور نیست. خیلی از این بچه‌ها سرپرست خانواده‌هایشان هستند. در سن شش هفت سالگی مجبورند کار کنند تا خرج خانه را بدهند.
درباره مهناز افشار چی گفت؟ درباره کاری که خانم افشار انجام داده است، در حال حاضر من هیچ اطلاعی ندارم. اعتقاد شخصی من این است که اینجا بوده‌ام، اینجا مانده‌ام و در اینجا خواهم ماند. با همه اتفاقات عجیب و غریبی که می افتد و هر روز هم درگیرش هستیم ترجیح می‌دهم و دوست دارم اینجا باشم. من اینجا جوانی‌ام را گذاشته ‌ام و با تلاش به این جایگاه رسیده‌ام و ترجیح می‌دهم همین جا بمانم.