7 بهمن 97، تقریبا در آخرین روزهای جام ملتهای آسیا وقتی تیم ملی تا نیمه‌نهایی پیش رفته بود، مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال حرفی زد که برای عده‌ای اندک معنایی بسیار تلخ داشت. آنها که دغدغه ایران و فوتبالش را داشتند و اهل تحلیل بودند. او یک روز پیش از بازی با ژاپن گفت «اگر این بازی را نبریم، خاک مُردگی بر سر فوتبال ما ریخته می‌شود!»
کد خبر: ۱۲۳۷۳۷۸

همه از کنار آن جمله گذشتند جز همان عده اندک. تیم ملی به ژاپن باخت، کی‌روش از ایران رفت و فدراسیون فوتبال بدون آن‌که برنامه‌ای برای آینده داشته باشد، سوار بر موج احساسات به دنبال مربی خارجی رفت. ویلموتس با ناز و کرشمه فراوان با ایران قرار داد بست تا منتش بر سر فدراسیون فوتبال و دلاربگیران سفرهای خارجی فوتبال ما باشد.
تیم ملی با ساز و برگ تازه و چهره‌ای جدید وارد رقابت‌های مقدماتی جام جهانی شد. مسابقاتی که از زمان حضور کی‌روش، التهاب و دلهره‌های صعود در آن را فراموش کرده بودیم. هنگ‌کنگ و کامبوج را بردیم تا به بحرین و عراق ببازیم. همین دو باخت کافی بود تا نقاب‌ها کنار برود و قواره بعضی افراد عیان شود.
حالا در شرایطی که 131 روز تا بازی 7 فروردین با هنگ‌کنگ فاصله داریم، می‌شود خیلی از حرف‌ها را با فدراسیونی زد که حتی از شفاف‌سازی درباره رقم قرارداد ویلموتس هم می‌ترسد.
1ـ آن روز که مهدی تاج گفت «اگر بازی با ژاپن را ببازیم، خاک مُردگی بر سر فوتبال ما ریخته می‌شود»، عده‌ای از کارشناسان فوتبال دانستند این خاک بر سر فوتبال ما ریخته شده، چون هیچ وقت یک رئیس فدراسیون، آینده آن رشته را به یک بازی و یک تورنمنت گره نمی‌زند. وقتی یک رئیس فدراسیون، سطح نگاه را تا حد موفقیت در یک بازی پایین می‌آورد، یعنی او نگاهی مدبرانه به برنامه‌های پیش رو و برنامه‌ریزی مشخصی برای «آینده» ندارد. همه دانستند او در «حال» و «اتفاقات روز» سیر می‌کند. ما همان موقع خاک مُردگی را بر سر فوتبال ریختیم. چون دانستیم او مدیریتی مدبرانه ندارد. درست بر خلاف رئیس فدراسیون فوتبال ژاپن که بعد از برد مقابل ایران گفت حتی اگر این بازی را می‌باختیم، برنامه چهارساله ما برای آینده فوتبال ژاپن تغییر نمی‌کرد.
2ـ وقتی کی‌روش رفت، با توجه به مشکلات متعددی که تحریم بانکی برای واریز حقوق سرمربی خارجی به ما تحمیل کرد، انتظار داشتیم فدراسیون فوتبال یک تصمیم عاقلانه و در عین حال شجاعانه بگیرد: «انتخاب یک سرمربی موفق ایرانی». یحیی گل‌محمدی و جواد نکونام می‌توانستند در این انتخاب قرار بگیرند؛ اما فدراسیون ما شجاعتی نداشت. این فدراسیون حتی برای انتخاب سرمربی تیم ملی امید، کرانچار را به مربیان ایرانی ترجیح داده بود چه رسد به سرمربی تیم ملی بزرگسالان.
ویلموتس آمد و خیلی زودتر از آنچه تصورش می‌شد برای دریافت حقوقش اعتراض کرد. فدراسیون نمی‌توانست کاری کند و دوباره کل دستگاه دیپلماتیک ما به خدمت گرفته شد تا بر یک اشتباه سرپوش بگذارد و همین گونه هم شد.
3ـ با پرداخت پول ویلموتس در ترکیه، آماده شدیم برای بازی با عراق؛ مسابقه‌ای که باید ما را به ادامه رقابت‌ها امیدوار می‌کرد؛ اما سرمربی تیم ملی که تازه دو روز قبل به ایران آمده بود، چه شناختی از این تیم داشت و چه برنامه‌ای برای بازی با عراق نوشته بود؟ او برای بازی با عراق در کدام اتاق PEC برنامه نوشته بود که ما ندیدیم؟ تیم ملی چه در بازی با بحرین و چه در بازی با عراق، فاقد هارمونی و برنامه بود. نظمی که در زمان حضور کی‌روش، در تمام خطوط ما دیده می‌شد و آن فاصله معین بین سه خط هیچ‌گاه دیده نشد.
4ـ اگر قرارداد ویلموتس به گونه‌ای تنظیم شده که او می‌تواند همه ایام سال در بلژیک باشد و فقط برای بازی به ایران بیاید، باید بپذیریم که خاک مردگی بر سر فوتبال ما ریخته شده است. اگر قرارداد سرمربی تیم ملی، آن‌طور که رسانه‌ها نوشته‌اند سه میلیون یورو در سال است و اگر او مجاز است همیشه در بلژیک باشد،‌ باید قبول کنیم حرفی که تاج در بهمن سال گذشته زد کاملا درست بود.

علی جوادی

ورزش

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها