روحانی: مذاکره تحت تحریم، هرگز!

جزئیات طرح صلح
روحانی با اشاره به حوادث اخیر در منطقه غرب آسیا اظهار کرد: دکترین امنیتی جمهوری اسلامی ایران حفظ صلح و ثبات در خلیج فارس و تامین آزادی و امنیت کشتیرانی در تنگه هرمز است. حوادث اخیر، این امنیت را به شکل جدی در خطر قرار داده است.
وی اظهار کرد: امنیت و صلح در خلیج فارس، دریای عمان و تنگه هرمز را با مشارکت کشورهای این منطقه می‌توان تأمین کرد و جریان آزاد نفت و سایر منابع انرژی را تضمین نمود، به شرط آن که امنیت را چتری فراگیر در همه حوزه‌ها برای تمامی کشورها بدانیم.
رئیس‌جمهور به طرح ایران برای صلح در هرمز اشاره کرد و گفت: بنا به مسؤولیت تاریخی کشورم در حفظ امنیت، صلح، ثبات و پیشرفت در منطقه خلیج فارس و تنگه هرمز، همه کشورهایی را که از تحولات خلیج فارس و تنگه هرمز متأثر می‌شوند به «ائتلاف امید»HOPE یعنی«ابتکار صلح هرمز» (Hormoz Peace Endeavor)
دعوت می‌کنم. روحانی اظهار کرد: هدف «ائتلاف امید» ارتقای صلح، ثبات، پیشرفت و رفاه کلیه ساکنان حوزه تنگه هرمز، و تفاهم متقابل و روابط صلح آمیز و دوستانه میان ایشان است. این ابتکار حوزه‌های مختلف همکاری مانند تأمین همگانی امنیت انرژی، آزادی کشتیرانی و انتقال آزادانه نفت و سایر منابع از و به کشورهای حوزه تنگه هرمز و فراتر از آن را در بر می‌گیرد. «ائتلاف امید» بر پایه اصول مهمی همچون پایبندی به اهداف و اصول ملل متحد، احترام متقابل، منافع متقابل، جایگاه برابر، گفت‌وگو و تفاهم، احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی، خدشه‌ناپذیری مرزهای بین‌المللی، حل و فصل مسالمت‌آمیز تمامی اختلافات و از همه مهم‌تر دو اصل بنیادین «عدم تجاوز» و «عدم دخالت در امور داخلی یکدیگر» قرار دارد.

پاسخ قاطعانه به هرگونه تعرض
رئیس‌جمهور با اشاره به اتهامات عربستان علیه ایران در ماجرای حمله انصارا... به آرامکو اظهار کرد: اگر امروز شعله‌های آتش یمن، تا حجاز هم زبانه‌کشیده‌است، باید آتش‌افروز را جست و تنبیه کرد، نه این‌که بی‌گناهان را آماج تهمت‌ها و کینه‌ها قرارداد.
امنیت عربستان با پایان دادن تجاوز به یمن حاصل می‌شود، نه با دعوت از بیگانگان. ما حاضریم برای صلح از همه توان ملی و اعتبار منطقه‌ای و اقتدار بین‌المللی خویش، مایه ‌بگذاریم.
روحانی اظهار کرد: راه حل صلح در جزیره‌العرب، امنیت در خلیج فارس و ثبات در خاورمیانه را باید در درون خاورمیانه جست‌وجو کرد و نه در بیرون آن. مسائل منطقه، بزرگ‌تر و مهم‌تر از آن است که آمریکا از عهده آن برآید. دولتی که نتوانسته مسأله افغانستان و عراق و سوریه را حل کند و بانی افراطی‌گری، طالبانی‌گری و داعشی‌گری بوده‌است؛ هرگز قادر به حل معضلات پیچیده‌تر نخواهد بود.
رئیس‌جمهور ادامه داد: منطقه ما بر لبه پرتگاه ایستاده است؛ تا جایی‌که تنها یک اشتباه می‌تواند آتشی بزرگ را برافروزد. ما دخالت تحریک‌آمیز بیگانگان را تحمل نمی‌کنیم و به هرگونه تعرض به امنیت و تمامیت سرزمینی خود، قاطعانه پاسخ می‌دهیم. اما راه جایگزین و مطلوب ما، همبستگی میان همه ملت‌های دارای منافع مشترک در خلیج‌فارس و منطقه هرمز است. وی افزود:‌ این پیام ملت ایران است؛ بیایید به‌جای سرمایه‌گذاری در جنگ و خشونت‌، بر روی امید به یک آینده بهتر، سرمایه‌گذاری کنیم. به عدالت برگردیم. به صلح، به قانون، به عهد و پیمان و به میز مذاکره بازگردیم.

عکس یادگاری، آخرین ایستگاه است
رئیس‌جمهور در بخشی از سخنان خود به سخنان مزورانه رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر آمادگی برای مذاکره با ایران اشاره کرد و با تاکید بر این‌که ما ایرانیان هرگز در برابر تهاجم و تحمیل خارجی، تسلیم نشده‌ایم افزود: ما نمی‌توانیم دعوت به مذاکره کسانی را باور کنیم که اعلام می‌کنند سخت‌ترین تحریم‌های تاریخ را علیه کرامت و معیشت ملت‌مان اعمال‌کرده‌اند.
وی افزود: ما را به مذاکره می‌خوانند؛ در حالی که خود از معاهده ‌گریزانند. ما با همین دولت فعلی آمریکا بر سر میز 1+5، در گفت‌وگو بودیم؛ اما آنها بر عهد سلف خویش، خط بطلان کشیدند.
رئیس‌جمهور ادامه داد: من به نمایندگی از ملت و کشورم، اعلام می‌کنم که: پاسخ ما به مذاکره تحت تحریم، نه می‌باشد. دولت و ملت ایران، یک سال و نیم زیر شدیدترین تحریم‌ها، استقامت‌کرده‌است و هرگز با دشمنی که می‌خواهد با سلاح فقر، فشار و تحریم ایران را به تسلیم وادارد، مذاکره نخواهد کرد.
روحانی افزود: اگر پاسخ آری می‌خواهید همان طور که رهبر معظم انقلاب اعلام کرده‌اند، تنها راه برای گفت‌وگو، بازگشت به تعهدات است. اگر نسبت به اسم برجام حساسیت دارید، به رسم آن بازگردید و به چارچوب قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، متعهد باشید. تحریم‌ها را متوقف کنید تا راه گفت‌وگو باز شود. رئیس‌جمهور اظهار کرد: من به روشنی می‌گویم: اگر به حداقل‌ها قانع هستید، ما هم به حداقل‌ها بسنده می‌کنیم. برجام، حداقل بود؛ چه برای شما و چه برای ما. اما اگر بیشتر می‌خواهید، باید بیشتر بپردازید. اگر بر سر حرف خود هستید که فقط یک خواسته از ایران دارید و آن، عدم ساخت و بهره‌گیری از سلاح هسته‌ای است، این با نظارت آژانس و بالاتر از آن، فتوای رهبری ایران، حاصل است. فقط کافی است به جای نمایش مذاکره، به واقعیت مذاکره بازگردید. عکس یادگاری آخرین ایستگاه مذاکره است، نه اولین ایستگاه.

اروپا در اجرای تعهداتش ناتوان است
رئیس‌جمهور در بخش دیگری از سخنان خود به رویکرد اروپا در قبال برجام اشاره کرده و گفت: ایران با وجود خروج آمریکا از برجام تا یک سال، همچنان نسبت به اجرای تمامی تعهدات هسته‌ای خود وفق برجام، وفاداربوده است.
روحانی تصریح کرد: ما به احترام قطعنامه شورای امنیت، به اروپا فرصت دادیم تا به تعهدات یازده‌گانه خود برای جبران خروج آمریکا عمل‌کند ولی متاسفانه فقط حرف‌های زیبایی شنیدیم و شاهد اقدام مؤثری نبودیم.
وی اظهار کرد: اینک بر همگان ثابت شده‌است که آمریکا به تعهدات خود پشت می‌کند و اروپا از اجرای تعهداتش ناتوان است. ما حتی در اجرای بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام، راهبرد گام به گام را در پیش گرفتیم، و هنوز بر عهد خود به برجام، برجا مانده‌ایم، اما صبر ایران هم حدی دارد؛ وقتی آمریکا قطعنامه سازمان ملل متحد را حرمت نمی‌گذارد، وقتی اروپا ناتوانی خود را به نمایش می‌گذارد، تنها راه، تکیه بر عزت، غرور و اقتدار ملی است.

تامین امنیت منطقه با خروج آمریکا
رئیس‌جمهور، حضور آمریکا در منطقه را باعث ناامنی دانست و گفت: تشکیل هرگونه ائتلاف امنیتی، تحت هر عنوان در منطقه، با محوریت و فرماندهی نیروهای خارجی، مصداق بارز مداخله در امور منطقه است. رویکرد امنیتی‌سازی دریانوردی در تناقض با حق دریانوردی آزاد و حق توسعه، و باعث تشدید تنش و پیچیده‌تر شدن شرایط شده، و صلح، امنیت و ثبات منطقه را تهدید می‌نماید.
وی گفت: امنیت منطقه با خروج نظامیان آمریکا تأمین می‌شود و نه با سلاح و مداخله آنان. امنیت را نمی‌توان خرید و توسط دولت‌های خارجی، تأمین کرد.
رئیس‌جمهور ادامه داد: صلح و امنیت و استقلال همسایگان ما، صلح و امنیت و استقلال ماست. آمریکا همسایه ما نیست. این جمهوری اسلامی ایران است که همسایه شماست و از دیرباز به ما آموخته‌اند که «اول همسایه؛ آنگاه خانه». در روز واقعه، ما و شما تنها می‌مانیم. ما با هم همسایه‌ایم‌، نه با آمریکا!
آمریکا در خاورمیانه نیست. آمریکا وکیل هیچ ملتی و کفیل هیچ دولتی نیست. هیچ دولتی به دولت دیگر، وکالت نمی‌دهد و کفالت خویش را به دیگری نمی‌سپارد.