در یکی از کانال‌های موثق طب سنتی در حال مطالعه مطالب علمی بودم که به موضوع جالبی برخوردم. در مورد استفاده طبی از گهواره و تاب در فرهنگ کهن ایران مطلبی به قلم دکتر محبوبه ابریشم‌کار، متخصص طب ایرانی به رشته تحریر درآمده بود که نکات قابل توجهی داشت و لازم دانستم برای افزایش آگاهی خوانندگان به خلاصه‌ای از آن اشاره و در برخی بخش‌ها تکمیل‌ترش کنم.
کد خبر: ۱۲۲۷۱۵۰

گهواره در مکتب پزشکی ایران علاوه بر نقشی که برای آرام‌سازی و خواب نوزادان دارد و می‌تواند اثرات درمانی در برخی بیماری‌ها داشته باشد، مشابه آن تاب سواری برای بزرگسالان جایگزین مناسب ورزش به‌شمار رفته است. استفاده از گهواره به آرامی و نرمی پس از شیر خوردن در صورتی که سر نوزاد بالاتر از سطح بدن قرار گرفته تا مانع برگشت شیر شود نوعی ورزش محسوب و سبب خارج شدن مواد زاید بدن و دفع بهتر مدفوع می‌شود. تکان‌خوردن نوزاد در گهواره همراه با شنیدن ترانه در رشد و بالندگی کودک بی‌تاثیر نخواهد بود. البته همان‌گونه که ورزش سبب خستگی بدن می‌شود حرکت در گهواره هم باید از اعتدال برخوردار باشد تا سبب خستگی نوزاد نشود.
مشابه آن تاب‌سواری برای کسانی که مشغله‌های روزانه یا شاید تنبلی سبب دوری از ورزش شده، سالمندانی که توانایی ورزش کردن ندارند یا بیمارانی که دوره نقاهت را می‌گذرانند به عنوان ورزش معتدل و نوعی حرکت عام محسوب می‌شود. حرکت عام به ورزشی گفته می‌شود که کل بدن را تحت تاثیر قرار داده و سبب شادابی و تقویت می‌شود. همچنین در هوای آلوده که تحرک شدید منع شده و سکون مطلق نیز نباید داشت تاب‌سواری توصیه شده است. این نوع ورزش اثرات آرام‌بخش و خواب‌آوری داشته و در از بین بردن کسالت، تحلیل گازهای ناراحت‌کننده موجود در دستگاه گوارش و کمک به دفع مواد زاید تجمع یافته در بدن موثر است و در گذشته در درمان دسته‌ای از بیماری‌های رطوبی به‌کار می‌رفته است. دکتر ابریشم‌کار تأکید می‌کند: امید است با انجام مطالعات بالینی گسترده در این زمینه بتوان با لحاظ کردن عوامل قابل اندازه‌گیری مانند میزان فشار خون، تعداد تنفس، ضربان قلب و... تاثیرات شبیه آنچه که ورزش در بدن ایجاد می‌کند را به اثبات برسانیم .

فاخره بهبهانی

دانش و سلامت

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها