انتخابات هیات‌رئیسه شورای شهر تهران، چهره‌های قدیمی را روی صندلی‌های اصلی نگه داشت

ریاست بی‌دردسر

وقتی خودت یکه و تنها نامزد شوی و رقیبی نداشته باشی و بی‌دردسر اول شوی، می‌شود حکایت انتخابات هیات‌رئیسه شورای شهر تهران که دیروز در نهایت آسودگی خیال برای نامزدها گذشت. محسن‌هاشمی تنها رقیب خودش بود برای ریاست، ابراهیم امینی داشت با خودش رقابت می‌کرد که نایب‌رئیس شود، علی اعطا خودش بود وخودش و سمت سخنگویی و حسن رسولی بود و یک صندلی بی‌مدعی برای خزانه‌داری. چون رقیبی نبود و عرصه این‌چنین خالی بود این چهار نفر به ساده‌ترین شکل ممکن در سمت‌های دلخواه قرار گرفتند و بی‌دردسر رای آوردند. دیروز با این انتخابات، هیات‌رئیسه شورای شهر پنجم تهران دوباره خودش را تکرار کرد و همان چهره‌های سابق، کرسی‌های ریاست، نایب‌رئیسی، سخنگویی، خزانه‌داری و منشی‌گری برای هیات‌رئیسه را تصاحب کردند.
کد خبر: ۱۲۲۵۰۸۲

این اتفاق برای شورای یکدست پنجم تهران البته غریب نیست. 21 عضو شورای شهر پایتخت شاید در صحن علنی بر سر موضوعات بزرگ و کوچک به هم بپرند، به یکدیگر طعنه بزنند یا حتی قهر کنند و از هم دلگیر شوند ولی وقتی نوبت به کارهایی همچون انتخاب هیات‌رئیسه یا کار مهم‌تری مثل انتخاب شهردار می‌رسد صدایی واحد دارند. البته دیروز که محسن‌هاشمی از 21 رای ماخوذه نتوانست هر 21 رای را کسب کند و مشخص شد سه نفر به او رای سفید داده‌اند، آشکار شد که دست‌کم سه نفر بر سر ریاست او با دیگران همنوا نبوده‌اند. ابراهیم امینی نیز برای نایب‌رئیس شدن فقط 17 رای آورد و زهرا نژادبهرام و بهاره آروین دو منشی هیات‌رئیسه فقط 16 و 14 رای کسب کردند که نشان می‌داد بر سر بودن و ماندن و تکرار این چهره‌ها توافق کامل میان همه اعضا وجود ندارد. با این حال حساب علی اعطا سخنگوی سخت مصاحبه کن شورای شهر از دیگران جدا بود وقتی با 20 رای قاطعانه سخنگو شد، البته سخنگویی که برای انتخاب شدن رقیبی مقابل خود نمی‌دید.
با وجود این، اما محسن‌هاشمی دیروز چند جمله‌ای گفت که به تعبیری می‌شد از دل آن یک راهبرد را استخراج کرد، راهبردی که انگار خود او طراحش بوده است.‌هاشمی می‌گفت خواستار ماندن در هیات‌رئیسه و تثبیت در‌مدیریت شورا هستم چون معتقدم با ثبات، کارها بهتر پیش می‌رود و جبران اشتباهات گذشته بهتر میسر می‌شود؛ جملاتی که نشان می‌دهد بی‌رقیب ماندن نامزدها در انتخابات دیروز از آبشخور این تفکر سیراب می‌شده است.
محسن‌هاشمی و همه حواشی‌اش
محسن‌هاشمی آدم خاصی است. چهره‌اش معمولا به لبخندی مزین است و حتی در جدی‌ترین حالت، رگه‌هایی از شوخ طبعی در کلامش حس می‌شود. او در صحن شورا زیاد با اعضا شوخی می‌کند، شاید هم حرف‌های جدی‌اش را شوخی شوخی می‌گوید تا کسی دلخور نشود. اهل قضاوت کردن و پیش‌بینی وقایع هم نیست؛ دست‌کم در برابر رسانه‌ها، به‌جد نیز از حاشیه‌سازی و بزرگ شدن حواشی گریزان است. زمانی که محسن‌هاشمی مایل به موضعگیری نیست معمولا جواب‌های سر بالا به رسانه‌ها می‌دهد یا سر و ته ماجرا را با جمله‌های کوتاهی که هیچ بار خبری ندارند، هم می‌آورد.
یکی از آخرین موضعگیری‌های او به این سبک در بحبوحه قتل میترا استاد به دست شهردار سابق تهران بود که در پاسخ به سوال خبرنگاران گفت این موضوع مردانه است و وقتی جمع خبرنگاران مردانه شد به این سوال پاسخ می‌دهم. همه این خصوصیات از او آدمی خاص ساخته، آدمی که اعضای شورای شهر پنجم تهران تا امروز معتقد بوده‌اند بهترین گزینه برای ریاست است.
محسن‌هاشمی البته تا امروز، بی‌حاشیه بر شورای شهر ریاست نکرده است. یکی از آخرین حاشیه‌های او مربوط است به جلسه 9 دی‌ پارسال که در جریان بررسی حذف دو بند از طرح ادغام معاونت‌های شهرداری تهران ایجاد شد و در ذهن‌ها ماند. طرف حساب‌هاشمی در آن روز محمد سالاری بود که اعتراض داشت چرا جزئیات یکی از بندهای طرح پیشنهادی مطرح نشده. وقتی محسن‌هاشمی خطاب به او گفت که جزئیات مطرح شده و او توجه نکرده سالاری این جمله را برنتابید و اعتراض کرد که چرا‌هاشمی هرجلسه را به شکلی اداره می‌کند که‌هاشمی نیز این را تحمل نکرد و ضمن گفتن این جمله که لطفا شانتاژبازی درنیاورید آقای سالاری! با قهر صحن شورا را ترک کرد.
محسن‌هاشمی یک سیاست خاص هم دارد. او هم به نعل می‌زند و هم به میخ، هم از شورا و عملکردش دفاع می‌کند و هم از آن نقد می‌کند؛ البته او تقریبا درباره همه چیز این‌گونه است. شاید علت همانی باشد که هم دیروز و هم چند بار تابه حال به زبان آورده، این که شأن اعضا و شورا باید حفظ شود. حتما این سیاست تلاشی است برای آبروداری و حفظ وجهه، شاید هم این خصلت در او موروثی باشد.
کارهایی که شورا کرد و نکرد
سال دوم شورای شهرتهران دیروز تمام شد و شورا در سال سوم عینا با ترکیب سال قبل در هیات‌رئیسه آغاز به کارکرد. دو سال اول شورای شهر پایتخت تقریبا با حداقل دستاورد سپری شد، یعنی لااقل برداشت مردم از این دو سال این است و آنچه شورا در ویترینش گذاشت چیزی جز این نبود. با این حال دیروز روسای کمیسیون‌های مختلف شورا که گزارش عملکرد یکساله‌شان را ارائه کردند طوری نشان دادند که این دو سال برخلاف تصور مردم گذشته است.
مرتضی الویری، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه که دیروز گزارش می‌داد از 137 جلسه این کمیسیون و اقدامات کلیدی آن گفت که در رأسش عملی کردن تعدیل نیرو در شهرداری تهران بود. او می‌گفت در شهریور ۹۶، ۶۸ هزار و ۱۲۷نیرو در شهرداری مشغول به کار بودند که در تیر سال 9۸ این تعداد به ۶۴ هزار و ۹۱۴ نفر کاهش یافت که این کاهش 3215 نفری حاصل تلاش‌های شورا بوده است.
محسن‌هاشمی نیز که ارائه گزارش یکسال‌هاش را آغاز کرد، حرف‌هایی با همین مضمون زد و توضیح داد شورای پنجم واگذاری هر نوع دارایی ملکی شهرداری اعم از بهره‌برداری یا تملک را به تصویب شورای شهر منوط کرد و به این ترتیب راه تولید بسیاری از رانت‌ها در شهرداری را بست. همچنین نسبت به هزینه‌های اداره شهر و هزینه‌های پرسنلی، سیاست انقباضی اتخاذ کرد و بودجه شهرداری را با وجود تورم در محدود 18 هزار میلیارد تومان نگه داشت و در ضمن کاری کرد تا بخشی از بدهی‌های انباشته شهرداری نیز تسویه شود. نوبت که به محمد سالاری، رئیس کمیسیون شهرسازی رسید، او نیز به برگزاری 202 جلسه دراین کمیسیون اشاره کرد که دستاوردش کاهش 70 درصدی تخلفات شوراهای معماری و بازدید از 172 گود پرخطر و مکاتبه برای ایمن‌سازی و مقاوم‌سازی آنهاست.
زهرا صدراعظم‌نوری، رئیس کمیسیون سلامت و محیط‌زیست شورای شهر نیز که گزارش‌دهی یکساله را آغاز کرد، یکسره از خوبی‌های کارنامه شورا گفت و توضیح داد: گرچه از سال 87 تا 97 حدود ۱۲۸ هکتار از باغات و اراضی مشجر تهران به مراکز تجاری، اداری و مسکونی تبدیل شده، ولی شورای پنجم کاری کرده تا با افزایش صد درصدی جرائم قطع درخت، این پول‌ها را برای تملک باغ‌های باقیمانده و حفظ آنها صرف کند، چنانچه در این دو سال پنج شش باغ در تهران با همین درآمدها خریده شده است.
البته تجمعات مختلفی که در این دو سال به‌خصوص بعد از لغو مصوبه برج باغ و تصویب مصوبه خانه باغ به جای آن مقابل ساختمان شورای شهر برپا شد، نشان می‌دهد مصوبات شورا خالی از کاستی نیست و با آن‌که جلوی زخمی را می‌گیرد اما به جاهای دیگری زخم می‌زند.
محسن‌هاشمی دیروز می‌گفت شورا در این دوسال 159جلسه رسمی در صحن علنی داشته که منجر به تصویب 270 مصوبه شده اما آیا همه این مصوبات سودمند بوده‌اند یا گرهی از مشکلات تهران و مردمش باز کرده‌اند؟ مسلما پاسخ مثبت نیست. شورای شهر پایتخت در دو سال گذشته بیشتر بر موضوعات غیرکلیدی دست گذاشته یا بیشتر وقتش را صرف مباحثی کرده که تاثیر مستقیم و ملموسی در زندگی مردم شهر و ارتقای کیفیت زیست آنها نداشته. همچنین بیشتر وقت شورای پنجم تهران صرف انتخاب شهردار و سرپرست و حاشیه‌های ناشی از آن شد طوری که حتی محسن‌هاشمی نیز دیروز بر این نکته صحه گذاشت و گفت که مهم‌ترین آسیب مدیریت شهری در این دوره، بی‌ثباتی و تغییرات مکرر بود که منجر به انتخاب سه شهردار و دو سرپرست از سوی شورای پنجم شد، ‌تغییراتی که طبیعتا موجب تغییر در بدنه شهرداری و بروز آثار منفی در عملکرد و برنامه‌ریزی درازمدت برای شهر شد.
این یکی از موضع گیری‌های منصفانه محسن‌هاشمی است که از سیاست یکی به نعل و یکی به میخ او و گفتن خوبی‌ها در کنار بدی‌ها نشات می‌گیرد. اگر به حرف‌های آقای رئیس بسنده کنیم و بخواهیم این گزارش را جمع کنیم باید بگوییم که شورای پنجم کار نکرده زیاد دارد همچنان که محسن‌هاشمی هم دیروز گفت، بخشی از دستاوردها و اهداف شورا همچنان محقق نشده است، مثل حوزه معماری و شهرسازی و بویژه در نوسازی بافت فرسوده.
او گفت، در حوزه خدمات شهری نیز با این‌که اقدامات خوبی در صیانت از باغ‌ها و فضای سبز انجام شده، اما نیازمند نظارت بیشتر بر نظافت شهر و بهبود سیستم پسماند هستیم و در حوزه عمران و حمل و نقل نیز با این‌که زیرساخت‌های مناسبی در مترو داریم، اما نیازمند تسریع در تجهیز ناوگان حمل و نقل عمومی در مترو و اتوبوسرانی و تامین مالی، تجهیز و تکمیل مترو و شتاب پروژه‌های عمرانی هستیم و افزود، ما در شورای پنجم نیز باید در حوزه آسیب‌های اجتماعی بهتر عمل کنیم و توسعه و تقویت گرمخانه‌ها را در اولویت قرار دهیم؛‌ حرف‌هایی که دقیقا حرف ما نیز هست.

مریم خباز

جامعه

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها