چرا سروش صحت و بهروز شعیبی باید داور فیلم کودک باشند؟

هاشمی که در سال‌های دور، مربی پرورشی کودکان و نوجوانان هم بوده در ادامه به سینماپرس حرف‌های جالبی زده و گفته: به تازگی مطلع شده ام که ۵۳ فیلم کودک در کمدهای فارابی خاک می‌خورند و قابل نمایش نیستند! این اتفاق نشان دهنده آن است که سیاست‌های مسؤولان این نهاد سینمایی در سال‌های اخیر برای انتخاب متون و تولید آثار اشتباه بوده که منجر به چنین رخدادی شده است. بنده در همین خصوص به آقای ایل‌بیگی به عنوان قائم مقام این بنیاد تذکر دادم که شما چرا افرادی را در شورای فیلمنامه کودک به کار گمارده اید که تنها بر اساس سلایق خودشان خط مشی فیلمنامه‌ها را تعیین می‌کنند و به فکر مخاطبان نیستند؟
هاشمی در ادامه حسابی از خجالت بعضی شوراهای بنیاد سینمایی فارابی در آمده و گفته که وجود شورای فیلمنامه کودک در بنیاد سینمایی فارابی عین دیکتاتوری است و باعث تولید فیلم‌های نازل در این ژانر می‌شود: کاری که بنیاد سینمایی فارابی انجام می‌دهد گناه مطلق است! ای کاش مسئولان این نهاد سینمایی به جای این‌که در پی کمیت باشند کمی هم به کیفیت آثار فکر کنند. سینمای کودک نیاز به مخاطب شناسی دارد، ما باید کودکان را بشناسیم، بنده به عنوان یک فیلمساز گیر افتاده در این وادی که به شدت و سرعت فیلم هایم را می‌سازم صحبت کنم؛ ای کاش سینماگران و مدیران سینمایی ما هم به این مسائل توجه کنند.
دورنمای خوب
کارگردان سری فیلم‌های کودکانه «پیشونی‌سفید» البته خیلی سیاه‌نمایی نکرده و در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفته چند اتفاق نسبتاً خوب در سینمای کودک رخ داده که باعث شده به نظر آید می‌توان دورنمای خوبی را برای این گونه سینمایی متصور شد: این اتفاقات خوب با چند شرط می‌توانند رخ بدهند. مهم‌ترین مسأله آن است که سینمای کودک نیاز به اکران مناسب دارند و خوشبختانه مسؤولان سینمایی تلاش کردند شرایط خوبی برای اکران فیلم‌های کودک فراهم شود. آنها شرایطی برای پخش کننده‌های فیلم کودک در نظر گرفتند که نشان از اهتمام جدی‌شان برای رشد این گونه سینمای داشت. اینها آفرهای خوبی است که کمی امید را در دل ما سینماگران کودک ساز زنده کرده است؛ همین که مسؤولان متوجه شده اند کودکان باید به سینما بروند و اگر این نسل به سینما رفتن عادت نکنند، سال‌ها بعد چشمه سینما خشک می‌شود، خوب است! اما با همه این مثبت اندیشی‌ها باید عرض کنم ما دچار اتفاقات عجیب و غریبی در سینمای کودک هستیم.
شاید در دوره‌ای که بسیاری از فیلمسازها از نبود سرمایه‌گذار ناله می‌کنند، نباید امیدی به سینما کودک داشت. بخش دیگری از حرف‌های هاشمی ناظر به همین مساله است: یکی دیگر از معضلات مهم سینمای کودک فقدان سرمایه گذار است. متأسفانه به دلیل عدم انگیزه‌های اقتصادی در سینمای کودک سرمایه گذاران رغبتی برای فعالیت در این حوزه نشان نمی‌دهند. بنده به عنوان یک فیلمساز کودک به آنها حق می‌دهم چرا که طی سال‌های اخیر به غیر از سری فیلم‌های «پیشونی سفید» فیلمی در سینمای کودک ساخته نشده که بتواند با استقبال کودکان روبه‌رو شده و در اذهان آنها ماندگار شود.
انتقاد به همکاران
هاشمی نقدی هم به کارهای همکارانش در فیلم‌های «شهر موش ها۲» و «کلاه قرمزی» هم به درد کودکان و نوجوانان امروزی نمی‌خوردند گفته: این فیلم‌ها برگرفته از نوستالژی‌های کودکان دهه ۶۰ بودند، هیچ چیز از این فیلم‌ها در ذهن کودکان امروز باقی نماند و آنها حتی اشعار این فیلم‌ها را حفظ نکردند. بچه‌ها اصولاً از این فیلم‌ها استقبال نکردند و بیشتر جوانان نوستالژی باز به تماشای این فیلم‌ها رفتند. با این شرایط ما باید به سرمایه گذاران حق بدهیم که به سینمای کودک ورود نکنند.
بازیگر مهمان مجموعه «محله گل و بلبل» در ادامه اظهاراتش سوزنی هم به سینماگرها زده و با انتقاد شدید از بی توجهی برخی اهالی سینما نسبت به سینمای کودک گفته: من بسیار متأسفم که بازیگران درجه یک سینما، فیلم کودک را جدی نمی‌گیرند و از حضور در این گونه فیلم‌ها هراس دارند. مثلاً بنده اخیراً به یکی از بازیگران مشهور سینما پیشنهاد دادم در فیلم جدیدم که این روزها در مرحله پیش تولید آن هستم نقشی ایفا کند اما ایشان به من اعتراض کرد که «آقا من گربه‌بشوم؟ این برایم بد است.» این آفتی بزرگ در سینمای ایران است؛ متأسفانه دست اندرکاران سینمای کشور اهمیت سینمای کودک را درک نکرده اند، دقیقاً برخلاف آنچه ما در سینمای جهان شاهد هستیم که بازیگران مطرح و سایر فعالان سینمایی در رشته‌های مختلف برای حضور در فیلم‌های کودک سر و دست می‌شکنند!
هاشمی به پیشنهاد امسالش به رئیس بنیاد‌سینمایی فارابی اشاره می‌کند و می‌گوید: بنده برای رفع این مانع مهم به آقای تابش که امسال دبیری جشنواره را بر عهده دارند پیشنهاد دادم که جوایزی برای بخش بازیگری بزرگسال و سایر رشته‌های سینمایی از جمله جلوه‌های ویژه، چهره‌پردازی، طراحی صحنه و... در نظر بگیرند تا بلکه از این رهگذر کمی سینمای کودک توسط دست اندرکاران سینما جدی گرفته شود.
بازیگر فیلم سینمایی «اخراجی ها» که انگار دل پری از مدیریت و برنامه‌ریزی جشنواره فیلم‌کودک دارد معتقد است که بعضی داوران به‌درد این کار نمی‌خورند: من نمی‌دانم به چه دلیل و منظقی طی سال‌های اخیر ما با داورانی در جشنواره فیلم کودک روبه‌رو بودیم که اصلاً ربطی به سینمای کودک ندارند، بهروز شعیبی و سروش صحت چرا باید برای داوری جشنواره فیلم کودک انتخاب شوند؟ افرادی مانند غلامرضا رمضانی و ابراهیم فروزش که فقط درباره کودکان فیلم ساخته اند چرا باید داور فیلم‌های کودک شوند؟ سینمای کودک و نوجوان تعریفی دارد که متأسفانه در کشور ما درست جا نیفتاده و به همین علت هم ما با این اتفاقات عجیب روبه‌رو هستیم.