«ترانه آتش» تولید استانی تاثیر ملی...

روح‌ا... سهرابی را پیشتر با سریال ارزشی «آرام می‌گیریم» شناختم. سریالی 50 قسمتی که با مضمونی دغدغه‌مند و با بهره‌گیری از ساختاری محکم به عنوان پرمخاطب‌ترین سریال سال ۹۵ تلویزیون انتخاب شد. بنابراین برای من طبیعی بود اثر جدید وی نیز دارای قابلیت‌های منحصربه‌فردی باشد، اما این‌که موضوعی با این همه حساسیت که اساسا ذات شعارگونگی آن می‌تواند هر فیلمسازی را از ورود به این عرصه برحذر دارد این‌چنین باورپذیر و خوش‌ساخت به تصویر کشیده شود برایم کمی بعید به نظر می‌رسید.
توقع مخاطب از سطح کیفی آثار تلویزیونی به مراتب کمتر از سطح کیفی آثار سینمایی است، چرا که این دو مدیوم در همه زمینه‌ها از جمله مسأله مالی تفاوت‌های فاحشی دارند، اما نکته مهم در‌خصوص فیلم تلویزیونی ترانه آتش، سطح کیفی مثال‌زدنی آن بود. انسجام در روایت داستان و خلاقیت در نوع پرداخت قصه و بهره‌گیری از سکانس‌های میزانسن‌دار در کنار بازی‌های یکدست و واقعی بازیگران باعث شده بود تا در مقام مقایسه منصفانه، چنین کاری را در بسیاری از لحظات حتی بالاتر از سطح آثار سینمایی که صرفا به دلیل بهره‌مندی از چهره‌های اصطلاحا بفروش، روی پرده می‌روند ببینم و ارزیابی کنم.
ترانه آتش ضمن موفقیت در ارائه محتوایی راهبردی و ارزشمند، در شناساندن عوامل ناشناس، اما کاربلد نیز موفق عمل می‌کند. این‌که تولید یک اثر در یکی از مراکز سیمای استانی بتواند از چنین کیفیت تحسین‌برانگیزی برخوردار باشد نیز خود محل تامل و توجه است.
مراکز استان بدلیل عدم بهره‌مندی از بودجه آنچنانی و همچنین دور بودن از مرکز و محروم بودن از امکانات مختلفی که در پایتخت برای عوامل تولید سهل‌الوصول است به خودی خود چند مرحله از تولیدات تهران عقب‌تر هستند. اما تولید اثری همچون ترانه آتش نشان می‌دهد اعتماد به سیمای مراکز استان و دادن فرصت تولید به آنها در کنار انتخاب صحیح کارگردان به‌عنوان ستون اصلی چنین آثاری، در واقع پیمودن موفق و تضمین شده نیمی از مسیر پیش‌روست.
آنچه بنده دریافته‌ام این‌که سازمان‌ها و ارگان‌های مختلف اعم از وزارت ارشاد و مراکز مختلف فرهنگی به‌رغم بودجه تعریف شده‌ای که برای تولیدات با محتوای ضدتحریم و مشوق تولید داخل دارند، اما متاسفانه تا‌کنون هیچ اقدام ملموس و قابل ارائه‌ای از آنها ندیده‌ام.
حال آن‌که سیمای مرکز خوزستان به‌عنوان یکی از مجموعه‌های کوچک و محروم از امکانات خاص و لابد بی‌بهره از بودجه تعریف‌شده خاص، کاری را تولید می‌کند که قادر است ضمن جذب حداکثری مخاطب، دغدغه‌های همیشگی رهبر انقلاب در ضروریات و بدیهیات غیرقابل انکار کشور یعنی مسأله بسیار مهم رونق تولید و اتکا به نیروی جوان داخلی و ترویج اقتصاد مقاومتی را به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده و به مخاطب ارائه کند. به‌قول یکی از رسانه‌ها نمایش گاه و بیگاه ترانه آتش در شرکت‌ها، کارخانه‌ها و مراکز تولید می‌تواند روح حماسی و خودباوری و غیرت ملی و حس وطن‌دوستی افراد را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. بنابرین دور از انصاف است اگر نگوییم مرکز سیمای خوزستان به‌واسطه تولید یک اثر ارزشمند و استراژیک بار اصلی چنین موضوعی که جزو وظایف ذاتی همه مجموعه‌های صداوسیما و وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دیگر است را به دوش کشیده که حقیقتا قابل تحسین است.

علیرضا رازقی
دکترای پژوهش هنر