در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
شما چطور وارد کار در حوزه کودک شدید؟
کودکیهای ما با تمام کمبودهایی که وجود داشت سرشار از نشاط بود و ما با تمام وجود کودکی کردیم. فضای آن زمان به ما اجازه میداد که به طور طبیعی کودکیمان را بگذرانیم، بازیهای مختلف، قصههایی که از بزرگترها میشنیدیم، معماری شهری و نقش سازنده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در آن سالها همگی دست به دست هم میداد و دنیای کودکیمان را رنگینتر میکرد. بهشخصه همواره امیدوارم بتوانم میراثی که از گذشتگان به من رسیده را به نسلهای بعد انتقال دهم تا آنها هم دنیای زیباتر و رنگینتری داشته باشند.
کارهای عمده شما در حوزه کودک است. دنیای کودک با دنیای بزرگسال چه فرقی میکند؟
کودکان فیلسوفهایی هستند که بزرگ نشدهاند. پر از سوالهای عمیقی از زندگی هستند که اگر ما بتوانیم از طریق هنر به آن پاسخ دهیم کار بزرگی انجام دادهایم و البته ذکر این نکته هم ضروری است که در بین مقطع سنی کودک و بزرگسال، نوجوانانی هستند که اتفاقا دوران خیلی مهم و تاثیرگذاری را سپری میکنند. متاسفانه این مقطع سنی غالبا نادیده گرفته میشوند. برای نوجوانان هیچوقت هیچ کار جدیای تولید نشده و به نظرم واجب است که برای این مقطع سنی که دورهای بسیار حساس است آثار ارزشمندی تولید شود.
سالهای زیادی است که کار عروسکی میکنید، جایگاه این هنر را در جهان چگونه ارزیابی میکنید. فکر میکنید هنرمندان ایرانی در این زمینه حرفی برای گفتن دارند؟
ما هنرمندان شاخصی در سینمای کودک و تئاتر عروسکی کودکان و... داریم. به نظرم هنرمندان ما با تمام محدودیتها با عشق کارشان را انجام میدهند، اما توجه و حمایتهای (مالی، معنوی و...) بیشتری از طرف مسؤولان نیاز است. سالهای قبل در صدا و سیما آثار شایسته بسیاری درباره کودک و نوجوان ساخته میشد، اما الان این حوزه انگار رو به فراموشی رفته.
از بین عروسکهای خاطرهانگیز دوران کودکیتان کدامیک را بیشتر میپسندید؟
خیلی سوال سختی پرسیدید. مادربزرگها همیشه یک نخود را رنگی میکردند و با آن نخود قصهها میساختند و تعریف میکردند که از یاد رفتنی نیست. ضمن اینکه در دوران کودکی ما دورهگردهایی در محلات میرفتند و با عروسک برای بچهها قصه تعریف میکردند. مثلا یک نفر دایرهزنگی میزد و دیگری همینطور که نخ عروسک دستش بود داستان هم تعریف میکرد. به این عروسک اصطلاحا «قی ننه» میگفتند و خیلی زیبا بود یا خاطرم هست «شهر فرنگ» را که نوعی سرگرمی کودکانه برای بچهها بهشمار میآمد. شهرفرنگ جعبهای چهارگوش سوار بر چهارچرخ بود که ما چشممان را بر سوراخ دیوارهاش میگذاشتیم و یکسری تصاویر رنگی میدیدیم.
در مورد شخصیت «عزیزم ببخشید» در مجموعه «کلاه قرمزی» که بازیدهندهاش هستید، بگویید. آنقدر که این شخصیت برای مردم محبوب است برای خود شما هم هست؟
همین الان که شما از «عزیزم ببخشید» نام بردید دلم برایش تنگ شد. در خلق یک شخصیت عروسکی تمام همکاران اعم از طراح عروسک و بازی دهنده و گوینده با عشق به یک شخصیت جان میدهند. «عزیزم ببخشید» را خیلی دوست دارم و امیدوارم مجموعه کلاهقرمزی ادامه پیدا کند که مردم شخصیتهای دوستداشتنیشان را بیشتر ببینند.
جشنوارههای کودکی که در آن فیلمهای عروسکی اکران میشود یا اختصاصا جشنوارههای عروسکی را چطور ارزیابی میکنید؟ آیا این جشنوارهها میتواند انتظارات هنرمندان را برآورده کند؟
جشنوارهها برآیند فعالیت سالانه یا دو سال یکبار هنرمندان هستند. نه اینکه جشنوارهها مرجعی باشند برای تولید. این پروسه معکوس و معیوب باید از بین برود. ما باید به این نقطه برسیم که یکسری تئاتر عروسکی کودکان تولید شده و بعد راهی جشنوارهها شود. در قدیم مثلی میگفتند با این مضمون که کاشت، داشت و برداشت و بعد از برداشت محصول خوب بود که برایش جشن میگرفتند. الان ما نمیتوانیم بگوییم که جشنوارهای داریم، بیاییم سریع بکاریم و محصول آن را درو کنیم. این انتظار بیهوده است. نمیتوان در یک پروسه زمانی کوتاهمدت جشنوارهای مهم و موثر برگزار کرد. ضمن اینکه باید به خاطر داشته باشیم که تقویت ادبیات کلاسیک کشورمان تنها با برگزاری یک جشنواره فراهم نخواهد شد. در صورتی که اگر این اتفاق در تولیدات سالانه رخ دهد میتوان آثاری را با فرصت و هدف معین در قالب این موضوع تولید کرد.
ساناز قنبری
سینما
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
جام جم آنلاین گزارش میدهد
جام جم آنلاین گزارش میدهد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد؛
یک فعال سیاسی:
یک نماینده مجلس:
در گفتوگوی «جامجم» با استاد حوزه و مبلغ بینالملل بررسی شد
گفتوگو با موسی اکبری،درخصوص تشکیل کمپین«سرزمین من»وساخت و مرمت۵۰خانه در منطقه زنده جان