هوشیاری در وقت بحران

یکی از حقوق شهروندان این است که در جریان وقایعی که در منطقه محل سکونت یا شهر و کشورشان اتفاق می‌افتد قرار بگیرند. این امر اطلاع‌رسانی بر عهده تلویزیون و دیگر رسانه‌های جمعی است. اگر اطلاع‌رسانی به شهروندان در مواقع بحران به خوبی انجام شود می‌تواند به حفظ جان، سلامت و اموال آنها و حتی محیط زیست کمک کند. گزارش زنده میدانی کاری فراتر از برطرف کردن کنجکاوی مردم است. در بسیاری از موقعیت‌های وحشتناک، اولین منبع اطلاعاتی قابل اطمینان برای کسب اخبار همان گزارش‌های زنده است. در این زمان است که تلویزیون می‌تواند نگرانی‌ها و کمک‌های مردم را سازماندهی کند. تلویزیون با پوشش کامل اخبار وقایع می‌تواند واقعیت‌ها را به افراد عرضه کند و غافلان بحران‌ها و فجایع را به خودشان بیاورد و با دیگران متحد کند.
اگر تلویزیون و رسانه رویکرد مثبتی در این زمینه نداشته باشند حتی بهترین اقدامات سیاستگذاران و مدیران نیز برای کنترل شرایط و مدیریت بحران مؤثر نخواهند بود.رسانه‌ها برای انجام این وظیفه خطیر خود باید از گسترش گزارش‌های جعلی جلوگیری کنند.رسانه موظف است اطلاعات و آگاهی لازم را درباره بحران پیش رو در اختیار مردم قرار دهد، نیازهای واقعی قربانیان فاجعه مورد نظر را اعلام کند، در جمع آوری کمک‌های مردمی و سازماندهی آنها به مقامات دولتی و محلی کمک کند و در اجرای قانون در نواحی مصیبت زده به منظور جلوگیری از غارت و چپاول اموال عمومی و اموال مردم همکاری کند.

قبل از وقوع بحران
پیش از وقوع بحران، مسؤولین مدیریت بحران پیام اعلان خطر و برنامه عملکردشان را در اختیار مردم قرار می‌دهند. مسؤولین با به روزرسانی اطلاعات‌شان درباره بحران نشست‌های خبری برگزار می‌کنند.
شبکه‌های تلویزیونی، بر اساس ضرورت شرایط پیش آمده، اطلاعات را به صورت هر نیم ساعت، هر یک ساعت یا روزانه در اختیار مردم قرار می‌دهند. این برنامه‌ها برای پشتیبانی از برنامه‌های مدیریت بحران هستند.
در زمان بحران
پوشش تلویزیونی بحران‌ها بسیار حیاتی است. مردم باید در جریان اتفاقات باشند تا امنیت‌شان تأمین شود. اگر مردم اخطاری را درباره بحران دریافت نکرده باشند پوشش بحران مهم‌تر می‌شود. در حادثه ۱۱ سپتامبر پوشش ۲۴ساعته‌ای از حادثه انجام شد تا اگرمردم یکی از نزدیکان‌شان در آن حادثه بودند، بدانند چه کاری انجام دهند. برنامه‌های خبری به ارائه اخبار جدید و به روز رسانی‌ها در زمینه جست‌و جو و امداد اقدام می‌کنند و اقدامات دولت را در ارتباط با بحران پیش آمده زیر نظر می‌گیرند.
پس از بحران
پوشش خبری پس از بحران برای مطلع نگه داشتن مردم در مورد خطرهای بالقوه و کسب و کارهای از بین رفته یک ضرورت به شمار می‌آید. مدارس و ادارات در منطقه بحران‌زده بلافاصله پس از وقوع یک بحران تعطیل می‌شوند. به همین دلیل، شبکه‌های محلی می‌توانند مردم را راهنمایی کنند که برای رفع نیازهای‌شان به کدام مکان مراجعه کنند. همچنین مناطق آسیب دیده و خطرناک را به مردم اعلام می‌کنند. برنامه‌های پوشش رسانه‌ای از مناطق آسیب دیده تا زمان برطرف شدن خطر ادامه خواهند داشت.