با بیش از نیم قرن تجربه

تقویم تاریخ ( رادیو ایران/ 1346 تا کنون)
بدون هیچ شک و تردیدی «تقویم تاریخ» قدیمی‌ترین برنامه نوستالژیک رادیوست. برنامه‌ای که از آغاز تولیدش، 52 سال می‌گذرد و گرچه طی این بازه زمانی طولانی، دو تعطیلی 9 و چهار ساله را هم تجربه کرده، ولی با پشت سر گذاشتن فراز و فرودها ادامه یافته و همچنان در کنداکتور قدیمی‌ترین شبکه رادیویی کشور زمان ده دقیقه‌ای
6 و 30 دقیقه تا 6 و 40 دقیقه بامداد را به خود اختصاص داده است‌. آهنگ تیتراژ هراس‌آور (ولی دوست‌داشتنی) برنامه که مابین آیتم‌ها پخش می‌شود و بخشی از یک موسیقی بی‌کلام اروپایی به حساب می‌آید در کنار تن صدا و لحن نوستالژیک مجریانش (عبدا... فجری و حسین توصیفیان) عناصر شاخص و ثابت برنامه را تشکیل می‌دهند. تقویم تاریخ که نام زنده‌یاد منصور والامقام نیز در میان تهیه‌کنندگان نسل‌های متعدد آن به چشم می‌خورد، زادروز و سالروز درگذشت شخصیت‌های مختلف تاریخی، هنری، سیاسی، ورزشی و... همراه رخدادهای مهم حوزه‌های متفاوت را مطابق تقویم‌های مختلف شمسی، قمری و میلادی تحت‌پوشش خود قرار می‌دهد؛ برنامه‌ای مفید و مختصر که به شکلی موجز ولی پُربار، شنونده سحرخیز رادیو را در جریان اهمیت روزی که در حال آغاز کردن آن است قرار می‌دهد.

راه شب (رادیو ایران / 1353 تاکنون)
یکی دیگر از خاطره‌انگیزترین برنامه‌های رادیو که به لحاظ سابقه بعد از تقویم تاریخ قرار می‌گیرد؛ برنامه‌ای که همان‌گونه که از عنوانش پیداست در ساعات پایانی شب (و در واقع ساعات ابتدایی بامداد روز بعد) که سکوت و آرامش دوست‌داشتنی شب مستولی شده، با محتوایی متنوع، جذاب و شنیدنی که با اتمسفر شب تناسب دارد همراه و همگام شنوندگان شب زنده‌دار رادیو بوده و هست. برنامه‌ای که با هر بار گوش کردنش سیلی از خاطرات دلنشین که صداهای دلنشین‌تری آنها را برایمان خلق کرده‌اند به ذهن متبادر می‌شوند از زنده‌یادان منوچهر نوذری، حمید مصدق و حمید عاملی گرفته تا محمد صالح علاء، داوود حیدری، علیرضا جاوید‌نیا، شمسی فضل‌اللهی، ژاله صادقیان و... و البته بزرگانی نظیر زنده‌یاد عبدالحسین اسکندری، سعید توکل و احمد شیشه‌گران که در پشت صحنه کار ایفای نقش می‌کردند.

صبح جمعه با شما
( رادیو ایران/ دهه 50 تا‌کنون)

بعید است کسی در جایگاه برنامه «صبح جمعه با شما» به عنوان یکی از پرشنونده‌ترین برنامه‌های کل تاریخ 80 ساله رادیو تردید داشته باشد.
در سال‌های دشوار دفاع مقدس که اضطراب و تلخی ناشی از جنگ و حملات ناجوانمردانه دشمن به شهرهای مهین‌مان، شادی و امید مردم را کمرنگ‌تر کرده بود، یکی از مهم‌ترین روزنه‌های امید و دریچه‌های رو به زندگی مردم همین برنامه شاد و مفرح بود. برنامه‌ای با محوریت شادی و سرگرمی و در عین حال طنز انتقادی در حوزه‌های مختلف اجتماعی - اقتصادی و... که در میان بنیانگذارانش
دو نام آشنای صادق عبداللهی و احمد شیشه‌گران هم دیده می‌شود‌.
در طول چهاردهه و اندی عمر آن طیف گسترده‌ای از بازیگران رادیویی و گویندکان به نام حرفه دوبلاژ با آن همکاری داشته‌اند از زنده‌یاد منوچهر نوذری و دو نقش معروفش یعنی آقای ملون و آقای دست و دلباز گرفته تا زنده‌یادان عزت‌ا... مقبلی، حسین عرفانی و بزرگانی نظیر شهلا ناظریان، مینو غزنوی، شهروز ملک‌آرایی و... که در این برنامه نقش‌آفرینی‌های خاطره‌انگیزی از خود به جای گذاشته‌اند.

(رادیو ایران/ 1369 تاکنون )
«شب بخیر کوچولو» گرچه قدمت چهار پنج دهه‌ای نداشته و شروع تولیدش به پیش از پیروزی انقلاب برنمی‌گردد، اما آن‌قدر‌ها هم کم سن و سال نیست و برای درصد قابل‌توجهی از متولدین نیمه‌های دهه 60 به این سو یک خاطره جذاب از دوران کودکی به حساب می‌آید. آهنگ تیتراژ برنامه هم حکایت جالبی دارد، آهنگی بر‌اساس سروده‌ای از استاد مصطفی رحماندوست که تحت تاثیر جان باختن کودکی در جریان زلزله مهیب رودبار در سال 1369 برای تمام کودکان ایران‌زمین سروده و به زیبایی اجرا شده تا دریچه‌ای باشد برای ورود به یک دنیای قشنگ کودکانه‌. برنامه‌ای که معصومه ذباح فقید، اولین بار برای کودکان تدارک دید و آنچنان با صدای مهربان استاد مریم نشیبا عجین شد که تصور اجرای آن توسط هر گوینده دیگری، محال به نظر می‌رسد. بسیاری از کودکان دیروز و امروز سرزمین‌مان با قصه‌های رنگارنگ این برنامه به خواب رفته و خاطرات خوبی از آن در ذهن دارند.

کافه رادیو ( رادیو جوان/ دهه 70 تاکنون)
برنامه‌ای که عنوان آن با نام گوینده و مجری فقید رادیو زنده‌یاد مهران دوستی پیوند خورده است. زنده‌یاد دوستی که در خرداد 94 بر اثر عارضه قلبی چشم از جهان فروبست چندین و چند سال مجری ثابت این برنامه بود و بی‌تردید همان اندازه که محتوای دلنشین برنامه در معرفی آثار و مشاهیر حوزه فرهنگ و ادب و ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی در موفقیت «کافه کتاب» موثر بوده به همان اندازه نیز صدا و اجرای بی‌نظیر مهران دوستی در توفیق و شنیده شدن آن نقش داشته است. این میزان اقبال و موفقیت برای برنامه‌ای که در طول هفته تنها 40 دقیقه پخش عصرگاهی داشته باشد بیش از هر مولفه‌ای به کاربلدی و مهارت عوامل برنامه و در رأس‌شان گوینده از دست رفته آن بازمی‌گردد که پس از درگذشتش، پخش برنامه تنها و تنها به خواست بینندگان بی‌شمار آن از سراسر کشور ادامه پیدا کرد.