تهران 12 هزار معتاد متجاهر دارد

به گزارش ایلنا، پرویز افشار درباره ناهماهنگی دستگاه‌های مختلف برای درمان معتادان متجاهر و بازگشت دوباره این افراد به پاتوق‌های سابق و مصرف دوباره مواد توضیح داد: اعتیاد یک بیماری مزمن جسمی، روانی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است و عوامل مختلفی باعث می‌شود فرد به سوی مصرف مواد برود و هیچ‌وقت نمی‌توان برای دو فرد معتاد یک نسخه واحد پیچید.
وی با بیان این که متاسفانه نگاه برخی از مدیران اجرایی، سیاسی و... به درمان اعتیاد اشتباه است، عنوان کرد: برخی افراد تصور می‌کنند برای درمان فرد معتاد باید او را در یک غسالخانه غسل داد، درحالی‌که این نگاه کاملا ساده‌انگارانه است. درباره معتادان بویژه آنهایی که آخر خط هستند یا به اصطلاح معتاد متجاهر خوانده می‌شوند، سه یا شش ماه که سهل است، اگر سال‌ها هم در مراکز ترک اعتیاد نگهداری شوند بدون این که به همه نیازهایشان توجه شود بازگشت به اعتیاد همواره اتفاق می‌افتد.
میزان موفقیت درمان اعتیاد
وی ادامه داد: در دنیا در بهترین شرایط که به نیازهای جسمی، روانی، اقتصادی و فرهنگی این افراد توجه شود میزان موفقیت درمان اعتیاد حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد است که اگر این شرایط برای معتادان بویژه برای معتادان متجاهر فراهم نباشد میزان موفقیت کمتر از ۲۰ درصد خواهد بود.
افشار با اشاره به این که گفته می‌شود برخی از دستگاه‌ها درخصوص درمان معتادان به وظایف خود عمل نمی‌کنند، گفت: طبق پروتکل‌هایی که وجود دارد باید یکسری خدمات روان‌شناسی، مددکاری و دارویی اعم از درمان‌های دارویی آگونیست و غیرآگونیست مانند متادون به این افراد ارائه شود و همه این اقدامات در حال انجام است، اما وقتی این افراد از مراکز بازپروری بیرون می‌آیند دوباره به همان جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کردند، باز می‌گردند و مشکل از همین جا شروع می‌شود.
وی گفت: موارد مساعدکننده آسیب درهمان محیط‌هاست و باید این موارد در دل اجتماع برطرف شوند تا این افراد وقتی دوباره به اجتماع قبلی خود بازمی‌گردند زمینه آسیب در آنجا وجود نداشته باشد. متاسفانه در اجتماع این افراد فشار اقتصادی، دسترسی آسان به مواد، فشار گروه‌های همسان و... همچنان وجود دارد، بنابراین باید همزمان با درمان اعتیاد با خرده‌فروشان و تبلیغ‌کنندگان مواد چه در فضای واقعی و چه در فضای مجازی برخورد کرد.
سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر درباره آمارهای ضد و نقیض از تعداد معتادان متجاهر در سطح شهر گفت: همه افرادی که درجامعه به اسم معتاد خیابانی شناخته می‌شوند، معتاد متجاهر نیستند و برخی از آنها اصلا اعتیاد ندارند در حالی که به اشتباه مجموعه‌ای از معتادان متجاهر آخر خط، کودکان خیابانی، زنان خیابانی، متکدیان، ولگردان، بیماران مزمن‌روانی، کارگران فصلی و... را در کف خیابان به عنوان معتاد متجاهر می‌شناسیم. در مراکز غربالگری مشخص می‌شود ۲۵ تا ۳۰ درصد افرادی که به عنوان معتاد متجاهر شناخته می‌شوند، اصلا اعتیاد ندارند.