گزارشی از وضعیت تالاب‌های در معرض تهدید کشور

موج مرده

تالاب‌ها می‌میرند، منبع ریزگرد می‌شوند، به مهاجرت و بیماری دامن می‌زنند، اما آب از آب تکان نمی‌خورد. سریال سوء‌مدیریت منابع آب تکرار می‌شود، بسیاری از مدیران بر طبل توسعه ناپایدار می‌کوبند و سیاست‌ها برای تامین حقابه تالاب‌ها خشکیده‌تر از همیشه دنبال می‌شود. این واقعیت تلخی است که پیکر خشکیده هامون، جازموریان و گاوخونی آن را فریاد می‌زنند. بسیاری از هامون‌نشینان،‌ در خانه‌هایشان را گل گرفته و کوچ کرده‌اند، بسیاری از کشاورزان حاشیه جازموریان بیکار شده‌اند و در جست‌وجوی کار در شهرهای بزرگ کارتن‌خوابی می‌کنند، ‌اما این فقط حاشیه نشینان تالاب نیستند که در این بین آسیب دیده‌اند؛ دست‌کم در کشورمان یک میلیون هکتار از بستر خشکیده تالاب‌ها به منبع گرد و غبار بدل شده و به این ترتیب کل کشور تحت تاثیر خشکیدگی تالاب‌ها قرار گرفته است.
کد خبر: ۱۱۸۹۵۲۳

مویه برای‌جازموریان
شهباز حسن‌پور بیگلری، نماینده کرمان: سوء‌مدیریت منابع آب دلیل اصلی مرگ تالاب‌هایی مانند جازموریان است، اما خشکسالی 20 سال اخیر نیز در این میان بی‌تاثیر نیست، شرایط نامناسب تالاب سبب شده منطقه به منشأ حدود 25 درصد از گردوغبار کشور بدل شود. سال‌هاست که تحقیق علمی برای احیای تالاب جازموریان توسط دولت انجام نشده است. نهادهای مسؤول نیز هیچ کار سازنده‌ای برای احیای تالاب انجام نمی‌دهند. بی‌توجهی آنها مشکلات زیادی برای محیط‌زیست منطقه، کشاورزی و معیشت مردم ایجاد کرده است. امروز بسیاری از مردم منطقه چشم انتظار و امیدوار به ردیف بودجه‌ای هستند که برای احیای این تالاب باید درنظر گرفته شود. تالاب جازموریان در جنوبی‌ترین نقطه استان کرمان قرار دارد.

تالاب رفت، ریزگرد آمد
ابوالفضل آبشت، مدیر طرح حفاظت از تالاب‌های ایران: بررسی‌های انجام شده درباره وضعیت تالاب‌ها نشان می‌دهد حدود 30 درصد از تالاب‌های کشور در وضعیت بحرانی هستند، 20درصد اوضاع خوبی ندارند و 50 درصد باقیمانده نیز شرایطی متوسط دارند.
تالاب‌هایی که در شرایط متوسط قرار دارند نیز در معرض خطرند و اتفاقا باید بیشتر مراقب آنها بود. اگر به این 50 درصد توجه نکنیم، خیلی زود به تالاب‌های با شرایط بحرانی بدل می‌شوند. باید توجه داشت با احیای تالاب‌ها می‌توان کمک زیادی به بهبود وضعیت گردوغبار کشور کرد. بسیاری فکر می‌کنند منشأ گردوغبار شنزارهاست، اما شنزارها منشا گردوغبار نیستند. باید گفت بسیاری از تالاب‌های خشکیده این روزها منبع ریزگرد هستند.
تالاب‌ها در پایین دست حوضه‌های آبریز قرار دارند به همین دلیل تمام بار رسوبی رودخانه‌ها در تالاب‌ها ریخته می‌شود. بنابر‌این اگر تالاب خشک شود، باد رسوب‌هایی که بستر تالاب را پوشانده به حرکت در‌می‌آورد.

هوربزرگ، بغض بزرگ
علی ساری، نماینده خوزستان: عوامل زیادی در مرگ تالاب‌های خوزستان نقش داشته‌اند. طرح‌های مختلف انتقال آب باعث شده سطح آب رودخانه‌های کارون و کرخه به‌شدت کم شود. هرچند امسال ما شاهد حجم عظیم بارش‌ها بوده‌ایم. در حال حاضر این تالاب‌ها پر هستند. حالا حتی بخش عراقی تالاب‌ها هم از طریق ایران پر شده است؛ اما با کاهش نزولات جوی، اثرات مربوط به انتقال آب را خواهیم دید و هور العظیم و شادگان دوباره به زمان بحرانی برمی‌گردند. واقعیت این است که بودجه ناچیزی که هر سال به تالاب‌ها اختصاص داده می‌شود، در احیای تالاب‌های استان تاثیری ندارد. تنها نزولات جوی است که گاهی به تالاب‌ها جان می‌دهد. حتی اگر مدیران محیط‌زیست هم برای احیای تالاب‌ها برنامه‌ریزی داشته باشند، تا زمانی که مدیران بالادستی، طرح‌های انتقال آب را رها نکنند، ما شاهد مرگ تالاب‌ها خواهیم بود.

دلخون مثل گاوخونی
احمد سالک کاشانی، نماینده اصفهان: گاوخونی یکی از تالاب‌های مهم کشور است، اما امسال یازدهمین سال خشکسالی تالاب گاوخونی است. مرگ تالاب اثرات بهداشتی، اجتماعی و زیست محیطی زیادی ایجاد ‌کرده. یکی از دلایلی که گاوخونی به این روز افتاده، برداشت‌های بی‌رویه آب در استان‌های بالادستی است. طبق مصوبات 9ماده‌ای شورای آب، باید حقابه‌های مردم و سهم اشتراک‌های آب پرداخت شود. سد زاینده‌رود 190 میلیون مترمکعب آب دارد و تنها حدود 70میلیون‌متر مکعب آب به مدت محدود رها می‌شود. یکی از مشکلات ما مدیریت منابع آب در وزارت نیروست. این وزارتخانه به قانون توزیع آب عمل نمی‌کند. در قانون تالاب‌ها که به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است، به مدیریت منابع آب توجه شده. یکی از دلایلی که 19 نماینده اصفهان استعفا کردند مسأله تالاب‌ها بود. حرف نمایندگان تشکیل ستاد ساماندهی رودخانه زاینده‌رود و تامین آب شرب پنج میلیون و 125 هزار نفر از شهروندان استان اصفهان بود که باید ردیف بودجه‌ای برای آن در بودجه 98 تنظیم می‌شد، کاری که از طرف دولت انجام نشد.

بخت برگشته مثل بختگان
اصغر مسعودی، نماینده فارس: براساس قانون، دولت باید برای احیای تالاب‌ها اقدام کند، اما ما هیچ عملکرد مثبتی از دولت برای احیای تالاب‌ها ندیده‌ایم. درباره اوضاع تالاب بختگان بارها تذکرات لازم را به دولت داده‌ایم.

از وزیر نیرو هم درباره برنامه شش ماهه توسعه و احیای تالاب‌ها پرسیدیم،اما جواب قانع‌کننده‌ای از ایشان دریافت نکردیم. فقط یک سری کارگروه‌هایی تشکیل شده است و با توجه به الگوی احیای دریاچه ارومیه با کمک دانشگاه شیراز قرار است الگویی برای احیای تالاب بختگان ارائه شود. امروز صدها میلیون تومان برای پر کردن چاه‌های منطقه هزینه می‌شود. اگر همین هزینه برای تغییر الگوی کشاورزی هزینه و طرح نگاشت اجرایی می‌شد، امروز وضعیت تالاب‌های کشور این‌گونه نبود.
مرگ دسته‌جمعی تالاب‌ها
هادی بهادری، نماینده آذربایجان غربی: یکی از دلایل این که محیط‌زیست آذربایجان غربی دچار مشکل شده، خشک شدن دریاچه ارومیه است. این دریاچه وضعیت مطلوبی ندارد. مرگ تالاب‌های دیگر مانند مجموعه تالاب یادگارلو و شور‌‌گل هم به این دلیل است. تلاش‌هایی برای احیای دریاچه ارومیه شده، اما کافی نیست. یکی از دلایل بروز مشکلات در این منطقه استفاده از روش‌های نامناسب کشاورزی است. نهادهای مسؤول باید به کشاورزان الگوهای جدید کشت را آموزش دهند. در این زمینه وزارت جهاد کشاورزی ضعیف عمل کرده و به تذکرات نمایندگان مجلس در این حوزه هم توجهی نمی‌شود. ما درخواست داده‌ایم از صندوق توسعه ملی، برای احیای دریاچه ارومیه، تالاب‌های اطراف و توسعه کشاورزی استان 350 میلیون دلار درنظر گرفته شود.

قانون خشکیده حفاظت از تالاب
محمدرضا رضایی کوچی، نماینده فارس: بی‌تدبیری، نبود مدیریت صحیح منابع آب وخشکسالی، از اصلی‌ترین دلایل مرگ تالاب‌هاست. حفر چاه‌های عمیق برای رونق کشاورزی باعث بحرانی‌تر شدن شرایط شده است.
با وجود شرایط بد تالاب‌های استان فارس مانند نیریز، دولت برنامه مناسبی برای احیای آنها ندارد و بودجه اندکی را برای حفاظت از تالاب‌ها اختصاص می‌دهد. این درحالی است که هر سال شرایط اقتصادی کشور نیز سخت‌تر می‌شود؛ بنابراین برای خیلی‌ها محیط‌زیست در اولویت نیست.

علاوه بر این قانون‌ برای حفظ و نگهداری از تالاب‌ها موفق عمل نکرده است. شاید قوانین خوبی در این خصوص داشته باشیم، اما به‌خوبی اجرای نمی‌شوند.

بی‌حقابه‌ترین تالاب
علی کرد، نماینده خاش و میرجاوه : تالاب هامون یکی از حیاتی‌ترین منابع آبی برای دشت بزرگ سیستان و تامین آب شرب کلانشهر زاهدان است که به دلیل خشکسالی 15 ساله، سدسازی‌ها و کارشکنی کشور افغانستان در جلوگیری از ورود آب به هیرمند، اکنون بیش از 70 درصد آن خشک شده است و در معرض خشکی و نابودی کامل در آینده نزدیک قرار دارد.
این در حالی است که ایران از زمان جنگ پذیرای آوارگان برادران دینی و مسلمان خود از افغانستان بوده است، اما متاسفانه این کشور به تعهدات آبی خود در زمینه تقسیم آب هیرمند عمل نکرد و با سدسازی‌های متعدد و جلوگیری از ورود آب به تالاب هامون، زمینه خشکی این تالاب و شیوع ریزگردها در سیستان را فراهم کرده است.
بنابراین برای احیای هرچه سریع‌تر تالاب بزرگ هامون، نیاز است که مسؤولان وزارت خارجه و وزارت نیرو به این کشور سفر کنند و تمام تدابیر لازم را برای تامین حقابه این تالاب از سوی مسؤولان افغانستان، به کار بندند.

از سوی دیگر، باید گفت امروزه خشکی تالاب هامون، منشا عمده ریزگردهای استان سیستان و بلوچستان است و اکنون به دلیل بی‌آبی در این استان، آب شرب زاهدان و بسیاری از شهرهای و روستاهای دیگر آن جیره‌بندی می‌شود. هر چند جلساتی با سران کشور افغانستان برای پیگیری حقابه هامون برگزار شده اما متاسفانه خروجی مفیدی نداشته است، بنابراین می‌طلبد دستگاه دیپلماسی کشور با قاطعیت و به فوریت نسبت به پیگیری این مهم اقدام کنند.
بی‌نفس مثل انزلی
غلامعلی جعفر‌زاده ایمن‌آبادی، نماینده گیلان: درباره تالاب‌ها و مسائل محیط‌زیست همیشه شاهد کم‌توجهی در کشور بوده‌ایم. امروز ما شاهد کاهش عمق تالاب‌های کشور هستیم. تالاب انزلی که روزی عمقش 11 متر بود، امروز به عمق یک متری رسیده است. نوع تفکر مدیران ما سخت‌افزاری و سازه‌ای است. به‌دلیل همین است که ما شاهد ساخت بیش از اندازه سدها در مسیر رودخانه‌ها هستیم و همین مرگ تالاب‌ها را باعث شده است. مرگ تالاب‌ها، به‌جز تهدیدی که متوجه محیط‌زیست می‌کند، در افزایش بیکاری هم تاثیر دارد. امروز قایق‌هایی که روزی در تالاب انزلی حرکت می‌کردند، به گل نشسته‌اند. معیشت ماهیگیرانی که در تالاب روزی به ماهیگیری می‌پرداختند دچار مشکل شده است. فارغ از شغل، بحران‌های روحی و عاطفی که مردم منطقه انزلی را تهدید می‌کند هم نباید نادیده گرفت.
تا چند سال پیش همه مردم، منطقه انزلی را به تالابش می‌شناختند. تالاب انزلی هویت این منطقه بود. امروز اما مردم به جای زیبایی‌های تالاب، قایق‌های به گل نشسته را می‌بینند. حال مردم این منطقه با مرگ تدریجی تالاب می‌بینند یکی از اعضای خانواده‌شان در حال مرگ است. آنها ناامیدند. مردم می‌بینند دولت حتی در درازمدت هم برنامه‌ای برای احیای این تالاب ندارد. مدیران منطقه‌ای، طرح‌هایی را به دولت پیشنهاد کرده‌اند، در حالی که به این طرح‌ها توجهی
نمی‌شود.

احیای صدساله یک تالاب
مسعود باقرزاده کریمی، مدیر دفتر اکوسیستم‌های تالابی سازمان حفاظت محیط زیست: تالاب‌هایی که شرایط شان نامناسب است به مرور زمان حقابه‌شان را از دست داده و خشک شده‌‌اند.
به همین دلیل باید تاکید کرد تالاب‌های کشورمان یکشبه نیز احیا نخواهند شد. در خوشبینانه‌ترین حالت، احیای یک تالاب 50 تا صد سال زمان می‌برد. برای احیای تالاب‌ها باید در چند حوزه فعالیت کرد. یکی از آنها اصلاح قوانین و مقررات است.
ما تا سال گذشته قانونی برای تالاب نداشتیم. بخش دیگری از مشکلات امروز تالاب‌ها به حوزه اجرای‌قوانین بر می‌گردد، چون به نظر می‌رسد هر کدام از بخش‌های اجرایی کار خود را انجام می‌دهند، یعنی جزیره‌ای عمل می‌کنند.

به عنوان مثال ما دریاچه ارومیه را حفظ کرده‌ایم، ولی در بالادست، کشاورزی توسعه پیدا کرده است.‌ سال‌هاست همه بخش‌های کشور به این شیوه کار می‌کنند. برای رفع این مشکل نیز به فرهنگ‌سازی نیاز است. ‌

لیلا شوقی
جامعه

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها