نمی‌خواهند ببینند

این عکس‌ها یکی پس از دیگری شما را را از غرب به شرق و از دنیای آشنای رسانه‌ها به نادیده‌هایی در گوشه و کنار جهان می‌برند و ناگهان روی این عکس متوقف خواهید شد؛ عکسی که مردی را در حال به‌دوش‌کشیدن مردی دیگر در میان خرابه‌ها نمایش می‌دهد و آن مرد دیگر پا ندارد!
هیچ نماد و نشانه‌ای در این تصویر نیست، مردها چهره ندارند و ساختمان‌ها ویران‌تر از آن هستند که نام شهر یا کشوری را به ذهن متبادر کنند.
این عکس و این لحظه در کدام جغرافیا به ثبت رسیده و گویای کدام بخش از تاریخ است؟ عکاس کیست و تقدیر او از کجای جهان با این لحظه دردناک پیوند خورده است؟

این عکس کی و کجا ثبت شده است؟
اینجا رقه است، یکی از شهرهای سوریه در شمال شرقی این کشور در ساحل رود فرات. درباره دو مردی که در عکس دیده می‌شوند، اطلاعاتی منتشر نشده است.
عکاس لورنزو ملونی است و این عکس را آوریل ۲۰۱۸ برای آژانس عکس مگنوم گرفته اما این عکس در کنار تصاویر دیگری که ملونی از موصل در عراق و رقه و دیرالزور در سوریه گرفته، در مجله تایم نیز منتشر شده و سندی بوده از بحران انسانی در این کشور و جنگ با داعش به گفته تایم به یک سناریو بدل شده است.م

عکاس این عکس کیست؟
لورنزو ملونی متولد سال 1983 و 35 ساله است. او در ایتالیا و در شهر رم متولد شده اما پیش از آن‌که عکاس شود، تقریبا پنج سال به عنوان مهندس امنیتIT مشغول به کار بوده.
عکاسی برای ملونی صرفا یک تفریح بود و اوقات فراغتش را با آن می‌گذراند اما عکس‌هایش مورد توجه قرار گرفتند تا آنجا که تشویق‌ها و تمجیدها یکباره ملونی را برای همیشه از دنیای اطلاعات و مهندسی به سمت هنر کشاند.

سفرهای جنگی لورنزو
این ایتالیایی جوان سال 2008 تحصیلاتش را در زمینه عکاسی آغاز کرد و برای شروع عکاسی روی گنگ‌های محلی ایتالیا متمرکز شد. تا مدتی رپرها و شورشی‌ها مورد توجهش بودند، اما خیلی زود بخش دیگری از جهان، توجه ملونی را جلب کرد: خاورمیانه!
او از سال 2009 مساله فلسطین را دنبال کرده است، فاجعه یمن در سال 2010، بهار عربی و درگیری‌ها در عراق و سوریه را از لنز دوربینش دیده است.
سال 2011 تحصیل در رشته عکاسی را تمام کرد و بلافاصله کارش را در یک آژانس بزرگ عکس در ایتالیا آغاز کرد.
ملونی که این روزها برای آژانش عکس مگنوم کار می‌کند، ساکن خاورمیانه است.
او از سال 2012 به بیروت مهاجرت کرده و تا سال 2014 خودش را وقف یک پروژه بلندمدت درباره پیامدهای سقوط قزافی در لیبی و بحران سوریه کرده بود.
این روزها بیشتر از هر چیز دیگری از سوریه و عراق عکاسی می‌کند و از پیامدهای جنگ.
آثار لورنزو ملونی در جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های متعددی در کشورهای مختلف از جمله ایتالیا و فرانسه به نمایش درآمده است.
دیلی تلگراف، تایم و فیگارو و نشریات معتبر ایتالیایی عکس‌های ملونی را بارها و بارها منتشر کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد هنوز جهان به اندازه‌ای که باید به اتفاقات سوریه توجه نکرده است.
به اعتقاد ملونی در سوریه و عراق نشانه‌ها از پایان جنگ و مناقشه خبر نمی‌دهند.
عکاس درباره عکس چه می‌گوید؟
برداشت رسانه‌هایی چون تایم از آنچه لورنزو ملونی با دوربینش ثبت کرده این است که جهان و سیاستمردان درباره جریان جنگ در سوریه و عراق تصور درستی ندارند. برای بسیاری از ناظران بیرونی، داعش سرنگون و جنگ تمام شده است اما از موصل تا رقه هنوز درگیری‌ها ادامه دارد و تاکنون هیچ چیز پایدار نبوده است.
این‌که ملونی سال‌ها در خاورمیانه حضور دارد و در بحرانی‌ترین شهرها عکاسی می‌کند، به این معناست که علاقه‌مندی‌ها و دغدغه‌هایی درباره مبارزه علیه سلطه در او ریشه دارد. در آغاز به توان بالقوه بهار عربی توجه نشان داد و خودش معتقد است که شاید این توجه برآمده از مبارزات ضدفاشیستی در تاریخ کشورش باشد. او در این باره به تایم گفته: من با افسانه‌های پارتیزان‌هایی که علیه فاشیسم مبارزه می‌کردند، بزرگ شده‌ام. داستان‌هایی که من همیشه در رویاهایم دنبال کرده‌ام، ماجراهای قهرمانی‌هایی بوده که مرا به خاورمیانه آورده است. او همچنین به لنز کالچر گفته است: در طول مدتی که در خاورمیانه عکاسی می‌کنم، یادگرفته‌ام که چطور پاراگراف‌های تاریخ کشورم را بازخوانی کنم.
در جهان عکس‌های ملونی چه خبر است؟
صحنه‌هایی از مرگ، تخریب، مهاجرت، تبعید، آسیب و رنج را در هر عکس به نمایش می‌گذارد؛ تصاویری گویا و بسیار تاثیرگذار اما اگر عکاس درباره هر تصویر اطلاعات در اختیار نگذارد احتمالا به زحمت می‌توان فهمید مربوط به چه زمان و مکانی هستند.
لورنزو ملونی ویرانی‌ها را ثبت می‌کند و دردهای به جا مانده از جنگ‌ها، درگیری‌ها و مناقشات را و دیدن عکس‌های او چالشی است برای مخاطب که از خودش بپرسد چرا باید این عکس‌ها را تماشا کند؟
1. زنی که فرزندش را از توفان غبار در یک مرکز توزیع غذا نزدیک دیرالزور دور می‌کند.
2. جنازه یک داعشی که در نبرد با شبه‌نظامیان کرد در حوالی دیرالزور کشته شده اما هنوز کمربند انتحاری به تن دارد.
3. یک شبه‌نظامی کرد که توسط تیراندازهای داعش در شرق سوریه کشته شده است.
4. پزشکی از سازمان پزشکان بدون مرز، مردی که از تیراندازی بغداد جان به در برده را در آغوش گرفته است.
5. یک پناهنده زخمی در اردوگاه رقه. این اردوگاه پناهندگانی از سراسر سوریه و عمدتا از رقه را می‌پذیرد.

آذر مهاجر
هنر و ادبیات