صادق عبداللهی به سوی خانه ابدی بدرقه شد

به گزارش روابط‌عمومی معاونت صدا، مراسم تشییع پیکر صادق عبداللهی نویسنده پیشکسوت رادیو روز گذشته ۲۵ مهرماه با حضور هنرمندان رادیو از مقابل مسجد بلال صداوسیما برگزار شد.

جمعی از مدیران و فعالان رادیو دکتر حمید شاه‌آبادی معاون صدا، دکتر صوفی، آقای خجسته، دکتر محمدجعفر محمدزاده مدیر رادیو ایران، علیرضا افتخاری، سعید توکل، منوچهرآذری، علیرضا جاویدنیا، عباس محبی، مهران امامیه، منوچهر والی‌زاده، مجید زین‌العابدین مدیر شبکه یک و محمد احسانی مدیر شبکه نسیم در این مراسم حضور داشتند.

منوچهر والی‌زاده: «صادق »صادقانه می‌نوشت

منوچهر والی‌زاده در ادامه این مراسم پشت تریبون قرار گرفت و خدمت همه تسلیت عرض کرد و گفت: حدود ۵۰ سال با صادق عبداللهی رفاقت داشتم، هنوز مدت زمان زیادی از درگذشت عرفانیان نمی‌گذرد که عبداللهی را از دست داده‌ایم.

وی ادامه داد: عبداللهی به کارش ایمان داشت و صادق بود. ما سال‌ها با هم در برنامه‌های رادیویی و رادیو پیام کار کردیم و من نمی‌دانم از هفته دیگر می‌توانم به فعالیت در رادیو پیام ادامه دهم یا خیر.

والی‌زاده تصریح کرد: دیروز تا رسیدم بیمارستان دیدم از طرف معاونت صدا آمدند و همه برنامه‌ها را هماهنگ کردند، دستشان درد نکند که به فکر هنرمندان هستند.

مرگ عبداللهی جبران‌ناپذیر است

در ادامه مراسم محمدجعفر محمدزاده مدیر رادیو ایران درباره عبداللهی تصریح کرد: افتخاری نصیبم شده بود که مدتی در خدمت ایشان بودم. روزی که از ایشان تجلیل شد، چقدر زیبا و طنازانه جمله‌ای را که نشان از بی‌اهمیتی او به دنیا بود، بیان کرد. «در راهروها دیدم عکسم را چسبانده‌اند. شنیدم کسی گفت: ای، این هم مرد».

نگاه صادق عبداللهی به دنیا این طوری بود. در روز تجلیلش هم همین را گفت. بی‌توجه به جایگاه و مقام بود. دنیای او قلم و کاغذ بود.

مدیر رادیو ایران ادامه داد: او در گوشه استودیو موقع ضبط برنامه می‌نوشت و نوشته‌های خود و نویسنده‌های دیگر را ویرایش می‌کرد. صادق عبداللهی تا هفته پیش شنبه‌ها به طور منظم در جلسات نویسندگی برنامه‌ها شرکت می‌کرد و حضور فعالی در شورای نویسندگان داشت. او دردمند بود و غصه‌های مردم را می‌شناخت و تلاش می‌کرد به جای این‌که این غصه‌ها تبدیل به عقده شود آنها را با قلمش رفع کند.

قلمی که به عشق مردم پرواز می‌کرد

سعید توکل تهیه‌کننده برنامه صبح جمعه با شما که آشنایی دیرینه‌ای با مرحوم عبداللهی داشت، در ادامه این مراسم متنی را که خود نوشته بود برای حضار قرائت کرد: ما سی و چند سال است که با او حرف می‌زنیم و در این مدت او بیشتر صحبت می‌کرد و من می‌شنیدم‌.

وی با اشاره به آشنایی خود با مرحوم عبدالهی بیان کرد: آشنایی ما در پاییز بود و خداحافظی‌مان هم در پاییز است. صادق عزیز مردم با سلام تو صبح‌های جمعه را آغاز می‌کردند. سلام‌هایت نقطه اتصال رادیو با قلب‌های مردم بود.

مردم ایران، امروز یک قلم آرام گرفت. قلمی که برای صبح جمعه با شما، سه‌شنبه‌های رادیو پیام و ‌‌... پرواز می‌کرد و بر آشیانه دل‌های مردم می‌نشست. او هر جمعه روح ایمان را با این جمله در مردم بیدار می‌کرد: به نام آن‌که ما را بال و پر داد ...