رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش حفاظت محیط زیست استان زنجان گفت: علت تلف شدن بزغاله یافت شده در دربند هزار رود از توابع شهرستان طارم، ابتلا به بیماری طاعون نشخوارکنندگان نبود.
کد خبر: ۱۱۶۹۹۹۲
بیماری طاعون عامل مرگ بزغاله وحشی در زنجان نبود

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایرنا،علی قره چه لو افزود: نمونه برداری از لاشه، توسط اداره کل دامپزشکی انجام و برای اطمینان بیشتر به تهران ارسال و مشخص شد که بزغاله بر اثر این بیماری تلف نشده است.
وی اظهار داشت: لاشه این بزغاله ماده حدود یک ماه قبل در دربند هزار رود مشاهده شد و پس از آن محیط بانان و کارشناسان این اداره کل به منظور پیداکردن لاشه های احتمالی، منطقه را به دقت پایش کردند اما هیچ کل و بز تلف شده ای یافت نشد.
علی قره چه لو، زیستگاه اصلی کل و بز استان زنجان را منطقه شکار ممنوع خرمنه سر طارم و قسمت هایی از منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش انگوران در شهرستان ماهنشان و منطقه شکار ممنوع خراسانلو اعلام کرد و افزود: پایش ها در این زیستگاه ها به ویژه در دربندهای 'هزار رود، باکلول، ده بهار و گیلوان' واقع در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر طارم، بطور مدام صورت می گیرد.
وی تصریح کرد: هفته گذشته نیز یک اکیپ 30 نفره از محیط بانان و کارشناسان اداره کل محیط زیست استان زنجان این دربندها را مورد پایش قرار دادند که خوشبختانه هیچ لاشه ای مشاهده نشد.
قره چه لو از دامداران خواست با مشاهده علایم بیماری و بروز تلفات در میان دام های خود و همچنین حیات وحش، بلافاصله موضوع را با حفاظت محیط زیست و دامپزشکی در میان بگذارند تا مورد بررسی و رسیدگی قرار گیرد.
وی اظهار داشت: پس از مهار بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال 94 و همچنین با انجام اقدامات پیشگیرانه، تاکنون موردی از این بیماری در میان حیات وحش در معرض تهدید این استان مشاهده نشده است و در حال حاضر نیز جای هیچ نگرانی وجود ندارد.
قره چه لو با اشاره به اینکه آهو و قوچ و میش نیز در معرض ابتلا به بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک هستند، جلوگیری از ورود دامهای اهلی به مناطق حفاظت شده و تحت مدیریت و واکسینه کردن دام های نزدیک به زیستگاه حیات وحش، می تواند روش مناسب و بهتری برای پیشگیری از بروز این بیماری و مهار و کنترل آن در میان این گونه های جانوری باشد.
به گزارش ایرنا، طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که به طاعون بز نیز مشهور است در واقع یک بیماری ویروسی مسری، مهلک و خطرناک است که بیشتر گوسفندان و بزهای اهلی و کل و بزهای وحشی را مبتلا می کند.
شروع ناگهانی افسردگی، تب بالا، ضعف و بیحالی، ترشحات ناحیه چشم و بینی، التهاب و زخم های دهانی، اختلال تنفسی، سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه های بارز این بیماری است که در صورت ابتلا مرگ حیوان را موجب می شود.
بگفته کارشناسان، این بیماری به طور معمول از طریق دام های اهلی به نشخوارکنندگان کوچک وحشی به ویژه کل و بز منتقل می شود که کنترل آن در دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه و معدوم سازی دامهای آلوده انجام می گیرد اما با توجه به اینکه امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی وجود ندارد و یا بسیار سخت و مشکل است بنابراین درمان بیماری در حیات وحش در عمل ممکن نیست.
شیوع طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال 94 در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم از توابع استان زنجان و تلف شدن 126 راس از کل و بزهای موجود در 'دربند ده بهار' باعث شد تا این اداره کل نسبت به مقابله و مهار این بیماری، اقدمات پیشگیرانه را در دستور کار قرار دهد.
این اداره کل با ضد عفونی کردن و گندزدایی آبشخورها و دفن اصولی و بهداشتی لاشه های یافت شده، این بیماری را با همکاری اداره کل دامپزشکی کنترل و مهار کردند.
آخرین سرشماری انجام شده در سال 96 نشان داد طبیعت زیبای زنجان از وجود 2هزار و 462 راس کل و بز، قوچ و میش و آهو، برخوردار است که در حفظ و حراست از آنها تلاش وافر می شود.
کل و بزها که بسیار تیز و چالاک هستند در 2 منطقه شکار ممنوع خرمنه سر در شهرستان طارم و حفاظت شده انگوران در شهرستان ماهنشان زیست می کنند.
در این 2 منطقه در مجموع 616 راس کل و بز وجود دارد که از این تعداد، 556 راس در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر و 60 راس نیز در منطقه حفاظت شده انگوران، زیست دارند.
در منطقه حفاظت شده انگوران نیز 719 راس قوچ و میش ارمنی وجود دارد و مامن خوب و مناسبی برای این گونه جانوری محسوب می شود.
در این سرشماری صورت گرفته، تعداد یک هزار و 105 راس آهو در منطقه حفاظت شده سرخ آباد و شکار ممنوع فیله خاصه در شهرستان های زنجان و طارم و 22 راس نیز در منطقه خراسانلو شهرستان ابهر مشاهده شد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها