خوزستان؛ خوبستان

نفسش سخت بالا می‌آمد اما زنده بود و این زنده بودن را مدیون استقامت مردمش بود، همه آنها که دل داده بودند به خاک آبا و اجدادی‌شان، تک‌تک آدم‌هایی که کنار هم جمعیت یک استان را ساخته بودند و شده بودند یک اهوازی، آبادانی، خرمشهری، گتوندی، شوشتری، رامهرمزی... مردمی که جنگ ندیده بودند اما استقامت را از بر‌بودند. همه آنها که ایستادند شانه به شانه مردم بقیه شهرهای کشورمان، همه رزمنده‌هایی که از شمال و شرق و غرب و مرکز راهی خوزستان شدند تا از خاکی دفاع کنند که متعلق به همه آنها بود. همه آنها که پیروز این مبارزه سخت و نابرابر شدند. خوزستان حالا دوباره نقل خبرها شده است، هرکجا را نگاه کنید، در رسانه‌های مکتوب و غیرمکتوب، در فضای مجازی و دنیای واقعی، اول و آخر همه خبرها به اهوازش می‌رسد، به شهری که مرکز این استان شده و حالا داغدار یک حادثه تروریستی است؛ حادثه‌ای که یک بار دیگر نه فقط مردم خوزستان را که 81 میلیون ایرانی را دور هم جمع کرده است تا یادشان بیاورد خرمشهر چرا خونین شهر شده بود، تا درذهنشان ورق بزند خاطرات مقاومت مردمی را که جان دادند اما یک وجب از خاک‌شان را به دشمن ندادند.

همه ایران خوزستان شده است

خوزستان چهار میلیون و 700هزار نفری، از سی و یکمین روز شهریور 97، تکثیر شده به وسعت همه ایران و ضرب شده است در جمعیت کل کشور. دل‌ها همه برای مردم این استان می‌تپد، مردمی صبور که صبرشان مثال زمانه است. مردمی که نه آب با آنها سر سازگاری دارد نه خاک و نه هوا! اما در همه این سال‌ها خسته نشده‌اند از مقاومت و پا پس نکشیده‌اند از آرمان‌هایشان؛ آنها برای حفظ این آرمان‌ها، جان داده‌اند و جان می‌دهند، چه زمان سوم خرداد 1361 باشد و شکست حصر خرمشهر بعد از 578 روز محاصره و چه 31شهریور 1397 و در حاشیه یک مراسم رژه . ترس در مرام خوزستانی‌ها نیست، در دل آبادانی‌ها، اهوازی‌ها و خرمشهری‌ها راه ندارد، ترس با آنها بیگانه است. مردمی که مرام‌شان زبانزد همه آنهایی است که برای یک‌بار هم که شده گذرشان به این استان جنوبی کشور افتاده و همنشین‌شان شده‌اند. این را ما از زبان خیلی‌ها می‌شنویم، همه آنهایی که شاید فقط یک بار از کنار کارون گذشته باشند اما دلشان را دربست همان‌جا، جا گذاشته‌اند. دلی که هنوز هم بند آخرین جمله‌ای است که موقع خداحافظی از زبان مردم خوزستان شنیده است: فی‌امان‌ا... .

صمیمیت مثال زدنی خوزستانی‌ها

ما روایت این مهربانی و صمیمت را از زبان خیلی‌ها می‌شنویم. متین شریفی، مسؤول گروه دهکده جهادی یکی از جهادگرانی است که سابقه فعالیتش در عرصه جهاد و سازندگی به سال‌ها پیش می‌رسد. به روزهای دانشجویی و او حالا هنوز هم در یک نقطه از کشورمان، روی زخم مردم مرهم می‌گذارد.

شریفی، تجربه بارها حضور در خوزستان را دارد، بارها در قالب فعالیت‌های عمرانی، فرهنگی، پزشکی و... گذرشان به اهواز، ماهشهر و خرمشهر افتاده و همنشین اهالی این شهرها شده است. همنشین مردمی که درباره‌شان می‌گوید: صمیمتی دارند که نمونه اش هیچ کجا دیده نمی‌شود. مسؤول گروه دهکده جهادی برای حرفش دلیل هم می‌آورد و برای ما از همراهی خود خوزستانی‌ها می‌گوید در همه حرکت‌های جهادی، از همراه شدن مردها و زن‌هایی که او و بقیه بچه‌های گروه جهادی شان را برادر صدا می‌زنند. مردمی که شاید مشکلات زیادی داشته باشند و در شرایط اقتصادی خوبی نباشند اما از اعتقاداتشان دست برنداشته‌اند. برای شریفی، مردم خوزستان نماد مقاومت و ایستادگی‌اند، نماد مردم خستگی‌ناپذیری که با چنگ و دندان از داشته‌هایشان دفاع می‌کنند.

محمد پورمهدی، مسؤول روابط عمومی مرکز مطالعات و هدایت حرکت‌های جهادی هم جزو افرادی است که همین نظر را درباره خوزستانی‌های کشورمان دارد. او هم به ما می‌گوید خوزستان مبدا خیلی از گروه‌های جهادی است، چه گروه‌های درون استانی و دانشجویی و چه گروه‌هایی که از استان‌های دیگر برای کمک راهی این استان می‌شوند.

او از حضور گروه‌های جهادی بین‌المللی هم در این استان خبر می‌دهد و می‌گوید: نوروز امسال یک گروه جهادی با بیش از 32 ملیت در این استان حضور داشت و بدون این‌که کوچک‌ترین مشکلی برایش پیش بیاید فعالیت کرد.

پورمهدی در ادامه روی غیرت مردم خوزستان هم دست می‌گذارد، روی غیرت ایرانی‌هایی که هم زبان عربی می‌دانند و هم فارسی، مردمی که هیچ‌وقت خودشان را جدا از بقیه ایرانی‌ها ندیده‌اند که قلب‌شان را گره زده‌اند به یک گوشه از نقشه کشوری که در مرزهای جغرافیایی ایران نام گرفته است. پورمهدی از مشارکت و تلاش خوزستانی‌ها همپای گروه‌های جهادی می‌گوید، از این‌که بارها شاهد بوده اهوازی‌ها و خرمشهری‌ها مثل برادر دوشادوش جهادگران ایستاده‌اند و کار کرده‌اند که پای کار آمده اند و هیچ‌وقت از زیر بار مسؤولیت شانه خالی نکرده‌اند.

مردمی‌ترین استان

احمدرضا مداح، آزاده و جانباز دفاع مقدس است، یک نفر از جنس همان مردهایی که 38 سال پیش شهید شدند، یک نفر از جنس جانباز 75درصد حسین منجزی که آخرین روز شهریور 97 را برای شهادت انتخاب کرد. او رزمنده‌ای است اهل شیراز، مردی که در 17سالگی در شیار بجلیه در فکه به اسارت رژیم عراق درآمده و بعد از 51 ماه اسارت دوم شهریور 69 آزاد شده، او از خوزستان خاطره بسیار دارد و هنوز هم که هنوز است دلش در فاو و خرمشهر و اهواز می‌تپد. هنوز از هویزه، سوسنگرد و چزابه دل نکنده و بارها و بارها با راهیان نور همراه شده و سری به این منطقه‌های عملیاتی زده است. او هم به ما می‌گوید که این اتفاق تروریستی که در اهواز افتاد، هم مظلومیت مردم ما را به دنیا نشان داد و هم نشان داد که دشمن حتی از کودکان، زنان و جانبازان ما هم ترس دارد که آنها را مورد هدف قرار می‌دهد.

به گفته این جانباز و آزاده دفاع مقدس، خوزستان مردمی‌ترین استان کشورماست. مداح این را که می‌گوید، از خاطرات حضورش در این استان در سال‌های جنگ و بعد از جنگ تعریف می‌کند، خاطراتی که صمیمیت و غیرت خوزستانی‌ها فصل مشترک‌شان است و او با اشاره به همان‌ها می‌گوید: غیرت ایرانی، مثال زدنی است؛ چه عرب ایرانی، چه لر ایرانی، چه ترک ایرانی، هیچ‌کسی حریف غیرت ایرانی‌ها نمی‌شود و دشمن باید این را بداند. 38 سال پیش هم حریف نشد و حالا هم نمی‌شود.

او ادامه می‌دهد: دشمن خیلی وقت‌ها می‌آید از مشکلات مختلف استفاده می‌کند. از گرانی، بی‌آبی، گردو غبار و... اما من بارها به چشم دیده ام که مردم ما مخصوصا مردم خوزستان اجازه نداده‌اند که دشمن آنها را دستاویزرسیدن به اهدافش قرار بدهد. آنها با وجود مشکلاتی که داشته‌اند اما پای اعتقادات و عرق مذهبی و ملی شان ایستاده‌اند.

برای او اما حادثه عملیات تروریستی اهواز یک حسرت است؛ او قرار بوده در این مراسم رژه به عنوان عکاس خبری حضور داشته باشد و این اتفاق نیفتاده . خودش می‌گوید شاید اگر رفته بود سرنوشت برای او هم مثل خیلی‌های دیگر یک جور دیگر رقم می‌خورد .

رشادتی که در این خانواده به ارث می‌رسد

رشادت خوزستانی‌ها حتی بعد از جنگ هم تمام نشده است. شهید محمد تاج‌بخش، یکی از همین خوزستانی‌هاست، همان‌هایی که نمونه‌اند، مثال زدنی است و مقابل دشمن سینه سپر کرده‌اند. او اولین شهید مدافع حرم شهرستان گتوند است. یکی از شهرستان‌های خوزستان عزیز.

شهیدی که نیمه شب شانزدهم مرداد 96 در مهلکه تدمر همراه با شهید محسن حججی و فرمانده شهید مرتضی حسین پورشلمانی، به شهادت رسید. حماسه در خانواده او یک میراث قدیمی است، میراثی که از شهادت عباس و ابراهیم تاج‌بخش، دایی‌های محمد شروع شد و تا شهادت خودش ادامه پیدا کرد. نقطه اوج این حماسه اما حکایت عمو و برادرزاده‌ای است با یک نام: محمد؛ با یک نام خانوادگی: تاج‌بخش.

عمو و برادرزاده‌ای که هیچ‌وقت همدیگر را ندیده‌اند اما هردو یک راه را رفته‌اند، در یک مسیر قدم برداشته‌اند و نصیب هر دو هم شهادت بوده.

یکی، 30 سال پیش در جزیره مجنون شهید شده و حالا همه او را با عنوان آخرین شهید دفاع مقدس گتوند می‌شناسند و دیگری، یک سال پیش در سوریه، در حمله بی‌رحمانه نیروهای تکفیری آسمانی شده و حالا همه او را با عنوان اولین شهید مدافع حرم گتوند می‌شناسند.

ما با خانواده این شهید هم تماس می‌گیریم و امید تاج بخش، برادر او به ما می‌گوید: خوزستانی‌ها پای اسلام ایستاده اند تا آخرین قطره خون‌شان، که هیچ کس نمی‌تواند درباره مردم این استان گرم جنوبی، خیال بد به سرش راه بدهد.

برای او که برادر یک شهید مدافع حرم است، غیرت خوزستانی‌ها در دفاع از مرزهای اسلام و وطن، یک حکایت واقعی است، روایتی که چند مزار از گلزار شهدای گتوند را به نام اعضای خانواده او کرده است، به نام دایی‌ها، عمو و برادرش. مردانی که سفت وسخت پای اعتقاداتشان ایستاده‌اند، اعتقادی که نسل به نسل و سینه به سینه مثل یک میراث گرانبها منتقل می‌شود.

تروریست‌ها پایگاه اجتماعی ندارند

آیت ا... محسن حیدری، امام جمعه موقت اهواز نیز در گفت‌وگو با جام‌جم تاکید می‌کند تروریست‌ها در خوزستان پایگاه اجتماعی ندارند و بعد از این حادثه همه گروه‌ها این اقدام آنها را محکوم کردند. او ضمن تسلیت و محکوم کردن عملیات تروریستی اهواز می‌گوید: حمله کوردلانه به مراسم رژه نیروهای نظامی در روز اول از هفته دفاع مقدس، حاوی این پیام است که این افراد از جنس صدام هستند و ربطی به مردم عرب خوزستان ندارند. بی رحمی تروریست‌ها از مشترکات و تشابهات آنها با مزدوران سعودی و صدام است.

آیت‌ا... حیدری، شهیدان و دفاع جانانه خوزستانی‌ها در دوران دفاع مقدس را گواه رشادت و ارتباط قلبی خوزستانی‌ها با ایران می‌داند و ادامه می‌دهد: خوزستانی‌ها در زمان جنگ 23هزار شهید تقدیم جمهوری اسلامی کردند که 50 درصد این شهیدان یعنی حدود 12هزار نفرشان از عرب‌های اهوازی بودند، به تعبیر امام خمینی(ره) عرب‌ها دین خود را به امت ادا کرده‌اند. امام جمعه اهواز با اشاره به حمایت‌های مالی و پشتیبانی کشور عربستان از این جریان‌های تفرقه انگیز و تروریستی یادآور می‌شود: رفتار چند نفر مزدورجنایتکار را نباید به پای مردم اهواز گذاشت،چنین قضاوتی منصفانه نیست. بلکه این عربستان و گروه‌های مزدور هستند که با وعده‌های پوچ به‌دنبال تفرقه انداختن بین عرب، لر و بختیاری‌های خوزستان هستند.

آیت‌ا... حیدری حضور مردم در صف‌های اهدای خون بعد از انتقال زخمی‌ها به بیمارستان را نشانه‌ای از همدلی و یکپارچگی خوزستانی‌ها می‌داند و می‌گوید: عرب و عجم در اهواز معنی ندارد و همه زیر پرچم جمهوری اسلامی و ولایت فقیه هستند. نخبگان عرب، عشایر و سران شیوخ در بیانیه‌هایی که صادر کردند به نوعی به مزدوران فهماندند که مردم خوزستان وارد بازی کثیف و نقشه‌های شوم آنها نمی‌شوند.

مینا مولایی

جامعه