شفافیت عامل اصلی رقابت‌پذیری صنایع در کشور است

کارشناسان اقتصادی براین باورند رقابت‌پذیری صنایع و همچنین دستیابی به بازارهای بین‌المللی طی دوران معاصر وابسته به فناوری یا تکنولوژی خاصی نیست چون این موارد دردسترس همگان قرار دارد و تعیین کننده‌ترین نکته شفافیت بازار و رقابت سالم است.

به گزارش جام جم آنلاین،دکتر محمد جواد صدق‌آمیز، مشاور و مدیر اسبق مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک معتقداست اصولا مهمترین و مبنایی‌ترین اصل هر فعالیت اقتصادی و تجاری در سراسر دهکده جهانی رقابت است و این رقابت برمبنای شفافیت پایه‌گذاری شده است.

صدق‌آمیز در ادامه افزود: شاید قبلا کشوری در صنعت موفق بود که می‌توانست چرخه تولید را از مواد اولیه تا محصول نهایی داخل مرزهایش در اختیار داشته باشد اما امروز اگرچه این اصل همچنان باقی است اما فضای سالم رقابتی می‌تواندصنایع یک کشور را آنقدر گسترده و قوی کند که در بازارهای بین المللی سهم بالایی به خود اختصص دهند.

وی تاکید کرد: با درنظر گرفتن شرایط و معادلات اقتصادی حال حاضر جهان موضوع بهرمندی از فرصت‌های مساوی به نوعی شرط توسعه پایدار است و طبیعتا یک نظام اقتصادی، تجاری یا صنعتی برای دستیابی به این تساوی نیازمند فضایی شفاف و فارغ از هرگونه ابهام است، به این دلیل که در غیر این صورت رقابت‌های عادلانه زیر سئوال خواهند رفت.

مدیر اسبق مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک افزود: اصولا در فضای غیرشفاف اقتصادی گروهی که شایستگی ندارند و نمی‌توانند یک صنعت یا تولیدی را به سرمنزل مقصود برسانند با استفاده از رانت‌ها و امتیازاتی که در اختیارشان دارند بی‌قاعده رشد کرده و در نهایت باعث از بین رفتن کل صنعت خواهند شد چون قدرت ادامه حیات اقتصادی را از سایرین به واسطه‌رانتی که در اختیار دارند گرفته‌اند.

به گفته وی البته این پایان کار نیست، چون ادامه چنین روندی یعنی عدم شفافیت اقتصادی می‌تواند نقطه ضعف فعالان صنعتی و صنفی در همان اقتصاد باشد و نهایتا باعث حذف آنها از بازارهای جهانی باشد به این دلیل که هیچکدام از صنایع داخلی یک کشور در فضای شفاف با رقابت عادلانه رشد نکرده‌اند تا بتوانند در میدان مبارزات اقتصادی سطح جهان قدرت لازم برای ایستادگی را داشته باشند.

صدق‌آمیز در ادامه به خبرنگار ما گفت: این اتفاقی است که در صنعت پوشاک ایران نیز رخ داده است و از آنجا که فضای رقابتی شفاف و عادلانه‌ای در صنعت پوشاک ایران شکل‌ نگرفته می‌بینیم علی‌رغم گردش مالی 14 تا 16 میلیارد دلاری این بازار همواره درگیر حاشیه‌ها و چالش‌های گسترده داخلی هستیم تا اینکه به دنبال دستیابی به سهم بازار خارجی بیشتر برویم.

وی معتقد است در فضای فعلی صنعت پوشاک ابهام‌ها و مشکلات اساسی زیادی وجود دارد که علی‌رغم حمایت‌های تعرفه‌ای ممنوعیت واردات کالا نتوانسته به مراحل توسعه‌ای و پیشرفت مناسبی دست یابد. از این رو بهتر است با استفاده از شفافیت اقتصادی زمینه رقابت عادلانه‌ای برای تمامی فعالان عرصه پوشاک ایجاد کنیم و از دستاوردهای اقتصادی و اشتغالزایی بالای آن به نفع اقتصاد ایران گام برداریم.

این کارشناس صنعت پوشاک تصریح کرد: اگر امروز از شفافیت اقتصادی گریزان هستیم، به این معنی است که مشکلی با توزیع برخی از بهرمندی‌های غلط داریم.

به گفته وی البته درباره شفافیت اقتصادی نباید فراموش کنیم که اگر بنا بشود به بهانه دستیابی به شفافیت بهره مندی‌های غلطی ایجاد کنیم به نوعی اصل رقابت سالم را در بازار با چالش مواجه کرده‌ایم از این رو حالا که صحبت از شفافیت اقتصادی در صنایع مختلف می‌کنیم لازم است مدنظر داشته باشیم که عدم توجه به این مهم می‌تواند آینده صنایع را نیز بعضا با تهدید موجودیت مواجه کند.

صدق آمیز به خبرنگار ما گفت: البته اگر بنا باشد شفاف‌سازی اقتصاد در یک تسویه حساب‌ سیاسی خلاصه شود و به نوعی به یک سری انتقام‌جویی‌ هدفمند شکل بگیرد ممکن است در کوتاه مدت دستاوردهایی هم برایمان ایجاد کند اما در بلند مدت کل صنایع را هدف قرار داده و زمینه حیات اقتصادی آنها را از بین خواهد برد که خود عامل ایجاد التهاب‌های بیشتر و هزینه بالاتر برای اقتصاد کشورمان است.

مدیر اسبق مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک تصریح کرد: این موضوع شفاف سازی که اخیر در سطح ملی مطرح شده است باید سال‌ها پیش اتفاق می‌افتاد، بنابراین به نوعی می‌تواند از آن به عنوان مطالبه گذشته‌ نظام اقتصادی کشور یاد کرد تا به این ترتیب کسانی که می‌توانستند در رشد اقتصاد کشورمان نقش‌آفرینی کنند و نکردند مسئولیت عملکرد خودشان را بپذیرند و درباره نحوه سیاست‌گذاری و عملکردشان توضیح قانع کننده‌ای به جامعه ارایه کنند.

صدق‌آمیز درباره جایگاه و اهمیت شفافیت در صنعت پوشاک نیز گفت: ویژگی مهم صنعت پوشاک پراکندگی و گستردگی آن در سطح جامعه در عین حال اشتغالزایی و ارزش افزوده بالای آن است، به همین دلیل باید برای صنعت پوشاک ایران به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که فضای کسب و کار شفاف باشد و فعالان عرصه تولید پوشاک برای آینده خود برنامه بلند مدتی ارایه کنند.

وی معتقد است متاسفانه دید سیاسی به مجموعه‌های بزرگ اقتصادی در ایران باعث شده تا صنعت پوشاک به دلیل پراکندگی زیاد مورد توجه قرار نگیرد، درحالی که مشکلات و معضلات موجود دراین صنعت باعث شده دستاوردهای اقتصادی صنعت پوشاک کشورمان قابل توجه نباشد، که شاهد مثال آن در بحث قاچاق پوشاک کاملا محسوس است.

مدیر اسبق مرکز پژوهش‌های اتحادیه پوشاک اظهار کرد: نبود شفافیت مناسب در صنعت پوشاک و همچنین تصمیم‌گیری‌های کلان برای صنعت بدون درنظر گرفتن تجارب بخش خصوصی فعال در این حوزه باعث شده تا امروز بعضا خرید پارچه داخل کشورمان برای تولید کنندگان از خرید محصول نهایی وارداتی بسیار گرانتر باشد، تاجایی که این روند انگیزه‌های تولیدی را از گروهی تولید کننده واقعی گرفته است. به عنوان مثال واردکننده مواد اولیه 32 درصد تعرفه و 9 درصد مالیات برارزش افزوده در کنار مالیات علی‌الحساب می‌پردازد درحالی که پوشاک کامل که به صورت قاچاق وارد مرزهای ایران شده با 20 درصد هزینه در دسترس است.