شوهرم زیاد به من توجه می‌کند!

او وقتی در برابر قاضی دادگاه خانواده تهران قرار گرفت، درباره علت درخواست طلاقش توضیح داد: دو سالی است که با پرهام آشنا شده‌ام. رابطه ما عاشقانه بود. پرهام بشدت مرا دوست داشت و با کلی اصرار مرا راضی کرد با او آشنا شوم. بعد از گذشت مدتی متوجه شدم او پسر صادق و مهربانی است. وقتی دیدم خیلی دوستم دارد و عاشقانه با من رفتار می‌کند، تصمیم گرفتم به پیشنهاد ازدواجش جواب مثبت بدهم.

وی ادامه داد: تصور می‌کردم در کنار چنین مرد مهربانی خوشبخت می‌شوم. 11 ماه پیش زندگی مشترک ما آغاز شد. پیش از آغاز زندگی مشترک تصور می‌کردم توجه‌های بیش از حد پرهام به خاطر دوران نامزدی طبیعی است؛ اما وقتی زندگی مشترکمان آغاز شد، توجه‌های پرهام هم بیشتر شد. تا جایی که حتی اجازه نمی‌دهد، آشپزی کنم. می‌گوید خسته می‌شوی. همه جا با من می‌آید و می‌رود. نمی‌گذارد تنها جایی بروم. وقتی در خانه یا جایی هستم مرتب تماس می‌گیرد و جویای احوالم می‌شود.

هر روز برایم هدیه می‌خرد و اجازه نمی‌دهد دست به سیاه و سفید بزنم. شاید این آرزوی هر زنی باشد که شوهرش با او چنین رفتارهایی کند، ولی من دیگر خسته شده‌ام. از این همه توجه و محبت خسته شده‌ام. اگر بیمار شوم، سعی می‌کنم از پرهام پنهان کنم؛ چراکه او کار و زندگی‌اش را رها می‌کند و به‌خاطر یک بیماری ساده من دلشوره می‌گیرد و مرا مجبور می‌کند نزد این پزشک و آن پزشک بروم. دو سال است که دارم این رفتارهایش را تحمل می‌کنم. ولی دیگر نمی‌توانم.

زن جوان ادامه داد: در این مدت هرچه با پرهام صحبت کردم، فایده‌ای نداشت. سعی کردم با مهربانی او را قانع کنم که رفتارش درست نیست، هر بار هم به من قول داده در رفتارش تجدید نظر می‌کند؛ اما باز هم مثل قبل رفتار کرده است. من هم خسته شدم و طلاق می‌خواهم.

در ادامه شوهر این زن نیز به قاضی گفت: آقای قاضی من همسرم را همیشه دوست داشتم و رفتارم با او عاشقانه بود. فکر می‌کنم همین عشق زیادی هم باعث شد او بهانه‌گیری کند. او به جای این‌که از زندگی اش راضی باشد، مرتب غر می‌زند. اینها همه بهانه است، او دیگر مرا دوست ندارد، برای همین می‌خواهد از من جدا شود، وگرنه چه کسی از محبت بدش می‌آید. کدام زنی دوست دارد شوهرش به او توجه نکند. من در این مدت هیچ چیز برای همسرم کم نگذاشتم. سعی کردم بهترین زندگی را برایش فراهم کنم. ولی او لیاقت این همه محبت را نداشت. در خوشبختی بیش از اندازه زندگی کرد و کارش به اینجا کشید. حالا که او قدر محبت‌های مرا نمی‌داند، من هم دیگر نمی‌خواهم در کنار او زندگی کنم. با این‌که هنوز هم عاشقش هستم.

پرهام ادامه داد: مطمئن باشید اگر به او کم توجهی کنم و محبتم کم شود، دوباره به اینجا می‌آید و این بار به خاطر کمبود محبت دادخواست طلاق می‌دهد. او از این‌که زیاد به او توجه کرده ام، خسته نشده بلکه از ادامه زندگی مشترک خسته شده است. او به جای این‌که از من به خاطر این همه توجه تشکر کند، علیه من دادخواست داده است. ادامه این زندگی دیگر فایده‌ای ندارد.

در پایان نیز قاضی دلیل این زوج برای جدایی را کافی ندانست و آنها را برای حل مشکل‌شان به مرکز مشاوره فرستاد.

توجهات بیش از حد، به زندگی زناشویی صدمات جدی می‌زند

صفاری‌نیا، روا‌ن‌شناس در این باره گفت: معمولا توجه و محبت و حساسیت لازمه یک زندگی مشترک است.

اما در مقابل، قطع حساسیت زناشویی و توجه دائم زن و شوهر نسبت به یکدیگر هم امری طبیعی است. این کار باعث با طراوت نگه داشتن ارتباطات زناشویی میان زوج‌ها می‌شود. زمانی که این توجهات و محبت‌ها از حد طبیعی خود خارج شود، صدمات جدی به ارتباطات زناشویی وارد می‌شود. اصولا زندگی با همسری که هر از گاهی ممکن است شریک زندگی‌اش را از حقوق اولیه انسانی مثل تماس تلفنی با اقوام و آشنایان، بیرون رفتن به تنهایی و خرید کردن و غیره محروم کند، بسیارسخت و عذاب‌آور می‌شود. نه زن و نه مرد دوست ندارد که مرتب کنترل شود و در معرض توجه بیش از حد باشد. اگر زن یا مردی در زندگی مشترک دچار چنین افکاری بود و نسبت به شریک زندگی‌اش بیش از اندازه توجه داشت، باید سعی کرد او را نسبت به تمام رویدادها یا شرایطی که دید منفی و تهدیدکننده‌ای دارد، خوشبین کرده و باورهای شناختی خود را تغییر داد.

زندگی مشترک باید با آرامش و استقلال همراه باشد. زن و مرد باید این را بدانند که هردو یک انسان مستقل هستند و سلایق و علایق متفاوتی دارند. این تفکر زندگی مشترک را شیرین و لذت‌بخش‌تر خواهد کرد.

سیما فراهانی