فرهنگی به نام VOD

نکته قابل اشاره این است که شکاف تکنیکی ما با کشورهای پیشرفته خوشبختانه در حال کم شدن است و با افزایش پهنای باند و سرعت اینترنت در ایران و بویژه گسترش شعاع شبکه ملی اطلاعات، بستر استفاده از فناوری‌های روز برای عرضه و انتشار محتوای دیداری و شنیداری مهیا شده است. دستاورد مجموعه حاکمیت در این عرصه را باید قدر دانست و این اقدام در دراز مدت سبب بهبود سرانه و شاخص‌های مصرف فرهنگی در ایران می‌شود.

رونق استریم ویدئوها در ایران همراه با ملاحظات اقتصادی هم بوده است. vod می‌تواند به بازگشت سرمایه‌ای که مصروف تولید یک فیلم یا برنامه شده است، کمک کند. هر قدر این گردش و رونق اقتصادی حاصل از فعالیت VOD ملموس‌تر و محسوس‌تر باشد، به تولید محصول بیشتر کمک می‌کند. به اضافه این‌که این چرخه می‌تواند زمینه‌های اشتغال را برای دست‌اندرکاران فنی یا هنری سینمایی و ویدئویی ایران فراهم کند.

باید با اصلاح ساز و کارهای اداری و حذف موانع دست‌و‌پاگیر، تولید‌کنندگان محتوا را به سرمایه‌گذاری امیدوار کرد تا با موانع اداری کمتری در تولید محتوا روبه‌رو شوند و بتوانند به غنی شدن سبد محصولات تولیدات هنری کمک شایانی کنند تا علاقه‌مندان را دور سفره محصولات فرهنگی متنوع‌تری بنشانند و در واقع به بخش بزرگی از نیازهای آنان پاسخ دهند.

تاکنون به 19 شرکت و موسسه مجوز فعالیت داده شده است که تقریبا نیمی از آنها فعال هستند. البته ایجاد حس رقابت بین شرکت‌ها می‌تواند مخاطبان بسیاری را برای این عرصه ایجاد کند، زیرا آنها به فکر ایجاد و خلق ظرفیت‌های تازه می‌افتند و با تولید محصولات باکیفیت و مجاز، سواد سینمایی و بصری مردم را بالا می‌برند.

یکی دیگر از جنبه‌هایی که باید نسبت به آن وقوف داشت، این است که این سیستم می‌تواند با ادامه فعالیت، راه را بر متخلفانی که با راه‌اندازی سایت‌های مختلف سعی در دانلود غیرقانونی محصولات سینمایی و ویدئویی ایران دارند، ببندد و با تسهیلاتی که در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد، مردم را به سمت دانلود حلال یا تهیه و تماشای نسخه اورجینال محصولات ببرد. همچنین در کنار فرهنگ‌سازی، به مردم ما کمک می‌کند تا رفتار بهتر و مناسب‌تری با تولیدکنندگان و پدیدآوردندگان آثار فرهنگی و هنری داشته باشند.

نگاهی به کارنامه شرکت‌های فعال در زمینه استریم ویدئو گویای آن است که الگوی مصرف علاقه‌مندان به تماشای فیلم و سریال در کشورمان در حال تغییر است و بسیاری از کسانی که پیش از این به دنبال نسخه فیزیکی
(دی وی دی) بودند، اینک به مشتریان دائمی سرویس‌های آنلاین ویدئویی تبدیل شده‌اند. همچنین خبرهای رسیده حاکی از سرمایه‌گذاری اختصاصی شرکت‌های استریم ویدئو در زمینه انواع تولیدات جذاب تصویری است تا نقش خود را از تامین‌کننده ارتقا دهند و در شمایل تهیه و تولید کننده محتوا نیز قرار گیرند. بدیهی است در این میان برخورد مستمر با سایت‌های غیرقانونی و نیز ممانعت از پخش محصولات ایرانی از تلویزیون‌های فارسی زبان ماهواره‌ای نیز کمک می‌کند تا حاشیه امنیت بیشتری برای موسسان و سرمایه‌گذاران شرکت‌ها ایجاد و زمینه رشد و توسعه آنها فراهم شود.

دولت (سازمان امور سینمایی) از سال گذشته با تصویب مقررات ویژه‌ای درصدد ساماندهی و نظارت بر محتوای عرضه شده از سوی سرویس‌های ویدئوی درخواستی برآمده است تا اعتماد مخاطبان بویژه خانواده‌ها از سلامت محصولات سلب نشود و در ترجمه و دوبله آثار نیز معیارهایی مثل زبان معیار و عفت عمومی بیش از گذشته مدنظر قرار گیرد. نکته آخر این‌که مراجع بالادستی (شورای عالی فضای مجازی) باید هر چه سریع‌تر در تعریف و تبیین واژه «پخش فراگیر» همت کنند و اختلاف برداشت از قوانین جاری را بین دولت و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران خاتمه بخشند و باید برحقانیت صداوسیما و تبعیت سایر نهادها تاکید کند.

سعید رجبی فروتن

کارشناس فرهنگی