سوگلی سینمای ایران

فیلم‌های «دو چشم بی‌سو» و البته «بایکوت» از معروف‌ترین آثاری است که او در ساحت یک بازیگر در آنها حضور داشته است. مجیدی اما راهش را از همان سال‌های ابتدای انقلاب با ساخت فیلم کوتاه در سینما آغاز کرد اما حضور جدی او در سینمای ایران با ساخت فیلم «بدوک» در ابتدای دهه هفتاد شکل گرفت و اتفاقا توانست اولین سیمرغ جشنواره فجر را هم از آن خود کند. دومین فیلم او اما آغاز راه درخشانش در سینمای ایران بود؛ فیلمی که هم توانست بهترین فیلم جشنواره فجر شود و هم در روزگاری که توجه جشنواره‌های جهانی به سینمای ایران محدود به چند سینماگر بود توانست چهره تازه‌ای از سینمای ایران به سینمای جهان معرفی کند. فیلم «پدر» توانست جوایز اصلی جشنواره‌های سن سباستین و تورین را از آن خود کند و مجید مجیدی هم از همان سال شد سوگلی سینمای ایران. سال بعد اما او خط‌شکن هم شد چرا که فیلم «بچه‌های آسمان» ساخته مجیدی برای اولین بار در تاریخ سینمای ایران توانست به فهرست 5 نامزد نهایی اسکار راه پیدا کند، هر چند این جایزه به او تعلق نگرفت اما پخش جهانی فیلم و قصه ملموس و دوست‌داشتنی آن پنجره تازه‌ای از سینمای ایران برای سینمای جهان گشود، حالا او فیلمساز جدی و شناخته شده‌ای بود. «رنگ خدا» فیلم بعدی او بود که توانست برای سومین بار پیاپی بهترین فیلم جشنواره فجر شود و با ساخت فیلم «باران» سه‌گانه درخشان مجیدی در سینمای ایران به پایان رسید. بید مجنون و آواز گنجشک‌ها هم از دیگر ساخته‌های مجیدی است که دومی هم مورد توجه جشنواره برلین قرار گرفت. پس از این فیلم بود که مجیدی مشغول پیش تولید فیلم «محمد رسول‌الله» شد، فیلمی که ساخت آن هشت سال طول کشید و تا به حال عنوان پرفروش‌ترین فیلم سینمایی ایران و بزرگ‌ترین پروژه سینمایی ایران را یدک می‌کشد. «آنسوی ابرها» هم تازه‌ترین اثر اوست که اتفاقا همین فردا برای اولین بار به عنوان فیلم افتتاحیه جشنواره جهانی فجر روی پرده می‌رود.