واکنش‌ها به شیوه‌نامه جنجالی داوطلبان معلمی

ماجرا چه بود؟

وزارت آموزش و پرورش ایران، مجموعه ضوابطی را برای داوطلبان شغل معلمی در نظر گرفته بود که مطابق آن، معلمانی که وارد آموزش و پرورش می‌شوند نباید «بیماری‌های» مشخصی را داشته باشند.

ناباروری و موهای زاید صورت زنان، میگرن شدید، دیابت بی‌مزه، گواتر، اعتیاد به سیگار، کوتاهی یک پا بیش از 10سانتی‌متر و لهجه غلیظ و غیرقابل تغییری که مانع تلفظ برخی حروف فارسی مثل چ، گ، ژ، ق ‌شود (برای معلمان دوره ابتدایی) در شمار موانع ورود افراد به حرفه معلمی ذکر شده بود.

این شیوه‌نامه مطابق بند‌های یک و 2 ماده 12 قانون گزینش معلمان و کارکنان آموزش و پرورش تهیه و تدوین شده و براساس آن معلمانی که وارد آموزش و پرورش می‌شوند نباید بیماری‌های مندرج در این شیوه‌نامه را داشته باشند.

واکنش آموزش و پرورش

دو روز از انتشار این گزارش کافی بود تا وزارت آموزش و پرورش به ارائه توضیحاتی در مورد این شیوه‌نامه بپردازد. اسفندیار چهاربند، رئیس مرکز برنامه‌ریزی منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش با بیان این‌که «این ضوابط از دو سال گذشته اعمال می‌شد» به ایسنا گفت: ‌باید این ضوابط را به دو دسته تقسیم کرد؛ نخست ضوابطی که محدودیت‌هایی برای استخدام ایجاد می‌کند و دوم ضوابطی که پرونده پزشکی داوطلب را تشکیل می‌دهد اما مانع استخدام نیست.

چهاربند با بیان این‌که «اگر بخواهیم کسی را استخدام کنیم لازم است پرونده پزشکی از وی داشته باشیم»، گفت: این همان اطلاعاتی است که باید از افرادی که 30 سال در استخدام ما هستند، داشته باشیم تا بتوانیم خدمات آموزشی، رفاهی و درمانی مناسبی به آنها ارائه دهیم.

رئیس مرکز برنامه‌ریزی منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش به ضوابط مانع استخدام اشاره کرد و گفت:‌ آن چیزی که بیشتر مانع استخدام می‌شود مشکلات ناشی از معلولیت‌های جسمی است که این مهم نیز باید متناسب با شرح وظیفه معلمان در نظر گرفته شود.

هرچند به نظر می‌رسد توضیحات رئیس مرکز برنامه‌ریزی منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش به ایسنا چندان کمکی به حاشیه‌های ایجادشده نمی‌کند و باید منتظر متن جدید وعده داده شده ماند.