محال است بتوان بازی‌های Supergiant را با جایی دیگر اشتباه گرفت! سازنده‌ عناوینی چون Bastion و Transistor بخوبی توانسته با جهان‌سازی‌های بی‌نظیر، رنگ و لعاب باشکوه، مدل‌های اغراق‌شده‌ کاراکترها و موسیقی لطیف، اما تکان‌دهنده یک معیار استاندارد و استوار زیباشناسانه برای خود ایجاد کند.
کد خبر: ۱۰۶۱۱۱۴

بازی جدید این تیم یعنی Pyre از همان اصول و قواعد بازی‌های قبلی تبعیت می‌کند، اما در بخش گیم‌پلی شاهد تغییر رویه و ساختاری متفاوت هستیم. این بازی یک ترکیب منحصر‌به‌فرد از عناوین نقش‌آفرینی خوراک مهمانی‌ها و دورهمی‌ها با بازی‌های ورزشی کلاسیک و آرکید است. مدت زمان زیاد بازی و شخصیت‌پردازی عمیق آن ممکن است عده‌ای را نسبت به ادامه‌ آن دلسرد کند که موضوعی ناراحت‌کننده به شمار می‌رود، بخصوص زمانی که پی می‌برید اصالتی که در فضاسازی و قصه‌گویی بازی وجود دارد تا چه اندازه درجه یک است. ساختار ورزشی، ولی فانتزی شده‌ بازی که بستری برای تعامل بازیکن با جهان بازی است به اندازه‌ کافی چالش‌برانگیز، چند لایه و سرگرم‌کننده است که بتوانیم Pyre را یکی از بهترین مستقل‌های امسال قلمداد کنیم!

رقابت برای آزادی

ماجرای بازی از جایی شروع می‌شود که شخصیت اصلی موسوم به Reader از یک دنیای عادی با امتیازات فراوان ناگهان به سرزمینی مملو از تبعیدی‌ها و مجرمان تنزل می‌یابد و تنها راه به دست آوردن آزادی‌اش از میان مراسم مرموزی به نام Rite می‌گذرد، جایی که تیم‌هایی تعیین شده از تبعیدشدگان با یکدیگر رقابت می‌کنند تا ارزش خود را ثابت کنند. از نقطه‌‌ای که فاصله‌ کمی تا سقوط ابدی دارید باید یک تیم از بازیکنان با توانایی‌های متفاوت تشکیل دهید. گاهی ممکن است کسی مصدوم شود و نیاز باشد رقابت بعدی خارج از گود باشد، طرفداران به مرور دورتان را می‌گیرند تا از بازیکنان محبوب‌شان حمایت کنند و یک مدیر آمار برد و باخت تیم‌های لیگ را به‌صورت مجزا حساب می‌کند. حتی ممکن است بهترین بازیکنان قدیمی شما در نهایت بازنشسته شوند و نیاز داشته باشید به تازه‌واردها هم میدان دهید. تمام این اتفاقات آشنای ورزشی به شکلی هوشمندانه و بدون ظاهرسازی کاملا در قالب روایی جهان فانتزی بازی رخ می‌دهند.

رقابت‌های Rite به نوبه‌ خود بسیار هیجان‌انگیز هستند و شما را در مسیری قرار می‌دهند که در ابتدا با شخصیت‌های پایه شروع کنید و به مرور با پیشرفت در بازی به کلاس‌ها و توانایی‌های پیچیده‌تر دسترسی یابید.

شمای کلی گیم‌پلی را می‌توان به ورزش‌هایی مثل هاکی روی یخ یا NBA Jam تشبیه کرد، به این صورت که دو تیم سه نفره از شخصیت‌های متفاوت رودرروی هم قرار می‌گیرند تا یک گوی انرژی را از مرکز زمین به مجسمه‌های انتهای زمین رقیب که در واقع حکم سبد یا دروازه را دارند کوبیده یا به درون آن هدایت کنند. بازیکنان مدافع در اطراف خود محدوده‌ای ایجاد می‌کنند که رقیبان را پس می‌زند. تفاوت اندازه‌ این محدوده‌ها، سرعت‌ها، استامینا یا توانی که برای اکشن‌ها نیاز است و دیگر عناصر به هر بازیکن برتری‌های مخصوصی داده است. از آنجا که جریان بازی به‌صورت همزمان است، گیم‌پلی سرعت بالایی دارد و قلب شما را از هیجان به تپش خواهد انداخت و روایتی که بین شخصیت‌های مسابقه دهنده جریان دارد شما را نسبت به نتیجه و عاقبت ماجرا کنجکاو می‌کند.

تصمیم و عواقب

یکی از ویژگی‌هایی که در بازی‌ها بسیار دوست دارم، امکان مواجه شدن با عواقب و نتایج تصمیم‌هایی است که در طول بازی گرفته می‌شوند. Pyre در این زمینه نیز استادانه عمل کرده و به زیبایی ساختار روایت چند شاخه را با اساس گیم‌پلی پیوند داده است. به این صورت که چه مسابقات را ببرید و چه ببازید، داستان به پیشروی ادامه داده و زمانی که بازی را به اتمام برسانید، نتایج تصمیم‌‎هایی که در قبال شخصیت‌ها یا رقیبان گرفته‌اید به‌صورت مجزا بازگو خواهد شد.

داستان صدها شاخه برای دنبال کردن در اختیار شما قرار می‌دهد و تصمیم‌های شما بر مبنای گزینه‌هایی که هنگام دیالوگ‌ها انتخاب می‌کنید یا رقابت‌هایی که تمام می‌کنید، سنجیده می‌شود. مثلا می‌توانید به قیمت از دست دادن یکی از بازیکنان‌تان برای همیشه به او اجازه دهید از فرصت پیش آمده برای خروج از تبعید استفاده کند و به نزد معشوقش برگردد یا ریسک کاهش شدید توانایی‌های قدرتمندترین جادوگرتان را به قیمت پیش‌بینی نتیجه‌ یک رقابت به جان بخرید. دنیای Pyre در یک جهان اسطوره‌ای خوب خیس خورده و کاراکترهایی که وفاداری و روابط‌شان به قبل از پا گذاشتن شما در این دنیا برمی‌گردد وزنه‌ای سنگین در جهان بازی به شمار می‌روند.

هویتی واحد

جو و فضای قصه‌گویی Pyre، روایت، گرافیک خوش رنگ و بسیار زیبا و موسیقی شنیدنی، همگی در یک راستا قرار دارند و به بازی هویت واحدی بخشیده‌اند که گیم‌پلی ترکیب‌شده از نقش‌آفرینی و ورزشی بازی به مثابه سیمان آن را استوار و محکم گردانده است. بیشتر نشان دادن و کمتر تعریف کردن شاید می‌توانست ریتم و سرعت بازی را مقداری بالاتر ببرد و سفرهای طولانی و دیالوگ‌های طولانی این ظرفیت را دارند تا مقداری از حس و حال و هیجان مسابقات را بیندازند، اما محصولی که Supergiant این بار هم ارائه می‌دهد باز هم تجربه‌ای غیرعادی و شوکه‌کننده است.

مجید رحمانی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها