وقتی همه تیم‌ها بدهکار هستند، حقیقت را بگوییم

این لیگ غیرحرفه‌ای

لیگ برتر ایران از وقتی اسامی بازیکنان پشت پیراهن تیم‌ها به لاتین درج می‌شود، عنوان لیگ حرفه‌ای را برای خود انتخاب کرده است؛ اما این لیگ تا حرفه‌ای شدن کیلومترها فاصله دارد.
کد خبر: ۱۰۴۲۹۹۵

1 ـ هر روز و هر هفته با اخبار تلخی روبه رو هستیم که از بدهکاری تیم‌ها حکایت دارد. تیم‌های مختلف ایران پرونده‌های قطوری در فیفا دارند که موجب شده مدیران فدراسیون جهانی، کوچک‌ترین ترحمی به ما نداشته باشند. چهره فوتبال ما در دنیا زشت شده، چون قرار نیست در پروسه جذب بازیکن و مربی خارجی تغییری ایجاد کنیم. همه چیز در ید پرقدرت دلال‌هاست و تیم‌ها هم هیچ فیلتری برای بهبود اوضاع ندارند. فوتبالی با این حجم عظیم از بدهی‌ها، آیا لازم است این قدر نسبت به دلال‌ها مهربان باشد و باز هم دستپخت‌های تازه آنها را بپذیرد؟ لیگ ما به معنای واقعی، غیرحرفه‌ای است؛ اما باز هم اصرار داریم آن را حرفه‌ای بنامیم. حتی همین پرسپولیس که به میان هشت تیم برتر آسیا راه یافته، پرونده‌‌های فراوانی در فیفا دارد که هر روز بیم احکام آن می‌رود و همین طور بازیکنان و مربیان ایرانی که از سال‌ها قبل، از این تیم طلبکار هستند و شکایت خود را به جای فیفا، به فدراسیون برده‌اند.

2 ـ‌ فدراسیون می‌خواهد مقابل ورود تیم‌های بدهکار به لیگ هر فصل را بگیرد؛ اما وقتی بجز یکی دو تیم، همه بدهکار هستند، آیا می‌شود مقابل بدهکاران ایستاد؟ وقتی بجز یکی دو تیم، بقیه ورزشگاه اختصاصی برای بازی ندارند و حتی پرسپولیس و استقلال هم ورزشگاه آزادی را برای هر بازی اجاره می‌کنند، آیا می‌شود تیم‌های بدون امکانات را از لیگ بیرون راند؟

3 ـ‌ کارلوس کی‌روش تاکید دارد بازیکنان به تیم‌های اروپایی بروند تا به تیم ملی بیایند. این تاکید، دلیل دارد و آن هم آموزش اصولی است که بازیکن در این لیگ نمی‌بیند. فوتبال ما فقط در ظاهر، شبیه دنیاست؛ اما قواعد اصلی و حرفه‌ای را رعایت نمی‌کند. هنوز هم کسانی هستند که می‌گویند اصرار کی‌روش برای برخورداری تیم ملی از امکانات حرفه‌ای ازجمله زمین چمن مناسب و لباس خوب، زیاده‌خواهی و حاصل نگاه از بالا به پایین اوست.

4 ـ هنوز تیم‌های ما نتوانسته‌اند اختیار کامل فروش همه ملزومات خود (پیراهن، کلاه، دستکش، شال گردن، جاسوئیچی و...) را به دست بگیرند. هنوز تیم‌های ما به دلیل نبود ورزشگاه‌های اختصاصی، نمی‌توانند روی فروش اختصاصی بلیت بازی‌های خانگی حساب باز کنند. هنوز تیم‌ها برنامه‌ مالی مشخصی برای هر فصل ندارند و نمی‌دانند دریافتی آنها از فصل بعد چه میزان است. با این همه نقص، چطور می‌شود پذیرفت این لیگ، حرفه‌ای است؟ لیگی است که همه دور هم از فوتبال لذت می‌برند، اما حرفه‌ای نیست. در سال‌های اخیر گام‌های بزرگی به سمت جلو برداشته شده، اما کافی نیست. روزگاری تمام باشگاه پرسپولیس، صندوق عقب خودروی علی پروین بود و حالا ورزشگاه اختصاصی برای تمرین و ساختمان باشگاه وجود دارد؛ ولی هنوز تا نقطه ایده‌آل، فاصله‌ای فراوان داریم. فوتبال ما، همان طور که کی‌روش گفت، روی کاغذ در صدر تیم‌های آسیایی رنکینگ فیفاست؛ اما همه می‌دانیم چقدر در امکانات و سخت‌افزار، فقیریم. آن قدر فقیر که حتی یک زمین تمرین مناسب برای تیم ملی و تیم‌های مهمان نداریم. مهمانان ما از جمله لیپی (سرمربی چین) حق دارند از این همه ضعف، شگفت‌زده شوند. شگفت‌زده که چرا تیمی این چنین تهیدست، باید پنج سال آقای آسیا باشد؟ ‌

علی جوادی

دبیر گروه ورزش

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها