گنبد سلطانیه، یادگار دوره ایلخانی در زنجان

به گزارش فارس، استان زنجان همچون سایر نقاط کشور از موهبت و یادگاری‎های گذشتگان خود بی‎نصیب نبوده و زیبایی‎هایی را در دل خود زنده نگاه داشته است که با دیدن آنها زندگی در دوران‎های مختلف تاریخ به تصویر کشیده می‎شود.

زنجان در دوره‎های مختلف نام‎های گوناگونی را به خود دیده است که زنگان از جمله آنها به شمار می‎رود، برخی‎ها زنگان را محل اسکان بردگان و زنگیان می‏دانسته‎اند و برخی هم وجه تسمیه زنگان را برگرفته از زندیگان می‎دانند.

وجود پنج رودخانه در این استان نام را در دوره‎هایی به «خمسه» هم معروف ساخته بود، البته برخی هم معتقد هستند که زنجان برگرفته از نام یکی از همین رودخانه‎ها «زنجانرود» است.

زنجان را به هر نام زیبایی که بشناسیم آوازه‎اش در جهان با وجود نیلگون بنایی چون سلطانیه پیچیده است و تک تک آجرهای 700 ساله و سر افراشته این بنا بر عظمت هویت استان اذعان دارند.

آجرهایی که با گذشت چندین قرن هنوز لرزه‎ای بر اندام آنها وارد نشده و استواری خود را که برگرفته از دستان چیره هنرمندان و معماران عصر خود هستند به نمایش گذاشته‎اند.

این نیلگون گنبد آجری و این یادگار ایلخانان در زنجان امروز میزبان گردشگرانی از نقاط مختلف جهان شده است تا با بازگویی افسانه‎های مانده در دل خود سفر را برایشان معنا کرده و بزرگ‎ترین دستاورد ایرانی- اسلامی را در کالبدی بی‏‌نظیر نشان دهد.

سلطانیه شهری شگفت‎انگیز با گنبدی برافراشته همچون کوهی بلند که امپراتوری بزرگ ایلخانی در آنجا مستقر بود.

اما سلطانیه خود شهری بود که به گفته مؤرخان و پژوهشگران پس از مراغه و تبریز سومین پایتخت دوره ایلخانی محسوب می‎شده و نام قدیمی آن به معنی شکارگاه شاهی است و پادشاهان ایلخان از این مکان بیشتر برای تفریح و شکار استفاده می‎کرده‎اند.

*جایگاه واقعی سلطانیه

متاسفانه با گذشته 700 سال از بنای گنبد عظیم سلطانیه و با وجود سرپا بودن این شاهکار معماری در استان زنجان، هنوز آنگونه که باید در جایگاه واقعی خود قرار نگرفته است.

گنبد سلطانیه در سال 205 در فهرست آثار جهانی یونسکو به قبل رسیده است اما همچون سایر بناهای ثبت شده در فهرست جهانی، در کشور به این بنای تاریخی توجهی نشده است و شاید غربت یا غفلت آن را از هم ردیفانش دور ساخته است.