«جامعه ایرانی کتاب‌خوان نیست!» بارها و بارها شده که عده‌ای (که البته کم هم نیستند) سعی داشتند این کلیشه ثابت ذهنی را به باور جامعه تحمیل کنند. نشانه‌ها و مصداق‌های فراوانی هم برای این موضوع پیدا کرده‌اند.
هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان درحالی روز گذشته (۲۹شهریورماه) به کار خود پایان داد که نفرات برگزیده این دوره در بخش‌های موسیقی نواحی، موسیقی دستگاهی ایران و موسیقی کلاسیک معرفی شدند. امسال در مرحله نخست جشنواره ۱۶۴۰ نفر شرکت کردند ۸۴۰ نفر در بخش موسیقی دستگاهی، ۳۵۱ نفر در بخش موسیقی کلاسیک و ۴۴۹ نفر در موسیقی نواحی حضور داشتند که از این تعداد بعد از داوری اولیه ۲۱۷ نفر در بخش دستگاهی، ۲۷۲ نفر در بخش نواحی و ۱۱۶ نفر در بخش کلاسیک به مرحله پایانی رسیدند.
سینمای هند سال‌هاست که فراتر از مرزهای جغرافیایی این کشور، میلیون‌ها مخاطب در سراسر جهان دارد. اگر به آمارهای رسمی نگاه کنیم، بزرگ‌ترین جامعه طرفداران این سینما در خارج از هند، در بریتانیا شکل گرفته است؛ کشوری که به دلیل حضور جمعیت دو میلیونی هندی‌تباران و نمایش رسمی فیلم‌های بالیوودی، بستری مهم برای رونق این صنعت محسوب می‌شود اما واقعیت این است که عشق به بالیوود تنها به بریتانیا محدود نمی‌شود.
چرا انتخاب «علت مرگ: نامعلوم» مقدس‌نمایی می‌شود؟ در جلسه اخیر شورای‌عالی سینما، دکتر پیمان جبلی رئیس صداوسیما، نکته‌ای مطرح کرد که در اغلب کشور‌هایی با سابقه جدی در دیپلماسی فرهنگی بدیهی است: نماینده یک کشور در مجامع جهانی باید با هویت و ارزش‌های آن کشور همخوانی داشته باشد. می‌توان بر سر تعریف سبک زندگی ایرانی_اسلامی بحث کرد، اما بر سر اصل دغدغه درباره ضرورت همسویی روایت ملی با منافع کلان کشور مناقشه جدی‌ای متصور نیست.
این‌روزها یازدهمین نمایشگاه «ایران‌نوشت»، از ۱۸ شهریور همزمان با نزدیک‌شدن به ماه مهر و فصل بازگشایی مدارس در شبستان مصلی امام خمینی(ره) در حال برگزاری است. این نمایشگاه نسبت به گذشته ودهه ۶۰ که از نوشت‌افزار خارجی بیشتری استفاده می‌شد، مجموعه‌ای از نوشت‌افزارهای ساخت ایران است. درحال حاضر بسیاری ازدفترچه‌ها و نوشت‌افزارها به شیوه‌ای طراحی شده‌اند که شخصیت‌های انیمیشن‌های ایرانی در آن نقش برجسته‌ای دارد و این همان استفاده بهینه از صنایع فرهنگی است.
درعصر اقتصاد خلاق و جنگ نرم فرهنگی،تصویر به قدرتمندترین ابزاردیپلماسی و پرسودترین کالای صادراتی تبدیل شده است.ترکیه بادرک این واقعیت،سالانه بیش از ۵۰۰میلیون دلار ازفروش محصولات دیداری-شنیداری خود درآمدکسب می‌کندو سریال‌هایش در ۱۳۰کشور جهان،ازآمریکای لاتین تاشرق آسیا،مخاطبان میلیونی دارد. در مقابل،سینمای ایران باوجود پیشینه پرافتخار،استعدادهای درخشان وجوایز معتبر جهانی،درمیدان رقابت اقتصادی و تولیدات مشترک بین‌المللی،یک غایب بزرگ است.
وزیر ارشاد در نشست رسانه‌ای خود اعلام کرد که کمیته انتخاب نماینده اسکار به خانه سینما محول نخواهد شد. چند هفته قبل بود که در همین ستون نسبت به این جا‌به‌جایی هشدار داده و تبعات این واگذاری و اشتباه استراتژیک را برشمرده بودم. البته اخیرا و پس از نزدیک به دو هفته از اعلام وزیر، خانه سینما طی بیانیه‌ای از مسئولیت کمیته انتخاب انصراف داد! دراین اعلامیه طوری موضع‌گیری شده بود که گویا چون خواسته‌های خانه برآورده نشده، بنابراین به چنین تصمیمی نائل آمده‌اند.
۴۰ سال و اندی از آن روزهای سرخ و پرآتش می‌گذرد، اما قصه نوجوانانی که با دل‌های معصوم و قلب‌هایی سرشار از غیرت، پا به سنگرهای دفاع‌مقدس گذاشتند، هرگز کهنه نمی‌شود. آنان که از بازی‌های کودکانه دل کندند و به‌جای نغمه‌های ساده، صدای نبرد را به گوش وطن رساندند. نوجوانانی که نه‌تنها برادران جنگ بودند، بلکه روح تاریخ را رقم زدند؛ جان‌برکف، عاشقانه ایستادند تا نام ایران بماند و افتخار برافراشته شود. امروز در آستانه هفته دفاع مقدس، به یاد و خاطره این فرزندان وطن پرداختیم تا پیشکشی باشد برای قلب‌های پاک و روح معطرشان.
بی‌هدف چشم دوخته بودم به میز کتاب و مستقیم جلو می‌رفتم. یک لحظه چشمانم به رو‌به‌رو خیره شد. حس کردم نامی آشنا دیده‌ام، همان مسیر را، رو به عقب برگشتم. آری، چشم‌هایم درست دیده بود.