کازوئو ایشی‌گورو، نویسنده انگلیسی ژاپنی‌تباری است که که خانواده‌اش وقتی پنج‌ساله بود به انگلستان مهاجرت کردند. ایشی‌گورو مدرک کارشناسی خود را در زبان انگلیسی و فلسفه از دانشگاه کنت در سال ۱۹۷۸ و مدرک کارشناسی ارشد را در رشته نویسندگی خلاقانه در سال ۱۹۸۰ از دانشگاه انگلیای شرقی دریافت کرده‌است.
«سوای قرآن که بزرگ‌ترین معجزه پیامبر مهربانی‌هاست، شاید بتوان گفت مهم‌ترین اعجاز رسول خدا(ص) به راه آوردن مردمان بادیه‌نشین بود. مردانی سخت‌تر از سنگ و خشک‌تر از بیابان.» آری! این حقیقت است که اعراب متعصب با زبان و آیین رحمت للعالمین، همچون موم نرم شدند و از قتل عمدی دخترکانشان دست کشیده و از بردگی بت‌ها به بندگی خدا هدایت شدند.
اگر خیلی اهل رمان خواندن هم نباشیم، همین که نام دریا و ماهی و ساحل بیاید احتمالا بی‌درنگ یاد رمان «پیرمرد و دریا» اثر ارنست میلر همینگوی می‌افتیم. اصلا لازم نیست این رمان را خوانده باشیم تا بخواهیم بگوییم ارتباطش با دریا و... چیست؟ از اسم آن هم پیداست که ماجرا هرچه هست به دریا ارتباط دارد و یک گریزی به آن می‌زند؛ به همین خاطر سراغ این رمان رفتیم تا هم مروری بر آن داشته باشیم و هم برخی اشارات و کنایه‌های نویسنده که احتمالا برداشت‌ها از آن متفاوت است را به مخاطب نشان دهیم.
وقتی حرف از جنگ هشت ساله تحمیلی می‌شود تصویری که در ذهن‌ها جان می‌گیرد تصویر دشت‌های خشک و تفتیده جنوب است که نخل‌های بی‌سر در گوشه و کناراش خودنمایی می‌کنند. در بهترین حالت نمایی از روزهای ابتدایی جنگ و اصطلاحا درگیری و جنگ شهری در خرمشهر را در ذهن داشته باشیم که کوچه به کوچه مشغول نبرد و درگیری هستند در غیر این صورت تصویر ما از جنگ نبرد در خاکریزهای شنی و اغلب در مناطق جنوبی است. این در حالی است که جبهه غرب در دوران دفاع مقدس یکی از جبهه‌های استراتژیک محسوب می‌شد که نبرد در ارتفاعات و روستاها در آن جریان داشت و علاوه بر دشمن بعثی نیروهای ضدانقلاب و ستون پنجم حضور فعالی در آن داشتند که همزمانی این سه با هم در خط مبارزه، کار جنگ را دشوار کرده بود. حال می‌خواهیم پا را از این نیز فراتر بگذاریم و بگوییم جنگ فقط محدود به جنوب و غرب نبود و حتی فقط به عملیات هوایی خلاصه نمی‌شد. یعنی فقط عملیات اچ ــ 3 یا دیگر عملیات نظامی که با کمک نیروی هوایی صورت گرفته بود، تنها جبهه نظامی ما در طول دوران دفاع مقدس نبود. بلکه ما در عرصه دریا نیز با نیروهای نظامی آمریکایی در خلیج فارس درگیر بودیم که بار عمده این درگیری‌ها روی دوش نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی بود. به مناسبت روز نیروی دریایی سراغ کتاب‌هایی رفته‌ایم که روایتی از درگیری دریایی نیروهای ایرانی در خلیج‌فارس با نیروهای عراقی و آمریکایی را در خود دارد.
ما ویراستارها مدام با واژه‌ها و جمله‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنیم تا خوشگلشان کنیم. گاهی تنها با تبدیل چند فاصله به نیم‌فاصله یا کاهش فاصله پیش از نقطه، جمله‌ها سرپا می‌شوند. بعضی وقت‌ها یکی‌دو غلط املایی هم اضافه می‌شود که درستشان کنیم. علاوه بر اصلاح فاصله‌ها و نیم‌فاصله‌ها، باید حواسمان به حذف فاصله پیش از ویرگول، دونقطه و نقطه‌ویرگول‌های متن و... هم باشد.
وقتی می‌گوییم یک رمان سیاسی است، از چه چیزی حرف می‌زنیم؟ این پرسش مهمی است و به سادگی نمی‌توان پاسخ روشنی برای آن پیدا کرد، ولی همین که بگوییم یک رمان سیاسی است، شنونده و خواننده احتمالا دنبال شنیدن تعاریف گوینده از رمان سیاسی نیست، بلکه احتمالا کنجکاو شده که رمان را بخواند و خودش با متر و معیار خودش دست به کشف بزند. این عبارت از آن نوع عبارات مناقشه‌برانگیز است که هرکسی از ظن خود به آن نگاه می‌کند و تعریفی متناسب با فضای فکری و فرهنگی خود برایش دست و پا می‌کند برای همین اگر در سال‌های اخیر رمان سراغ آثاری که ذیل این عنوان معرفی شده‌اند رفته باشید، متوجه می‌شوید بسیاری رمان تاریخی را رمان سیاسی معرفی کرده‌اند البته برخی‌ها، رمانی که از یک رویداد یا کنش سیاسی سخن می‌گوید را نیز رمان سیاسی نامیده‌اند و همانطور که می‌بینید تعاریف بسیار است و اجماع بر سر آنها وجود ندارد.
آن‌قدر گفتند و گفتیم و می‌گویند که کتاب بخوانید، حالا صاحب زبانی مودار شده‌ایم که نمی‌دانیم با آن باید چه کنیم؟ دیگر حرف‌های شیک و قالبی مانند این‌که کتاب بخوانید تا چنان شوید و کتاب چنین است و با کتاب زیباتر شوید و جذابیت‌تان را با کتاب‌ها افزایش دهید و ... نه کارکرد دارد و نه اثر می‌گذارد. البته به‌درد تبلیغات محیطی در هفته کتاب و... می‌خورد چون اساسا تبلیغات در این هفته‌ها برای دیده نشدن منتشر می‌شود. حالا ماییم و یک زبان مودار که باید با آن روزگار بگذرانیم.
این کتاب شامل ۴۲ نوشته مطبوعاتی گابریل گارسیا مارکز است که که بین سال‌های دهه ۵۰ تا ۸۰ میلادی در نشریات مختلف چاپ شده‌اند. از دل این یادداشت‌ها و گاهی تک‌نگاری‌ها می‌توان پشت صحنه رمان‌های مشهور او را تماشا کرد و متوجه شد کدام اتفاق و دغدغه روزمره زمینه‌ساز خلق «صد سال تنهایی»، «پاییز پدرسالار» و... شده است.
این رمان دریچه‌ای بر زندگی طبقات پولدار در کشورهای آسیای شرقی همچون سنگاپور، چین، هنگ‌کنگ و مالزی و دنیایی کاملا جدید از فرهنگ چینی در دنیای مدرن و روابط و مناسبات خانوادگی در آسیا را به تصویر می‌کشد، روایتی که تا به حال در ادبیات آمریکا کمتر نظیر آن خلق شده است.