همسفر خوب چه کسی است؟ ویژگی‌های یک همسفر بد چیست؟

با کی باید برم؟

انتخاب یک همسفر خوب به اندازه انتخاب مقصد مهم است می‌تواند به جذابیت سفر شما اضافه کند یا به کلی سفر را نابود سازد. پس قبل از هرچیزی باید از خودمان بپرسید «خصوصیات همسفر خوب چیست؟» این سؤالی است که قبل از سفر باید به جوابش برسیم، چرا که ممکن است خیلی زود دیر شود و بعد از این‌که سفرمان خراب شد درگیرش شویم تا در مسافرت‌های بعدی از افراد بهتری درخواست کنیم تا در سفر کنارمان باشند. انتخاب اشتباه همسفر می‌تواند سفری را که می‌توانست بهترین سفر عمرتان باشد، به خاطره‌ای تبدیل کند که بعدها از آن سفر به عنوان یک فاجعه نام ببرید. هر سفری مناسب تیپ شخصیتی خاصی است. برخی دوست دارند در هتل‌های لوکس اقامت کنند و برخی کمپ‌زدن را ترجیح می‌دهند. برخی عاشق سفرهای ماجراجویانه هستند و گروهی از سفرهای آرام خوششان می‌آید. باید همسفرتان را مطابق با نوع سفری که خواهید رفت انتخاب کنید؛ البته بعضی ویژگی‌ها هستند که فارغ از جنس سفر، نکته منفی به حساب می‌آید و باید از افرادی که چنین ویژگی‌هایی دارند، دوری کرد. در این گزارش می‌خواهیم به برخی از این صفات بپردازیم و بگوییم از همسفر شدن با چه کسانی باید بپرهیزید.

بازگشت به یک عزیز فراموش شده در روزهای بی‌اینترنتی

دوستی آخر آمد؟

این چند روز کمتر دستم به نوشتن رفته است. اگرچه من آدم نوشتنم همواره. نوشتن برایم یک فریضه‌ روزانه است که باید در هر حالتی به‌جا بیاورمش. مثل نماز برای مسلمانِ سالک که ادایش در هیچ‌وقت و هیچ‌حالتی متوقف نمی‌شود و مسلمان معتقد در هر حالتی باید نماز را به‌جا آورد، اگر در سلامت است ایستاده و به شکل همیشگی. اگر بیمار است،‌ ایستاده، نشسته و خوابیده‌اش مهم نیست. حتی اگر ادای نماز با باز و بسته کردن پلک‌ها باشد. برای من نوشتن همین است. اگر بتوانم بنشینم پای لپ‌تاپ و بنویسم، چه خوب. نمی‌توانم؟ اشکالی ندارد. موبایل که هست. توی راه برگشت به خانه، توی تاکسی اینترنتی، توی اتوبوس، توی مترو،‌ هر جا که باشم،‌ می‌توانم چیزی بنویسم. من در هیچ شرایطی پیوندم را با نوشتن قطع نمی‌کنم؛ حتی اگر نوشته‌ من یک جمله‌ کوتاه باشد. برای من همیشه چیزهایی برای نوشتن وجود دارد.

سفر

خاک ایران متر به مترش حرف برای گفتن و سفر رفتن دارد، گل سرسبدشان هم مشهد الرضاست. گیلان به‌خصوص رشت و لاهیجان را هم به‌خاطر باران و آسمان دلگیرش، خیلی دوست دارم. در این استان، مسافر هر شهرش که باشی، آسمانش دست و دلباز است. به‌نظرم در خطه گیلان، شاعری و نویسندگی به لطف یک نم باران و یک استکان چای دارچین، سهل می‌شود.

فیلم

تا چند سال قبل، زیاد فیلم می‌دیدم و بعدش به تحلیل کردنشان می‌نشستم. به‌خصوص فیلم‌هایی با موضوعات سیاسی ـ هیجانی مثل الماس خونین، رونین، چندگانه هویت برن که به‌نظرم بی‌نظیرترین بود. شخصا فیلم‌هایی را می‌پسندم که سهل و راحت، پاسخ معماهای قصه را به‌خورد بیننده نمی‌دهد و آدم را درگیر و مجبور به فکر کردن می‌کند. به‌طور کل از تماشای فیلم‌های سیاسی با پیچیدگی‌های خاص و ظریف لذت می‌برم.

پاتوق

هر جا که دل آرام شود و روح چرت خوشمزه بزند، پاتوق من است. معمولا به سکوت مزار شهدا پناه می‌برم؛ به‌خصوص وقتی آسمان تاریک باشد. حس و حال خوبی دارد. شب هست، اما ترس نیست. اتوبان شهید بابایی، نزدیک دانشگاه افسری امام‌حسین، شب‌ها وقتی کنار مزار شهدا می‌ایستی، انگار همه شهر زیر پاهایت است. چراغ‌های روشن ماشین‌ها و خانه‌ها. آدم یاد این دیالوگ خداحافظ رفیق می‌افتد که: «اینا چقدر جدی گرفتن زندگی رو.. این شهر همه‌اش شده زمین. آسمونی نداره. من دلم آسمون می‌خواد..»

کتاب

در گونه‌های مختلفی کتاب خوانده‌ام و خیلی‌هایشان را دوست داشتم. از «هری پاتر» جی کی رولینگ تا «دالان بهشت» زهره صفوی. حالا هم «دلتنگی چندم» به قلم آقای «حسین دهلوی» که از آن دست موضوعات حماسی و دلنشین است با قلمی روان. کتابی که به رشادت مدافعین حرم و دلتنگی همسرانشان با الهام از زندگی شهید صدرزاده می‌پردازد. موضوعی که در این برهه تاریخی مظلوم است و بسیار زیاد جای کار دارد.

گفت‌وگوی آدینه این هفته با زهرا بلنددوست، نویسنده

شاعری در گیلان راحت‌تر است

زهرا اسعد بلنددوست، متولد 7 اسفند 68 در شهر قم، بزرگ شده تهران با اصالت شهر رشت است.

کتاب «سفر به سرزمین آریایی‌ها» روایت‌های امیر هاشمی‌مقدم از سفر به چند شهر افغانستان است

قابلی پلو در رستوران ضحاک

سال 92 تصمیم می‌گیرد آرزوی دیرینه‌اش را برآورده کرده و راهی افغانستان شود. سفری 15 روزه به شهرهای مهم کشور همسایه، آن سال امیر هاشمی‌مقدم به احتساب گرفتن ویزا سه میلیون و 750 هزار تومان هزینه می‌کند. شاید آن موقع هم مبلغ کمی نبوده، اما وقتی عشق سفر به سرزمینی را داشته باشی، برایش هزینه می‌کنی دیگر... خلاصه که هاشمی‌مقدم با یک کوله پشتی می‌رود، شب‌ها را در خانه دوست و آشنا می‌ماند و هزینه هتل نمی‌دهد. جز چند دست لباس افغانی و تعدادی کتاب خرید دیگری هم نمی‌کند و به ایران باز می‌گردد. سفرنامه‌اش را هم در کتابی با نام سفر به سرزمین آریایی‌ها می‌نویسد و در انتشارات سپیده‌باوران منتشر می‌کند. هر چند کتاب نثری بسیار روان و ساده دارد و سعی نمی‌کند با توصیفات ادیبانه و تحلیل‌های خاص از شما دلبری کند، اما می‌تواند یکی از بهترین گزینه‌ها باشد برای شناخت کشور همسایه مان. البته روایت‌های شفاف و صادقانه‌ای دارد از مواجهه با مردم سرزمینی که ما شاید فرصت شناخت درست و درک مهربانی‌هایشان را نداشته‌ایم. گاهی آنقدر ساده و بی‌پیرایه از مهمان‌نوازی افغان‌ها می‌گوید که با او بغض می‌کنی و ده‌ها و صدها فکر مختلف در سرت می‌چرخد. می‌شود هرات، بامیان، کابل، مزار شریف و بلخ را با هاشمی‌مقدم خوب گشت و کلی خاطره پیدا کرد از سرزمینی که خوب نمی‌شناسیمش.

زیره سیاه مصرف دارویی دارد و برای بسیاری از بیماری‌ها مناسب است

دانه سیاه پرخاصیت

زیره سیاه که خواص دارویی خیلی زیادی دارد و برای بسیاری از بیماری‌ها مناسب بوده، طبع گرم و خشکی دارد و به‌جز این که برای زمستان مناسب است، برای کسانی که طبع سرد دارند، می‌تواند مناسب باشد.

با زیره می‌توان، غذاهای مناسبی برای فصل سرد درست کرد

رقص زیره در بشقاب

اسم زیره که می‌آید، همه ذهن‌ها به سمت استان جنوب شرقی کشور، کرمان می‌رود. استانی که غذاهای زیادی با همین زیره خودش درست می‌کند. حالا که فصل سرد سال است، بهترین زمان برای خوردن غذاهایی است که با زیره با طبع گرم درست می‌شود، غذاهایی مانند زیره پلو و آبگوشت کرمانی یا آبگوشت زیره است.