الهه احمدی: حالا فقط با مدال طلای المپیک راضی می شوم

احمدی 31 ساله با کسب عنوان ششمی المپیک نه تنها بهترین نتیجه در میان زنان ورزشکار ایرانی اعزامی به المپیک  را به دست آورد بلکه موفق ترین زن ورزشکار ایرانی در تمام دوره های المپیک لقب  گرفت. او در گفت و گو با جام جم از سال موفقیت آمیزش می گوید و تجربه مادر شدن:

- سال 91 بهتر از این هم می توانست برای شما باشد؟
• بله، می توانستم سال خیلی بهتری داشته باشم اما در هر حال خدا را شکر می کنم و از اینکه در المپیک توقع ها را برآورده کردم بسیار خوشحالم. من در المپیک اگر کمی هوشیارتر بودم می توانستم به مدال برسم اما افسوس که تیرها همیشه درست به هدف نمی خورد. این مقام ششمی المپیک برای من ارزش بسیار زیادی دارد و با هیچ مدال جهانی قابل مقایسه نیست.

- تصاحب جایگاه ششمی المپیک بزرگ ترین موفقیت ورزشی زندگی شماست؟
• تا امروز بله. باید بگویم حضور در المپیک خود به اندازه یک قهرمانی در آسیا و یا جهان ارزش دارد. امیدوارم در آینده موفقیتی به دست بیاورم که از این مقام ششمی المپیک خیلی بزرگ تر باشد.

- المپیک اوج پیشرفت شما بود یا اینکه هنوز در حال پیشرفت هستید؟
• قانع بودن به وضع کنونی اصلا درست نیست. اگر من آدم قانعی بودم هرگز به المپیک راه پیدا نمی کردم و هرگز آن جایگاه خوب و قابل قبول را به دست نمی آوردم. من همیشه می خواهم در حال پیشرفت و ترقی باشم چه در زمینه ورزش ، چه در زمینه تحصیلی و چه در دیگر زمینه های زندگی شخصی ام.

- پیشرفت در تیراندازی را فقط حاصل زحمات خودتان می دانید یا اینکه افراد دیگری هم در این پیشرفت نقش داشتند؟
• در این چند سال اخیر من با مربیان خوبی کار کردم که در موفقیت من خیلی نقش داشتند، تلاش و زحمت خودم هم بخش دیگری از راه من برای رسیدن به موفقیت بود. چیزی را که هرگز  نمی توانم فراموش کنم نقش بزرگ و غیر قابل انکار پدرم در این پیشرفت بود. پدرم در تیراندازی و پیشرفت در این رشته خیلی به من کمک کرد و من در المپیک ردپای پدرم را دیدم. من دنبال کننده افکار و زحمات او در لندن بودم.

- مقام ششمی در المپیک نهایت آرزوهای ورزشی شما بود یا اینکه قرار است باز هم از شما کارهای بزرگ تری ببینیم؟
• کسب مقام ششمی در المپیک کار بزرگی بود اما قرار نیست من به همان ششمی راضی باشم. هدف های خیلی بزرگی در سر دارم و از همین الان به مدال طلای المپیک ریودوژانیرو فکر می کنم. این بزرگ ترین هدف من است اما در کنار آن به مدال طلای بازی های آسیایی اینچوان هم فکر می کنم که این مدال مقدمه ای برای موفقیت بزرگ تر من در المپیک 2016 است.

- برای رسیدن به این موفقیت های بزرگ چه کارهایی باید انجام بدهید؟
• قطعا حمایت بیشتری را می خواهم . من پیش از المپیک از پشتیبانی خوبی بهره مند بودم و امیدوارم بعد از این نیز بتوانم با خیال راحت به کارم ادامه بدهم. در  یکی دو سال اخیر به خوبی مشاهده کردیم که به ورزش بانوان اهمیت داده می شود و سرمایه گذاری ها در این زمینه بیشتر شده است. امیدوارم که این رویه ادامه داشته باشد چون توقف این برنامه ها پیامد خوبی برای ورزش رو به رشد زنان ندارد.

- مهم ترین برنامه شما برای سال آینده چیست؟
• رقابتهای قهرمانی جهانی را در پیش رو داریم و من برای این رقابتها حسابی برنامه ریزی کرده ام و قصد دارم مدال طلای این رقابت ها را به دست بیاورم.

- شما در آستانه مادر شدن قرار گرفته اید، با این وضع چطور می توانید به برنامه هایتان فکر کنید؟
• اگر من در رشته ورزشی دیگری که فعالیت شدید بدنی را می طلبد کار می کردم نمی توانستم به اهدافم فکر کنم اما تیراندازی مشکلی برای من ایجاد نمی کند. من قبلا هم گفته ام، مادر هم بشوم ورزش را رها نمی کنم.

- به غیر از موفقیت بزرگ خودتان در المپیک ،ورزش بانوان با چه موفقیت بزرگ دیگری در سال 91 روبه رو شد؟
• حضور 8 ورزشکار زن ایرانی در رقابتهای المپیک 2012 لندن خود یک موفقیت بسیار بزرگ است. تا به حال سابقه نداشته که این تعداد ورزشکار زن ایرانی در المپیک شرکت کنند. ما در المپیک با هشت ورزشکار زن شرکت کردیم که این خود نشانه ای برای پیشرفت ورزش ایران است.  علاوه بر حضور بی سابقه زنان ایرانی در المپیک ، ورزش بانوان امسال موفقیت های دیگری در رقابتهای بین المللی در رشته های مختلف به دست آورد که دقیقا به خاطر نمی آورم چه چیزهایی بودند.

- هنوز درستان تمام نشده است؟
• خیر، هنوز مشغول ادامه تحصیل هستم.

- تحصیل برایتان بیشتر اهمیت دارد یا ورزش؟
• زندگی من تک بعدی نیست و دوست ندارم در زندگی ام فقط به یک مورد محدود بشوم. من یک جاهایی به دلیل رقابتهای مختلف در کلاس درس شرکت نمی کنم یک جایی هم به دلیل در پیش رو بودن امتحانات ، رقابتهای قهرمانی آسیا در قطر را نیمه کاره رها می کنم و به ایران برمی گردم. هر دو برای من اهمیت دارد و مهم تر از آن خانواده ام است.

- الهه احمدی فکر می کند تا چه زمانی بتواند به ورزش قهرمانی ادامه بدهد؟
• تا هر زمانی که انگیزه و توانایی اش را داشته باشم. در تیراندازی محدودیت سنی وجود ندارد و من مجبور به بازنشستگی به دلیل بالا رفتن سنم نیستم. برای ادامه کار هوشیاری ، انگیزه و امکانات می خواهم که خوشبختانه اکنون هر سه را دارم، البته امیدوارم در آینده وضع برای من و دیگر ورزشکاران زن از این چیزی هم که هست بهتر شود.