تعطیلی برای لیگ سم است

امیر حاج رضایی / کارشناس فوتبال

درباره فهرست نفرات دعوت شده به تیم ملی از سوی کارلوس ک‌روش ابتدا باید بگویم؛ هیچ فهرستی نمی‌تواند همه را راضی کند. گاهی احساس می‌کنیم بعضی‌ها بی‌مورد دعوت شده‌اند و جای بعضی‌ها خالی است. این مسایل همیشه در تمام دوران‌ها مورد مناقشه بوده است. در حال حاضر هم باید پذیرفت که انتخاب بازیکنان بر عهده سرمربی است و باید به نظرش احترام گذاشت.

طبیعی است که باید از تیم ملی حمایت کرد و این یک اصل غیر قابل اجتناب است. اما مسایلی ایجاد می‌شود که ما را در این کار مردد می‌کند. مصاحبه ها و عملکردها باعث شده این سوال به وجود آید که آیا وظیفه جامعه فوتبال تنها حمایت است؟ اگر نقد کند با هجمه مواجه می‌شود؟ آیا همواره باید "به به" و "چه چه" گفت؟ اگر نقدی وجود داشته باشد باید از آن گذشت؟ به اعتقادم یک نقد منصفانه، حمایت از تیم ملی است، من تعجب می‌کنم که ک‌روش چرا با وجود جهانی بودن، نقدها را بر نمی‌تابد.

در شرایط کنونی نمی‌دانم باید ناظر باشیم یا حامی؟ بی‌تفاوت باشیم یا متعصب؟ اصلا چگونه می‌توان حمایت کرد؟ تنها حمایت با کلام باید باشد؟ این یک سوال بزرگی است که "ما باید چه نوع حمایتی کنیم". یک بخشی از این موضوع به مدیریت فدراسیون و فراهم کردن امکانات و خواسته‌های ک‌روش مربوط می‌شود و بخشی هم به خانواده فوتبال، مربیان، کارشناسان و اصحاب رسانه بر می‌گردد که از طرف همه این‌ها حمایت صورت گرفته و به تیم ملی نیرو داده‌ شده است.

ک‌روش می‌داند که نفرات را 48 ساعت قبل از مسابقه دعوت می‌کنند، اما او دو، سه هفته‌ قبل از یک بازی این کار را انجام می‌دهد. بخشی از این مساله به ساختار و بافت نامسنجم فوتبال بیمار ایران مربوط می‌شود. کی‌روش در طول مدتی که در ایران بوده، دو کار انجام داده که این دو کار، کدهایی هستند که نشان می‌دهد او لیگ ایران را قبول ندارد. اولین کارش این است که دو، سه هفته‌ قبل از بازی تیم ملی، لیگ را تعطیل می‌کند تا بتواند تیمش را به هارمونی و هماهنگی برساند. این در حالی است که 48 ساعت قبل از بازی باید این کار را بکند. این یعنی در باشگاه‌ها کار درستی صورت نمی گیرد. دومین کار کی‌روش این است که به دنبال بازیکنان مهاجر و دو رگه ایرانی رفته تا آنها را به تیم ملی اضافه کند. نتیجه‌ می گیریم که او معتقد است لیگ ایران پویا و مولد نیست. پس به کشورهای خارجی و مخصوصا اروپایی می‌رود تا بازیکنان با کیفیت را بیاورد.

متاسفانه فوتبال ایران برنامه‌ریزی بلند مدت ندارد و تنها به موفقیت‌های موقتی دل بسته است.در این رابطه یک ایده‌آل برای ما ایرانی‌ها شکل گرفته و فکر می‌کنیم اگر به جام جهانی برسیم، فوتبالمان پیشرفته است. تمام نیرویمان را هم می‌گذاریم تا به جام جهانی برسیم،‌ اما این موفقیت نیست. ما در راه موفقیت پایدار تلاش نکرده ایم پس به هدفمان نمی‌رسیم، اما موفقیت‌های موقتی خواهیم داشت. به عنوان مثال بعضی وقت‌ها یک حرکت ملی ایجاد می‌شود و ما پیروز می‌شویم. مثل بازی با کره جنوبی. اما تا می‌آییم این موفقیت را مزه مزه کنیم، واقعیت در بازی با ازبکستان بروز می‌کند. جرقه موفقیت زده شده اما هیچ گاه شعله ور نمی‌شود تا استمرار داشته باشد. بخشی از این موضوع هم به مدیریت، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری مربوط می‌شود و بخشی هم به سرمربی تیم ملی. سرمربی ای که در حال حاضر از بالا به فوتبال ایران نگاه می‌کند. همین گفت و گوی چند روز قبل ک‌روش را نگاه کنید. او گفته که نمی‌توان بازی‌های لیگ ایران را تماشا کرد. پس از این صحبت هجمه‌های زیادی علیه او وارد شد که این قضیه را تعدیلش کردند. با این حال مردم که به وظیفه خود عمل کرده و فدراسیون هم امکانات می‌دهد. با این حال سوالم این است که چطور باید حمایت کنیم؟ اگر فوتبال ما در مسیر درستی قرار داشت، 48 ساعت برای یک مربی کافی بود. اما فوتبال ما درست نیست و از آن بهره‌برداری نمی‌شود. یک زمانی گفتند لیگ انگلیس بسیار پویاست، اما تیم ملی‌اش عملکرد مناسبی ندارد. سپس بر اساس آمارها مشخص شد که 39 درصد از بازیکنان شاغل در لیگ انگلیس، برای این کشور بوده و بقیه بازیکنان خارجی هستند. پس مربی تیم ملی انگلیس می توانست تنها از 39 درصد بازیکنان لیگ، تیم ملی را تشکیل دهد.

زمانی که هر 11 بازیکن آرسنال غیر انگلیسی بودند، به ونگر گفتند که چرا روح فوتبال انگلیس را کشتی؟ که او در جواب گفت: «اراده متجلی فوتبال انگلیس در تیم ملی‌اش دیده می‌شود نه تیم‌های باشگاهی». اکنون که فوتبال ما در سطح فوتبال انگلیس نیست و 99 درصد بازیکنان لیگمان هم ایرانی هستند. بنابراین این همه تعطیلات برای چیست؟ شما باید با یک تیم زندگی کنید تا بدانید نگه داشتن بازیکنان در شرایط ایده‌آل، چقدر سخت است. اگر مسابقه‌ای برگزار نشود، تایپیست فدراسیون هم بیکار است. در چنین شرایطی چگونه می‌توان ذهنیت بازیکنان را زنده نگه داشت؟ به اعتقادم تعطیلی برای لیگ سم است و ما نه 48 ساعت و نه 72 ساعت، بلکه سه هفته‌ لیگ را تعطیل می‌کنیم.