تیم ملی فوتبال آلمان،‌ دیشب فینال جام کنفدراسیون‌ها را مقابل شیلی برگزار کرد. تیمی کاملا دگرگون شده در برابر تیم باتجربه و مسلح شیلی. هر نتیجه‌ای به دست آمده باشد، آلمان برنده این تورنمنت بود. یواخیم لوو،‌ تیمی کاملا متفاوت را راهی روسیه کرد تا ستاره‌های راه یافته به آلمان اعزامی به جام جهانی سال آینده را بشناسد؛ بازیکنانی که قرار است کنار بزرگانی چون مانوئل نویر، تونی کروس، متس هوملس و مسوت اوزیل قرار بگیرند.
کد خبر: ۱۰۴۷۵۱۲
تفاوت فوتبال ایران و آلمان

یواخیم لوو پیش از برگزاری بازی فینال فقط یک جمله گفت: آلمان یکشبه به این موفقیت بزرگ و همه جانبه دست نیافت... فوتبال آلمان در شش رده ملی به شکلی کاملا حرفه‌ای مدیریت می‌شود. این کشور در فوتبال هم مانند زمینه‌های دیگر، سرآمد برنامه‌ریزی است. بازیکنان در رده‌های مختلف بالا می‌آیند و بازیکنان ملی‌پوش، دست‌کم در سه رده سنی برای آلمان بازی کرده‌اند. به این ترتیب، چرا باید «لوو» از بازی دادن به جوانان فوتبال کشورش بترسد؟ فوتبال ما که این روزها در آسیا آقایی می‌کند هم، نان جسارت کارلوس کی‌روش را می‌خورد وگرنه آن تیمی که به او تحویل داده شد، بازیکنانی مسن داشت که حق داشتند برای تیم ملی ناز کنند. آلمان در یورو زیر 21 سال، نمایشی جهانی ارائه کرد تا برای دنیا خط و نشان بکشد. تیمی با شعور بالای فوتبال که بی‌تردید ستاره‌هایش را در یورو 2020 رسما به دنیا معرفی می‌کند. آلمان یکشبه به این موفقیت و این آقایی نرسید. کما این که تیم ملی فوتبال ایران هم یکشبه جوان نشد، اما تفاوت این دو دگرگونی در این است که آنجا هم دست به دست هم می‌دهند تا یک افتخار ملی به دست آید و اینجا همه دست به دست هم می‌دهند تا با تهمت‌ها و ایرادهای بی‌دلیل، سرمربی تیم ملی را عاصی و فراری کنند. آنجا از سال قبل از یورو زیر 21 سال، تیم ملی تکمیل می‌شود و به اردو می‌رود و اینجا سه ماه قبل از حضور تیم امید در مسابقات مقدماتی المپیک، تازه سرمربی تیم معرفی می‌شود. تفاوت فوتبال آلمان و ایران در برنامه‌ریزی است. همین یک مورد، ما را دو دهه عقب‌تر از آلمان نگه می‌دارد. البته اگر از امکانات اولیه مانند زمین تمرین بی‌تفاوت بگذریم.

علی جوادی

دبیر گروه ورزش

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها