علیرضا حقیقی، دروازه‌بان شماره یک ایران، سال‌هاست در اروپا حضور دارد و از مزایا و البته سختی‌های این حضور می‌گوید.
کد خبر: ۹۱۱۰۱۷
پرسپولیس 2جام می‌گیرد

جام جم ورزشی - او سال‌ها در روسیه و پرتغال به صورت چرخشی حضور داشت و حالا در ماریتیمو پرتغال به دنبال موفقیت می‌گردد. او در گفت‌وگو با روزنامه جام‌جم، حرف‌های مهمی درباره جام جهانی و مسیر پیش‌روی تیم ملی هم می‌زند.

زندگی در مادیرا

از زندگی در جزیره مادیرا راضی هستم. پرتغال کشور زیبایی است. جزیره مادیرا هم یکی از زیباترین نقاط پرتغال است که هر ساله توریست‌های زیادی دارد. ولی من سرم با فوتبال گرم است و زیاد نمی‌توانم جایی بروم. روزی دو و حتی سه جلسه تمرین می‌کنم. فوتبال در اروپا، واقعا با ایران و آسیا فرق دارد. فشار تمرینات در اینجا و حتی زمانی که در روسیه بودم، شاید به اندازه چند بازی در ایران باشد.

بهترین تصمیم زندگی

حضور در اروپا یکی از بهترین تصمیم‌های زندگی‌ام بود. ممکن است از نظر مالی عقب‌افتاده باشم ولی خوشحالم که تصمیم درست را گرفتم و پا به فوتبال حرفه‌ای گذاشتم. دوست دارم در اروپا بمانم و همین جا بازی کنم. فعلا به بازگشت به فوتبال ایران فکر نمی‌کنم. 26 سال دارم و هر روز انگیزه بیشتری پیدا می‌کنم.حضور در اروپا واقعا سختی‌هایی دارد، ازجمله دوری از خانواده. ابتدا برای من سخت بود که دور از خانواده باشم. هنوز هم سخت است ولی به این شرایط عادت کرده‌ام. ما فوتبالیست‌ها چمدان به دست هستیم. هر روز این طرف به آن طرف. یک جورهایی خانه به دوش هستیم. تا به خانه جدیدمان عادت کنیم، دوباره باید به خانه دیگری برویم. به هر حال فوتبالیست این سختی‌ها را به جان خریده است.

اعتقادات و تبلیغ برای ایران

هر کس در زندگی‌اش به چیزهایی اعتقاد دارد. به هر حال ما هم مسلمان هستیم و به چیزهایی پایبندیم. همیشه برای همبازی‌های من جالب بوده که درباره دین اسلام بدانند من هم همیشه تلاش کرده‌ام توضیحات کاملی به آنها بدهم. ولی دوست ندارم در رسانه‌ها درباره این مسائل حرف بزنم. در روسیه که بودم و حالا هم پرتغال، بیشتر همبازی‌هایم علاوه بر اسلام، از من درباره ایران هم می‌پرسند. بعضی از آنها اطلاعات اشتباهی از ایران داشتند ولی با توضیحاتی که می‌دادم و تصاویری که نشان می‌دادم، به طور کامل نظرشان درباره کشور ما عوض می‌شد. حتی خیلی از همبازی‌هایم دوست داشتند به ایران بیایند. همیشه حرف‌های خوبی درباره کشورم می‌زدم و می‌گفتم این چیزهایی که درباره ایران می‌گویند، درست نیست و جوسازی رسانه‌هایی است که دشمن ایران هستند.

هواداران ایرانی چیز دیگری هستند

من در روسیه و پرتغال بازی کرده‌ام و به جرات می‌گویم ایران و هوادارانش چیز دیگری هستند. درست است گاهی ناراحت می‌شوند و چیزهایی می‌گویند. این هم طبیعی است. ببخشید ما در ورزشگاه هیچ امکاناتی در اختیار هواداران قرار نمی‌دهیم. ساعت‌ها باید زیر آفتاب و حتی سرما بنشینند تا یک بازی شروع شود و آن را ببینند. قبل از آن هم باید ساعت‌ها در ترافیک باشند. تازه استرس بعد از بازی را هم دارند که چطور به خانه‌شان برسند. طرفدار وقتی اینقدر زیر فشار باشد، تحت تاثیر قرار می‌گیرد و شاید حرکتی انجام دهد یا حرفی بزند. به نظرم ما برای هوادارانمان هیچ کاری نکرده‌ایم در حالی که در اروپا، هواداران جایگاه خاصی دارند. آنها از حضور در استادیوم لذت می‌برند. می‌دانند آخر هفته تیمشان بازی دارد و همه امکانات هم برایشان مهیاست ولی ما چطور؟

عشق هواداران به فوتبال

شما شنیده‌اید هواداری در فوتبال اروپا سکته کند؟ من که نشنیدم ولی ببینید در ایران چند نفر در فصل گذشته سکته کردند. این نشان می‌دهد که مردم چقدر عاشق فوتبال هستند. به خدا حیف است با این همه استعداد و این عشقی که به فوتبال وجود دارد، به آن توجه زیادی نکنیم. هیچ چیز مثل فوتبال نمی‌تواند به جامعه نشاط بدهد. کدام اتفاقی می‌تواند مردم را این طور به خیابان‌ها بکشاند؟ فوتبال در همه جای دنیا همین شکلی است.

مبارزه برای حفظ صدرنشینی

تیم ملی روزهای سختی را در پیش دارد. البته ما خودمان را برای یک جنگ بزرگ آماده کرده‌ایم. حریفان خیلی سختی در پیش داریم. در مقدماتی جام جهانی تیم‌ها با تمام قدرت ظاهر می‌شوند. از هر سلاحی برای رسیدن به جام جهانی استفاده می‌کنند. وقتی آنها این طور هستند، ما هم باید از تمام پتانسیل خود استفاده کنیم. باید کل ایران پشت تیم ملی باشند. چه چیزی بالاتر از شادی کل ایران است؟ اگر تیم ملی به جام جهانی برود ایرانی‌ها خوشحال می‌شوند.

بالاتر از این چیزی هست؟ پس از تیم ملی حمایت کنیم تا با موفقیت، این شادی را به جامعه ببخشد. تیم ما پتانسیل رفتن به جام جهانی را دارد. می‌توانیم برای دومین بار پیاپی صعود کنیم. تیم خوبی داریم و حیف است که با اشتباه این فرصت را از دست بدهیم. الان در قطر، کره جنوبی، چین، ازبکستان و حتی سوریه جنگ‌زده، همه نوع امکانات برای تیم‌های ملی‌شان جور است. ما هم که تیم اول آسیا هستیم و همه به دنبال این هستند جایگاه اولی را از ایران بگیرند. پس اجازه ندهیم به هدفی که دارند برسند.

پرسپولیس و دو جام

در فصل گذشته لیگ برتر را دنبال می‌کردم. تا جایی که می‌توانستم بازی‌های پرسپولیس را می‌دیدم. دوست داشتم این تیم قهرمان شود ولی نشد. ایرادی ندارد. ان‌شاءالله سال آینده به جای یک جام، دو جام می‌گیرند و دل هواداران را شاد می‌کنند.

آماده برای رقابت

در ماریتیمو شرایط خوب است و به آینده خیلی خوش‌بین هستم. در نیم‌فصل دوم سال قبل به دلیل مصدومیت بازی‌های نسبتا زیادی را از دست دادم ولی دوباره در اواخر فصل برگشتم و بازی کردم. خدا را شکر کادر فنی از عملکردم راضی بود. البته باشگاه دست به تغییرات زد و سزار را به عنوان مربی جدید انتخاب کرد. شناخت زیادی از این مربی ندارم ولی قطعا در بازگشت به پرتغال، تمریناتم را دوچندان می‌کنم تا بتوانم خودم را ثابت کنم. بازی در اروپا سخت است. هیچ بازیکنی جایگاه ثابتی ندارد چون رقابت بسیار بالاست.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها