فردی که پرستاره ترین تیم تاریخ تیم ملی امید ایران را به المپیک 2004 آتن نبرد و حالا در مقام مدیر فنی تیم ملی امید با شکست دوبر یک تیم ایران مقابل قطر به ایران بازمی گردد یک فرمول بسیار ساده و البته نخ نما در گفت و گوهایش دارد: انداختن توپ به زمین دیگران.
کد خبر: ۸۷۳۴۱۲
نمی شود اگر حرف نزنیم!

به گزارش جام جم ورزشی ، تیم ملی امید ایران به قطر می بازد و مدیرفنی تیم ملی امید یعنی محمد مایلی کهن حرف هایی می زند که در واقع بازتاب کلی از میزان سطح دانش فنی اکثر مربیان ایرانی است. "حق ما باخت نبود" ، "از نظر فیزیکی بازیکنان حریف قوی‌تر بودند"، " ایران حداقل می‌توانست مساوی بگیرد" و جمله هایی از این دست. قسمت مهم تر گفت و گو جایی است که او باز هم به سراغ کارلوس کی روش می رود و شگفت آور اینکه سعی می کند باخت تیم ملی را به مرد پرتغالی تیم ملی نسبت بدهد.

سناریوی تکراری تیم ملی امید قرار است دوباره با یک فرد امتحان پس داده تکرار شود؟ دوری از المپیک چقدر سخت بود؟ یک دهه، دو دهه و یا بیش از چهار دهه؟! یادمان نرفته محمد مایلی کهن در روزهایی که شانس تیم ملی امید ایران برای صعود به المپیک 2004 روز به روز کمتر می شد اظهار داشت اگر به المپیک نرویم فاجعه نمی شود! حالا سال ها از آن زمان می گذرد و همانی که قلبا به صعود تیم ملی اعتقاد نداشت حالا مدیرفنی تیم ملی امید است. بازتابی از رفتارها و گفتارهای دوازده سال اخیر مایلی کهن نشان می دهد او مردی نیست که بتواند کار بسیار بزرگی را برای تیم ملی امید انجام بدهد و این ویژگی به تیم ملی امید هم ممکن است سرایت کند حتی اگر سرمربی اش محمد خاکپور باشد.

نمی خواهیم یک ناکامی دیگر برای تیم ملی امید در راه رقابت های مقدماتی المپیک را بپذیریم اما وقتی به وضعیت کنونی این تیم و گفتارهای مدیرفنی اش نگاه می کنیم متوجه می شویم این تیم فاصله بسیار زیادی با المپیک دارد، حتی فاصله ای بیش از چهار دهه...

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها