جمعه بود و در ساعت 11 صبح بود که اتومبیل های مدل های مختلف در حوالی خیابان کوهپایه در اطراف مجتمع آموزشی – فرهنگی پیشگامان یکی بعد از دیگری پارک می شدند و از داخل آنها افرادی پایین می آمدند که هر کدام آنها بخشی از تاریخ بسکتبال ایران در گذر نسل ها بودند.
کد خبر: ۸۶۵۴۹۷
یادمان بیادماندنی های بسکتبال

به گزارش جام جم ورزشی ، مهندس علی مقدسیان ، حسن کریمی و دکتر مهدی نمازی زاده سه تن از بزرگان بسکتبال ایران در همان لحظه های آغازین ورود مهمانان به تالار پذیرایی مجتمع پیشگامان ، اعتبار گردهمایی بزرگان بسکتبال را به رخ کشیدند.قرار بود مراسم نکوداشت دو تن از اساتید و مربیان بسکتبال ایران جمشید شریعت نژاد و داریوش نبوی در همین مجتمع برگزار شود و همین بهانه ای شد تا جمعی از مردان و دوستان قدیمی بسکتبال دوباره غبار سال های دوری از یکدیگر را کنار بزنند و در یک فضای صمیمی از این روزها و آن روزهای گذشته بگویند. از ورزش که به مثابه جهانی است به سوی دوستی ها و صمیمی ترین نگاهها و در واقع تعبیری که اوتمار ویس دارد و می نویسد:«جهان در ورزش باز می شود».

آقایان و خانم ها در مراسم گرامیداشت نبوی و شریعت نژاد که به همت ناصرسلیمی و سعید علی آبادی از شاگردان قدیمی این دو بزرگوار و دکتر محمدرضا رضاعلی مدیر مجتمع پیشگامان برگزار شد ، با خاطره بازی های خود در ورزش بار دیگر این باور را بوجود آورند که یکی از نهادهای اصلی اجتماعی ، ورزش است. در ورزش است که ما احساس ها ، شکوه و عظمت را تجربه می کنیم و این ها جایگزینی برای روزمرگی خسته کننده و بی روح در اختیار ما می گذارند.

روز جمعه بود که توسط سخنرانان روی مفاهیم انسانی در ورزش بارها تاکید شد اینکه انسان نیاز به توجه ، تایید و احترام دیگران دارد و ورزش به مثابه مکانی برای کسب تایید اجتماعی ، الگوهای واقعی فعالیت را به منزله ذهنیت اجتماعی در اختیار انسان می گذارد و با این کار به ما زندگی می دهد. ورزش نشانی از هستی انسانی است. ورزش منبعی برای کسب هویت و خشنودی است و تجاربی که زمینه کسب تعادل روانی و کیفیت بهتر زندگی است.

ورزشکار با دستاوردهای ورزشی موفق می شود رضایت اجتماعی را که جامعه پیچیده به انسان می دهد کسب کند. در این راستا هدف محترم بودن ؛ مشابه بودن ، عضو بودن و شرکت داشتن است. اطمینان به متعلق بودن یکی از راههای رسیدن به اعتماد به نفس اجتماعی است . کسب احترام از این طریق که فردیت در آن بی رنگ است بیشتر در ورزش های تیمی از جمله بسکتبال دیده می شود که به قول منوچهر خان زندی پیشکسوت رسانه های ورزشی، تشکل پیشکسوتان بسکتبال در یک سال گذشته بی مانند بوده است.

هر چا که افراد جمع می شوند و برای دیدن و شنیدن آماده اند ، فضایی برای تحقق عمومی فراهم است. ورزش به بهترین شکل از طریق میدان رقابت یا گردهمایی ها نقش های عمومی را نشان می دهد. تحصیلکرده های ورزش علاوه بر پشت سرگذاشتن دوران قهرمانی و تحصیل در جامعه صاحب موقعیتی قابل احترام هستند بنابراین هدف گردهمایی های این افراد کسب موفقیت های ورزشی نیست بلکه برقراری تماس های اجتماعی است زیرا می توان دوباره تجربیات دوران قهرمانی را با تایید ، تشویق و احترام اجتماعی به دست آورد.

در بسکتبال ایران که صاحبان منافع آن دچار کوررنگی در تشخیص پیشکسوت اند ، باید سهم ویژه ای برای پیشکسوتان تحصیلکرده ، پزشکان ، اساتید دانشگاهها ، وکلا و تکنیسین ها و شغل های دیگر قائل شد. بسکتبال زمین مناسبی است که باید بذر انگیزه ورزشی در آن بروید و به قول دکتر فرهاد هژیر که می گوید باید سیستم را در مسیر تصحیح و پیشرفت قرار دهیم تا در فضای گفت و گو هر فرد به میزان توانایی اش در پشبرد اهداف مسیر نقش آفرینی کند.

این یک واقعیت است که ورزشکاران دوره قدیم و جدید برای عزت اجتماعی می جنگند از این رو با پوشش ورزشی و تجارب و آگاهی می توانند سرمشق های مناسبی برای جوانان باشند. همان جوانانی که دکتر رضاعلی در پایان مراسم از آنها در مجتمع آموزشی خود رونمایی کرد و به ستارگان دیروز بسکتبال نشان شان داد زیرا این ستارگان دیروز نمادی برای موفقیت در زندگی برای چوانان امروز بشمار می روند. آنها هنگام تصمیم گیری درباره شغل ، جهت گیری تحصیلی و ورزشی در زندگی می توانند این بزرگان را سرمشق خود قرار دهند.

این روزها که هیجان های احساسی و نگاه بی فرهنگی صاحبان منافع در بسکتبال با کار یکنواخت ، مکانیکی و یک بعدی ، رضایت خیلی ها از جمله پیشکسوتان و پیران دیر این ورزش را فراهم نمی کند، بانی شدن چنین مراسمی از سوی افراد دلسوز و عاشق با نگاهی متمدنانه به عنوان یک شهروند فرهنگی به ناصرسلیمی ، سعید علی آبادی و دکتر رضاعلی دست مریزاد دارد. زیرا بسکتبال در این سال ها بدشکل ، زمخت و خشن تعریف شده و شاخص های نمادین و قابل فهم آن تحریف شده اند.در این مورد شکی نیست با اشاعه گسترده این ورزش و میزان همبستگی اجتماعی باید از فقدان ارتباط ، تنهایی و بی همدردی در ساختار سنتی و تحریف شده بسکتبال پرهیز کرد و به مفاهیمی آشنا مملو از مهرورزی و دوستی با بزرگان جامعه بزرگ بسکتبال ایران رسید.

مهندس مقدسیان: خانم های بسکتبال نمونه عفت و پاکی اند

مهندس علی مقدسیان از چهره های پیشکسوت در مقام های ورزشکاری ، معلمی و مدیریت نیم قرن گذشته بسکتبال ایران نخستین سخنران روز جمعه بود که توسط عنایت آتشی پیشکسوت ، مفسر و کارشناس بسکتبال تلویزیون در مراسم نکوداشت داریوش نبوی و جمشید شریعت نژاد دو تن از مربیان پیشکسوت این رشته ورزشی دعوت شد تا دقایقی برای حاضران سخن بگوید. او گفت: خوشحالم بعد از مدت ها چهره های نورانی شما عزیزان را بار دیگر از نزدیک مشاهده می کنم. من از صمیم قلب برای کسانی که زحمت می کشند و این کار را برای شادی همه پیشکسوتان بسکتبال فراهم می کنند سپاسگزارم. شاید بعد از 58 سال معلمی ، امروز سخت ترین لحظه سخنرانی من باشد زیرا جمع زیادی از حاضران در این مراسم سال ها پیش با ده – دوازده سال سن شاگردان من بودند اما امروز گرد پیری روی صورت شان نشسته و این خاصیت روزگار است. فراموش نکنید و بدون تعصب می گویم کمتر ورزشی این قدر چهره های تابناک و ستاره های درخشان در خود پرورانده است . چه در ورزش چه در اخلاق .

این پیشکسوت بسکتبال در ادامه سخنان خود اضافه کرد: جمشید شریعت نژاد و داریوش نبوی که امروز به پاس خدمات شان در بسکتبال اینجا جمع شده ایم هرگز در سمت های مختلفم در بسکتبال ندیده بودم حتی در بحرانی ترین شرایط بازی ، کوچکترین بی اخلاقی نسبت به داوران، تیم حریف یا بازیکنان خود نشان بدهند. نمونه ای از اخلاق و صفات بارز انسانی بودند و در این جمع به هر که نگاه می کنم می بینم همه شما این چنین صفاتی داشتید.

مهندس مقدسیان ادامه داد: خانم های پیشکسوت بسکتبال که در زمین ورزش بودند نمونه اخلاق ، پاکی و عفت بودند و اکنون برخی از آنها مادرانی هستند که فرزندان آنها در دامان ورزشکاران قهرمان و ارزنده پرورش یافته اند. تعداد زیادی از آن ها همراه تحصیل ورزش کرده اند و در هر دو جبهه موفق شده اند و اینک به عنوان اساتید برجسته اینجا حضور دارند.

استاد حسن کریمی : پیشکسوت یعنی قدمت ، خدمت و پهلوانی

یکی دیگر از پیشکسوتان سخنران در مراسم گرامیداشت داریوش نبوی و جمشید شریعت نژاد ، حسن کریمی بود که بنا به گفته بسیاری از حاضران در جمع به گردن خیلی ها در بسکتبال حق دارد. استاد کریمی گفت: این وظیفه فدراسیون بسکتبال است که چنین مراسمی را تدارک ببینید و به مقام پیشکسوت ارج بگذارد. پیشکسوتان هر دوره ای در واقع به حرکت بسکتبال استمرار دادند ، سال ها خون و جگر خوردند و امروز این ورزش در اختیار نسل های تازه قرار گرفته است.

این پیشکسوت بسکتبال ادامه داد: در قدیم که هنوز سالن بسکتبال نبود ما در فضای باز بازی می کردیم . زمین را جارو و پارو می کردیم تازه بعد از کلی دوندگی برای آماده سازی زمین به خود بازی می رسیدیم. یعنی اینجوری استمرار دادیم تا امروز که متاسفانه فدراسیون بسکتبال به پیشکسوتان بهای لازم نمی دهد . بارها به رییس فدراسیون هم گفتم شما عاشق بسکتبال هستید اما چرا درها را بسته اید و این همه تجربه را نادیده می گیرید؟

استاد حسن کریمی با اشاره به دکتر نمازی زاده گفت : ایشان استاد مسلم بسکتبال هستند و سرمایه بزرگی برای این ورزش بشمار می آیند اما جایگاه شان در بسکتبال کجاست ؟ من با تعریفی که از پیشکسوت می شود مشکل دارم و به اعتقادم پیشکسوت کسی است که علاوه بر قدمت ، خدمت کرده باشد و پهلوان است. کسی که دست بگیرد و به دیگران کمک کند و با زمان پیش برود همچنین بر دانش خود در هر دوره اضافه کند پیشکسوت واقعی است .

زندی : علاقه ام به بسکتبال چند برابر شده است

منوچهر زندی پیشکسوت رسانه یکی از مدعوین مراسم نکوداشت جمشید شریعت نژاد و داریوش نبوی مربیان پیشکسوت بسکتبال ایران بود که طی سخنانی اعلام کرد: چند سالی است که بنا به رویه های غلط در ورزش ما پیشکسوتان در خانه های شان نشسته اند و ورزش از فیض بهره گیری آنها محروم است. فدراسیون ها بد شکل می گیرند و مجامع فدراسیون ها در ظاهر دموکراتیک است. اما پرسش من این است چرا هیچ کدام از شماها در مجامع نیستید؟

زندی با اشاره به رویکرد وزارت ورزش و جوانان به بحث مجامع انتخابات گفت : خوشبختانه مدیران ورزش این موارد را به خوبی دریافته اند اما مشکلات ما مربوط به یک یا دو سال گذشته نیست و به صورت قانونی سرمان کلاه رفته است. باید کمک کنیم تا تشکل های این چنین بتواند راهکارهای مناسبی برای استفاده از تجربیات پیشکسوتان در ورزش ایجاد کند.

مدیر باشگاه پیشکسوتان ورزش درباره میزان همبستگی بین اهالی ورزش ها از بوکس و بسکتبال مثال زد و گفت : دو سال از کار باشگاه پیشکسوتان می گذرد و در این مدت بوکس و بسکتبال نمونه های استثنایی ما هستند. آقایان امیرایلیاوی، علی شکوری و نصرت اله جعفریان به اتفاق خانم گرافیان در باشگاه پیشکسوتان نمونه های کاملی از اخلاص ، همت و غیرت ورزشی هستند. بعد از دیدن علاقه آنها به اتفاق خواهران شجاعی به کار در باشگاه هر کجا بتوانم به بسکتبال بیشتر کمک می کنم.

این پیشکسوت ورزش ادامه داد: حیف است در ورزش بسکتبال سعید فتحی نباشد یا میزاآقابیک و رضاپور را بزنیم و به پیشکسوتان دیگر بی مهری شود. افراد باید بمانند و با هم کار کنند. در بیست سالی که کار بین المللی می کنم در همه مجامع بین المللی افراد از تحصیلکرده ها و باتجربه های همان ورزش ها برگزیده شده اند.

زندی درباره اثرات منفی بی توجهی به پیشکسوتان گفت: افرادی که بیرون می مانند بعد از مدتی فکر می کنند دیگر کاره ای نیستند و کاری از دستشان برنمی آید. این یک معضل شده و ما زمان زیادی گذاشته ایم تا به یک پیشکسوت با این افکار بگوییم هنوز دارای جایگاه و شخصیت هستی و باید بیایی. در نهاد باشگاه که خبری از پیشکسوتان نیست و فدراسیون ها با خودکامگی مطلق افراد را کنار می زنند. از آدمی که یک کم زبان دارد خوششان نمی آید و کنارش می گذارند .

دکتر نوروزیان : خوش به حالم که در چنین جمعی هستم

از جمع خانم ها مانند ؛ فریبا داوودی ، عطیه گرافیان ، دکتر روحانی و ... دکتر منیژه نوروزیان پیشکسوت بسکتبال و استاد دانشگاه پشت تریبون مراسم گرامیداشت داریوش نبوی و جمشید شریعت نژاد مربیان بسکتبال قرار گرفت و گفت تحت نظارت مربیانی بزرگ شده است که رسم انسان بودن را به او آموزش داده اند. دکتر نوروزیان ادامه داد: تکنیک های بسکتبال را خیلی ها یاد می گیرند اما من با راهنمایی مربیانم در کنار تکنیک ، با دیگران بودن را آموختم همچنین ارج نهادن به صفات انسانی را.

دکتر نوروزیان گفت : من خوشبخت بودم که توانستم از داریوش نبوی و جمشید شریعت نژاد در دوره بسکتبال خودم سود ببرم. من اکنون به عنوان مربی بیست نفر شاگرد دارم که آنها همان احساسی را به من دارند که در گذشته خودم به مربیانم داشتم و این حس برای من خیلی خوشایند است. امروز هم در خدمت شما می گویم خوش به حالم که در چنین جمعی هستم.من حس می کنم بسکتبال همه چیز من بوده است . چگونه بردن ، بپا خاستن بعد از باختن و رودر روی دیگران ایستادن و حرف زدن را بسکتبال به من آموخت. از اینکه احترام های لازم را به خانم ها می گذارید و ما این را در رفتار تان همیشه پیدا کرده ایم، سپاسگزارم.

دکتر میرزاآقابیگ: پیشکسوت سرمشق جوانان است

حسن میرزاآقابیگ معاون ورزش استان تهران و کاپیتان تیم ملی بسکتبال در دهه شصت برای دقایقی که پشت تریبون آمد از خاطراتش گفت و اینکه در زمان ریاست فدراسیون مهندس مقدسیان از تیم ملی خط خورد اما با وجود عشق به پیراهن تیم ملی از بازیکنان آن دوره حمایت کرد و خم به ابرو نیاورد.میرزاآقابیگ ادامه داد: سخن گفتن در حضور این همه اساتید و بزرگان بسکتبال کار سختی است بویژه که زمانی شاگرد همه این عزیزان بودم. آقایان شریعت نژاد و نبوی حق بزرگی به گردن بسکتبال ایران دارند . اینکه امروز شاگردان این دو عزیز دست در دست هم برای اساتید خود مراسم تجلیل برگزار می کنند گواه این است آنها در زمان خدمت خود به وظایف و مسئولیت هایی که در زمینه مربیگری داشتند به خوبی عمل کرده اند.

معاون ورزش اداره تربیت بدنی ورزش و جوانان استان تهران گفت: استفاده از همه تجارب و اندوخته های این عزیزان بر عهده یکایک شاگردان آنهاست و من با توجه به مسئولیتم در ورزش تهران به همراه آقای گرشاسبی مدیر کل اخلاق مدار که خود از جنس ورزش بوده و به پیشکسوت احترام می گذارد سعی کرده ایم احترام این عزیزان را حفظ کرده و آنها را سرمشق جوانان ورزشکار کنیم.

فتحی : عشق ورزیدن به بسکتبال هنر مردان بزرگ است

مهندس سعید فتحی از مربیان بسکتبال ایران که از وی به عنوان معمار بسکتبال کنونی با قهرمانی هایی که در آسیا برای نخستین بار در تاریخ بسکتبال ایران به دست آمد، نام برده می شود در مراسم گرامیداشت جمشید شرایعت نژاد و داریوش نبوی مربیان بسکتبال گفت : وقتی جوانتر بودم همیشه فکر می کردم بزرگترین هنرم این باشد به جای بسکتبال ، هنر یادگیری را به بازیکنانم یاد بدهم چون می خواستم به آنها بگویم به منبع اطلاعاتی شان وابسته نباشند و بتوانند از هر پدیده ای استفاده و رشد کنند و همین هم باعث افتخارم شدند .

این مربی بسکتبال که کارهای پایه ای وسیع او در اواخر دهه هفتاد باعث به وجود آمدن موفقیت های بیشمار بسکتبال ایران در سال های بعد شد ادامه داد: وقتی مرا خاک کردند! تازه افتخارآفرینی بازیکنان من آغاز شد در غیاب و بدون حضور من. ولی وقتی پروازم را بالاتر می برم و کمتر موانع ابتدایی را می بینم به ویژگی های آدم های بزرگی می رسم مانند آقایان شریعت نژاد و نبوی دو تا الگوی کاملا متمایز. یکی اصول گرا یک کاملا مصلحت اندیش که کار آنها ساختن انسان بوده تا بازیکن و این همیشه قابل تقدیر است.

مهندس فتحی ادامه داد : بی شک رشد و اعتلای بسکتبال ایران مرهون غیرت و همت بزرگانی است که تمامی عشق و هنر خود را در ردای مربیگری بر تن کرده تا بتوانند جوانان این مرز و بوم را به این ورزش دانشگاهی علاقمند ساخته است و آنان را آنگونه که شایسته است پرورش دهد. تاثیری که مربی به روی یک ورزشکار دارد نه فقط به چهار گوشه سالن بسکتبال محدود نمی شود بلکه در تمامی مراحل زندگی آنان نمود پیدا می کند. تبلور اندیشه های پهلوانی و داشتن مرام جوانمردی درس های ناگفته ای است که یک مربی با رفتار خود به شاگردانش می آموزد آنچه که این دو عزیز در انجامش موفق و سر بلند بودند و به درجه والای استادی رسیده اند.

مهندس فتحی با اشاره به آموزه های مربیان و شرایط کار و زندگی در گذشته گفت: وقتی سخن از عشق به بسکتبال به میان می آید حقیقتا باید آن را در نام آوران گذشته جست و جو کرد. آنانی که در شرایطی از طریق این توپ نارنجی درس های معرفت زمزمه می کردند که نه خبری از قراردادهای آنچنانی بود و نه نشانه ای از رسانه هایی که شهره شدن را به ارمغان می آوردند. وقتی فارغ از شهرت و ثروت خالصانه به خدمت می پردازی آنجاست که چهره ات ، نامت و یادت ماندگار می شود. امروز بر خود می بالیم که رهروان این دو بزرگوار هستیم . دو نام آوری که نام آشنا هستند ؛ جناب استاد آقای شریعت و جناب آقای نیوی تولدتان مبارک.

دکتر هژیر: در مسیر تصحیح و پیشرفت گام برداریم

دکتر فرهاد هژیر استاد دانشگاه که پیش از این مقالات مهمی در حوزه مدیریت بسکتبال نوشته است از دیگر سخنرانان این مراسم بود. وی گفت : باعث خشنودی من است که اعضای راه انداز بسکتبال از قدیمی ترین ایام تا به امروز اینجا جمع شده اند. هر حوزه ای از فعالیت های اجتماعی تاریخ دارد. بسکتبال به مثابه یک سیستم یا یک نهاد تاریخچه ای داشته که مردان بزرگی راه انداز و شکل دهنده این ورزش شده اند. عده ای در حوزه عمل ، عده ای مدیریتی و برخی در حوزه مربیگری بر اساس نقش شان کار کرده اند تا این قطار امروز به اینجا رسیده است که بتوانیم در آسیا حرف بزنیم . در این راه هر کس یک سهمی داشته است .

دکتر هژیر ادامه داد : طبیعی است تفاوت های فردی بین انسان ها وجود دارد و باید بپذیریم این اصل علمی است در روانشناسی . بعضی تاثیرات افراد کیفی بوده در پیشرفت یک حوزه . جامعه بسکتبال ایران باید قدر همه افراد را بداند که آقایان شریعت نژاد و نبوی بخشی از این جامعه هستند یا دکتر نمازی زاده اولین دانشمد حوزه تربیت بدنس از خانواده بسکتبال است همین طور استاد کریمی که بنده بازیکن ایشان بودم در مسابقه هایی که در شوروی سابق برگزار شد.

دکتر هژیر با بیان اینکه همه افراد بسکتبال بدون سهم خواهی باید در موفقیت های آینده این ورزش نقش داشته باشند ادامه داد: منتقدین باید به بسکتبال به صورت چند علمه نگاه کنند. و انتقادها مبتنی به چند علمی بودن باشد. بسکتبال باید به این نتیجه برسد مردان بزرگ در کوتاه می آیند و خدمت می کنند . همه ما باید یاد بگیریم برای مدت کوتاهی آمده ایم. خواهشم این است دوستان بزرگوار به این گردهمایی ها به عنوان یک تشکل قدرتمند قوام یافته و باهمبستگی و انسجام از پایین به عنوان نهاد مدنی فشار بیاورند تا سیستم را در مسیر تصحیح و پیشرفت قرار دهیم . کسی را حذف نکنیم و در فضای گفت و گو هر کس بداند میزان توانایی اش چقدر است آن هم برای تاثیرگذاری بر مسیر به چه اندازه می تواند اثرگذار باشد.

این استاد دانشگاه درباره کنارماندن جمعی از قهرمانان و پیشکسوتان بسکتبال در ساختار فدراسیون ها گفت: قانون انتخاباتی بخاطر ناهمگونی سطح رشد فرهنگی به خصوص در حوزه ورزش ، سبب شده ورزشکاران هویت خودشان را تعریف کرده و به عنوان قهرمان کنار بمانند که این کار تبانی را در مسائل مختلف راحت کرده است. این قانون منشا نفوذ پوپولیسم یا عامه گرایی در ورزش پیشرفت کرده و در قانون انتخابات باید آن را تصحیح کرد . امیدوارم با تلاش تشکل های مدنی این چنینی و دوستانی که قلم می زنند آقایان زندی و رضاپور این نکات که انسداد ایجاد می کند را کنار بزنیم . خوشبختانه سیستم فکری و خردمند و فرهنگی در معاونت فرهنگی و پژوهشی وزارت ورزش و جوانان وجود دارد که مطالعات وسیعی در این زمینه انجام داده است تا ورزش ایران را در مسیر رشد قرار دهد. فراموش نکنیم دانش پیراسته شده تجربه و یافته های عملی است که باید از آن استفاده کنیم. در بسکتبال امثال سعید فتحی بر مبنای اندیشه های علمی معمار بسکتبال ایران بودند و اساتید دیگری که در این حوزه ها باید از وجودشان بهره گرفت.

افشین رضاپور/جام جم آنلاین

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
فرزند زمانه خود باش

گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر

فرزند زمانه خود باش

نیازمندی ها