تقلید آمریکایی ها از سبیل ارسلان کاظمی!

ارسلان کاظمی با درخشش در انتخابی NBA راهی بزرگ‌ترین رویداد بسکتبال جهان شد تا دومین ایرانی لیگ NBA نام بگیرد. پایگاه خبری CNN در بازتاب حضور کاظمی در لیگ بسکتبال NBA در گزارشی به وضعیت او پرداخته است که در زیر می‌خوانیم.

ارسلان پس از حضور در NBA در شبکه اجتماعی خود در توئیتر نوشت: "افتخار حضور در NBA تنها برای من و خانواده‌ام نیست. اکنون انتظارات تمام مردم کشورم روی شانه‌های من است."

ارسلان درباره‌ی حضور در NBA به سی ان ان می‌گوید: "از این‌که به عنوان یک ایرانی به این لیگ رفتم خیلی خوشحالم. این موفقیت متعلق به کشورم و کودکان ایرانی است که با رویای حضور در NBA بسکتبال بازی می‌کنند. می‌خواهم به این بچه‌ها نشان دهم که رسیدن به این جایگاه امکان‌پذیر است."

کاظمی 9 سالگی در حالی که در اصفهان ایران بود، شیفته بسکتبال شد. او مدام در کوچه و خیابان بسکتبال بازی می‌کرد؛ طوری که همیشه باعث اذیت همسایه‌ها می‌شد!

رویا کاظمی مادر ارسلان کاظمی درباره علاقه فرزندش به بسکتبال می‌گوید: "ارسلان بسکتبال را دوست داشت. او هر روز بسکتبال بازی می‌کرد. ما برای او یک حلقه در حیاطمان نصب کردیم و من اولین توپ بسکتبال را برای او خریدم."

در ادامه او در تیم نوجوانان ایران خود را نشان داد و اسم و رسمی برای خود به دست آورد. ارسلان درباره‌ی آن دوران می‌گوید: "بازی با جوانان بزرگ‌تر از خودم کار سختی بود."

در سال 2007 در حالی که 16 ساله بودم، استعداد او چشم یک فردی را گرفت که زندگی او را برای همیشه تغییر داد. آن مرد ارسلان را قانع کرد تا به آمریکا بیاید؛ جایی که اکنون ارسلان می‌خواهد بسکتبالش را در NBA دنبال کند. او در ماه ژوئن به اولین ایرانی تبدیل شد که در انتخابی NBA موفق بود و به این لیگ راه یافت.

کاظمی درباره حضور در NBA می‌گوید: "راه سختی را طی کردم تا توانستم به NBA راه پیدا کنم. اکنون باید تلاشم را بیشتر کنم. می‌دانم حضور در NBA کار آسانی نیست اما از روزی که به آمریکا آمدم چنین روزی را پیش‌بینی می‌کردم."

داستان از آن‌جایی شروع شد که ارسلان کاظمی در سال 2007 در رقابت‌های غرب آسیا برابر سوریه عملکرد جالب توجهی داشت و با ریباندها و دفاع‌های زیر سبد جالب خود توجه «آنتونی ابراهیم» که مسوول بسکتبال دانشگاه «رایس» در ایالت تگزاس است را به خود جلب کرد.

«ابراهیم» درباره‌ی نمایش ارسلان در آن دیدار می‌گوید: "ارسلان مهارت توپ‌ربایی و حمل با توپ فوق‌العاده‌ای داشت. هنوز هم بلاک‌شات‌های زیبای او را به خوبی به یاد می‌آورم."

در حالی که کمتر استعدادیابی برای یافتن استعداد به خاورمیانه می‌رود، «ابراهیم» اغلب برای یافتن بسکتبالیست‌های آینده‌دار به این منطقه می‌رود و کشف ارسلان کاظمی نیز یکی از همین کارهای او بود. کاظمی در ایران رشد کرد و هر جمعه بسکتبال NBA را از شبکه Alharra دنبال می‌کرد.

«ابراهیم» ادامه می‌دهد: "وقتی به آنها گفتم پدیده‌ای به نام ارسلان از ایران یافتم آنها با تعجب می‌گفتند از ایران؟ درباره چی صحبت می‌کنی؟ پس از فراهم آوردن شرایط برای تحصیل و ارایه بورسیه تحصیلی به ارسلان، سعی کردم تا او را به آمریکا بیاورم. وقتی بار دیگر استعداد ارسلان را دیدم پیش خودم گفتم صبر کن! او می‌تواند به یک بسکتبالیست حرفه‌ای تبدیل شود. سپس ویدئو بازی‌های ارسلان را به مدیر فنی تیم ملی لبنان نشان دادم و هر دو به این نتیجه رسیدیم که او می‌تواند در یک سطح حرفه‌ای بسکتبال را دنبال کند."

«ابراهیم» پیشنهاد حضور در NBA را به والدین ارسلان کاظمی داد اما با توجه به تنش سیاسی بین ایران و آمریکا پدر و مادر ارسلان نگران وضعیت فرزندشان بودند.

ارسلان درباره‌ی قبول پیشنهاد حضور در آمریکا می‌گوید: "اگر صادق باشم نمی‌خواستم به NBA بیایم. به خانواده‌ام گفتم به هیچ وجه تنهایی به آمریکا نمی‌روم. همه دوستانم در ایران بودند نمی‌دانستم که زندگی من در آمریکا چه می‌شود."

در نهایت اعتماد ارسلان کاظمی به ابراهیم و فرصت تحصیل و بازی بسکتبال ارسلان را به حضور در NBA قانع کرد اما با توجه به مشکلات ویزا 6 ماه طول کشید تا ارسلان کاظمی به آمریکا برود. در آن زمان ارسلان نمی‌توانست انگلیسی صحبت کند و در موقع حضور در فرودگاه 7 ساعت معطل ماند.

ارسلان درباره روز اول حضورش در آمریکا می‌گوید: "مسوولان فرودگاه مدام از من سوال می‌کردند این‌جا چکار می‌کنی؟ تروریست هستی؟ می‌خواهی در آمریکا خرابکاری کنی؟ پس از آن‌که در مدرسه‌ای در کالیفرنیای شمالی ثبت نام کردم. تازه دلتنگی‌های من برای خانواده در کشورم شروع شد. هر روز با مادرم تلفنی صحبت می‌کردم. آن روزها خیلی به من سخت می‌گذشت. انگلیسی من در حد مکالمه ساده بود. آن‌قدر دلتنگ بودم که همیشه هرجا می‌رفتم لپ‌تاپم را همراه خودم می‌بردم تا از طریق آن با خانواده‌ام در ارتباط باشم. به همین خاطر همه به من می‌گفتند پسر لپتاپی!"

پس از اتمام تحصیل در دانشکده «پترسون» دانشکده‌های زیادی بودند که خواهان امضای قرارداد با او بودند. در نهایت کاظمی تصمیم گرفت تا به دانشگاه «رایس» در «هیوستون» برود. «هیوستون» ایرانیان زیادی دارد و این کار را برای ارسلان راحت‌تر می‌کرد. در طول سه سال حضور ارسلان در «رایس» مهارت ریباند ارسلان بیش از پیش جلوه کرد؛ طوری که ارسلان در بین برترین ریباندکنندگان آمریکا در رده دانشگاهی رسید. پس ارسلان از «رایس» راهی «اورگن» شد و در آن‌جا بسکتبالش را دنبال کرد.

کاظمی که مسلمان است دلیل جدایی‌اش از بسکتبال «رایس» را توهین نژادی مدیر فنی بسکتبال «رایس» به او عنوان کرد و در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان ادامه داد: "مدیر فنی بسکتبال «رایس» صحبت‌هایی کرد که جالب نبود. نمی‌خواهم بگویم او دقیقا چه گفت. من دوست داشتم تمرکزم روی بسکتبال باشد و بدون توجه به مسائل دیگر بسکتبالم را ادامه دهم. در «اورگن» اگر بسکتبالیست باشی همه تو را به چشم یک بازیکن بزرگ می‌بینند. من تجربه‌ی بازی در کنار هواداران زیاد را دارم و وقتی 12 هزار نفر نام شما را فریاد می‌زنند حس خوبی به شما دست می‌دهد."

او آن‌قدر معروف شد که هواداران با سیبیل‌های مصنوعی خود را به شکل بسکتبالیست محبوب خود درمی‌آوردند و به تشویق این بازیکن می‌پرداختند.

دو هفته بعد کاظمی در تست انتخابی بسکتبال NBA موفق شد. به عنوان انتخاب 54 که برای «واشینگتن ویزارد» بود طبق یک قرارداد بین باشگاهی راهی «فیلادلفیا» شد.