این هم روی دیگر ورزش است

در ورزش پستی و بلندی زیاد است و کسی را نمی‌توان در ورزش بویژه از نوع حرفه‌ای‌اش پیدا کرد که دچار این فراز و نشیب‌ها در دوران ورزشی خود نشده باشد. ورزشی‌ها اعم از بازیکنان و مربیان، یک روز به‌واسطه قهرمانی روی شانه‌های هواداران می‌نشینند، اما روز دیگر ممکن است همگان آرزوی کناررفتن قهرمان دیروز را داشته باشند. ورزش با همین ویژگی‌هایش زیباست و وسوسه‌های خاص خود را دارد که دل کندن از آن را سخت می‌کند. حتی باوجود برخی سیاست‌ها در زمینه منزوی‌کردن افراد ورزشی یا شکست‌ها و تلخکامی‌ها، باز این چکیده‌های ورزش هستند که در پی هر باخت به قول مولانا در هوس قمار دیگر هستند:

خنک آن قمار بازی که بباخت هر چه بودش/ بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر

این روزها خبری که در جامعه بسکتبال ایران به سبک فوتبالی‌ها مثل بمب ترکید، معرفی مهران شاهین‌طبع به‌عنوان مربی تیم ملی بسکتبال بود. شاهین‌طبع آخرین بار با تیم جوانان ایران در هند (1382) قهرمان شد و تمام همکاری‌های او با فدراسیون محمود مشحون در این ده سال به همین مربیگری جوانان خلاصه می‌شد، چون اختلاف‌سلیقه و نظر هرگز شرایط همکاری دوباره را بین این دو فراهم نکرد. در تمام این سال‌ها مخالفت‌های پنهان و آشکار دو‌طرف نیز از مهران شاهین طبع در ذهن اهالی بسکتبال یک منتقد تمام‌عیار برابر فدراسیون بسکتبال درست کرده بود، اما پیشنهاد مربیگری تیم ملی بسکتبال و چرخش مهران شاهین‌طبع بسوی این درخواست فدراسیون بسکتبال، همه منتقدان را دچار شوک کرد. این شوک در ورزش به لطف همان ویژگی‌ها و رازهای حرفه‌ای بودن اهالی آن، بارها در تصمیم‌گیری‌های مخالفانی که موافق یا موافقانی که مخالف شدند، دیده شده است نظیر چرخش رویانیان و دایی یا پیشترها دادکان و صفایی فراهانی. بنابراین ورزش را باید با پستی و بلندی‌هایش خواست، اما در این میان نباید قواعد ورزش را نادیده گرفت.

اختلاف‌نظرهای افراد در مقاطع گوناگون موضوعی طبیعی است، اما نباید به جنگ‌های شخصی و جهتگیری‌های خودخواهانه تبدیل شود. مردم، بسیاری از رفت و آمدهای ورزشی‌ها در جامعه ورزش را زیر نظر دارند و برخی از مطالبات خود را از مسئولان ورزشی در همین تغییر و تحولات جستجو می‌کنند. روی این اصل ورزشی‌ها باید در نحوه ارتباطات و بیان اختلاف سیلقه‌ها، خود را ملزم به رعایت اخلاق ورزشی کنند تا خدای ناکرده در مردم این حس به وجود نیاید که بسیاری از رفت و آمدها، بی‌اساس و در پی موقعیت‌طلبی با صلح‌های ظاهری است.

محمد رضاپور‌ /‌ گروه ورزش