تیم ملی والیبال برای لیگ جهانی آماده است

رویای حضور در لیگ جهانی والیبال، امروز(جمعه) برای والیبال دوستان ایرانی محقق خواهد شد؛ جایی که تیم ملی کشورمان در نخستین تجربه خود در این آوردگاه بزرگ به مصاف روسیه می‌رود.‌ در آستانه این دیدار حساس که سرآغازی برای یکی از مهم‌ترین رویدادهای ورزشی ایران در سال 92 خواهد بود، به سراغ بهروز عطایی رفتیم تا از سرمربی تیم قهرمان لیگ برتر، یعنی کاله، درباره رقابت‌های لیگ جهانی، تیم ملی و تک‌تک بازیکنانی که این روزها زیر نظر خولیو ولاسکو برای حضور در این آوردگاه بزرگ آماده می‌شوند، صحبت کنیم.

امروز رویای حضور در لیگ جهانی برای والیبال ایران محقق می‌شود. حضور در این تورنمنت بزرگ چه فوایدی برای والیبال ما خواهد داشت؟

بعد از سال‌ها سرمایه‌گذاری به ناکامی خود در حضور در لیگ جهانی پایان دادیم و بر این باورم که این بازی‌ها می‌تواند پیش‌زمینه‌ای برای پیشرفت آینده والیبال ایران باشد. ما در اولین گام حریف پرقدرتی به نام روسیه را پیش‌رو داریم. روسیه قهرمان المپیک است و مدعی اول صعود از این گروه به شمار می‌رود. البته روس‌ها ضمن تعویض سرمربی خود در ماه‌های گذشته تغییرات زیادی در ترکیب خود داشتند و این می‌تواند برای ما یک اتفاق مثبت قلمداد شود.

این احتمال وجود دارد که روسیه در بازی نخست از ترکیب اصلی خود استفاده نکند؟

شنیده‌ها حاکی است که روس‌ها حداقل در مرحله نخست و در بازی با ایران از تمام نیروهای خود استفاده نکنند. این فقط در مورد روسیه صادق نیست. تیم‌های بزرگ دنیا معمولا در مراحل مقدماتی لیگ جهانی از بازیکنان طراز اول خود استفاده نمی‌کنند و سعی‌شان بر این است که از جوان‌تر‌ها استفاده کنند تا آنها نیز در صحنه لیگ جهانی محک بخورند. آنها با این کار به بازیکنان مطرح خود که در لیگ‌های معتبر اروپایی بازی می‌کنند هم استراحت می‌دهند. در هر حال آن‌طور که من شنیده‌ام روسیه در بازی با ایران فقط دو بازیکن اصلی خود را در اختیار دارد، اما با وجود این، آنها یکی از قدرت‌های درجه اول دنیا هستند و ما هم با وجود پیشرفت‌های چشمگیر هنوز با این قدرت‌های بزرگ فاصله زیادی داریم.

پیش‌بینی شما از نتیجه دو بازی نخست تیم ملی والیبال ایران چیست؟

دیدگاه شخصی من این است که دو بازی دشوار پیش‌روی شاگردان ولاسکو قرار دارد. نباید از تیم ملی در مقابل روسیه انتظار پیروزی داشته باشیم، اما همین که بتوانیم ارائه‌گر یک نمایش خوب باشیم، خود بزرگ‌ترین موفقیت است. مهم‌ترین فاکتور این است که بازیکنان بتوانند اهداف و خواسته‌های تاکتیکی کادر فنی را بدرستی در زمین پیاده کنند.

این موضوع حتی از پیروز شدن هم بیشتر اهمیت دارد. فراموش نکنیم در لیگ جهانی برای قهرمان شدن یا صعود از مرحله گروهی برنامه‌ای نداریم، اما می‌توانیم ثابت کنیم که به نسبت رقابت‌های مقدماتی المپیک و جام جهانی چقدر پیشرفت فنی، تکنیکی و تاکتیکی داشته‌ایم.

این نکته را هم بگویم این‌که تیم ملی ایران امسال در لیگ جهانی باقی می‌ماند و سقوط نمی‌کند یک مزیت بزرگ برای ما به شمار می‌رود، چراکه بدون استرس بازی می‌کنیم. والیبال ایران در بیشتر بازی‌های آسیایی و جهانی خود طی چهار، پنج سال اخیر، هر کجا که نتیجه برایش مهم بود دچار نقصان بود و هر کجا که بدون استرس بازی کرد نمایش بهتری ارائه کرد. نمونه‌اش در جام جهانی که ایران تیم‌های بزرگی همچون لهستان، آرژانتین و صربستان را از پیش‌رو برداشت، اما در مقدماتی المپیک که نتیجه از اهمیت بالایی برخوردار بود به صربستان باختیم، دو گیم به چینی‌ها دادیم و مقابل استرالیا هم شکست خوردیم. این استرس در بازی‌های لیگ جهانی وجود ندارد و به ما کمک می‌کند که کیفیت خوبی را از خودمان بروز دهیم.

همانطور که اشاره کردید از همین الان می‌دانیم که سال آینده هم در لیگ جهانی حضور خواهیم داشت. با علم به این موضوع فکر می‌کنید هدف‌گذاری اصلی ما از شرکت در آوردگاه بزرگ لیگ جهانی چه باید باشد؟ صرفا حضور در لیگ جهانی یا...

ولاسکو با در پیش گرفتن یک رفتار منطقی طی دو سال اخیر از بازیکنانی استفاده کرده است که به دلیل شرایط سنی‌شان حداقل برای چهار سال آینده بتوانند والیبال ایران را بیمه کنند. کنار گذاشتن بازیکنانی مثل نادی، بازارگرد، حسینی و مصطفی‌وند که به لحاظ شرایط سنی شاید فقط یک سال دیگر می‌توانستند به تیم ملی کمک کنند خود حاکی از این موضوع است، بنابراین برخلاف نظر خیلی‌ها که لیگ جهانی را ارجح بر رقابت‌های المپیک می‌دانند، هدفگذاری نهایی ما باید حضور در المپیک باشد. خود ولاسکو هم به این موضوع واقف است و نگرش و تفکر اصلی خود را از حضور در لیگ جهانی، رسیدن به المپیک قرار داده است.

پایین بودن میانگین سنی تیم ملی والیبال برای ما در لیگ جهانی دردسرساز نخواهد بود؟

تیم ما جوان است، اما یک تیم کم‌تجربه به شمار نمی‌رود. شما نباید تجربه را در والیبال با سن بازیکنان قیاس کنید. در این تیم بازیکنان زیادی هستند که بیش از 70 بازی ملی دارند، اما به لحاظ سنی پا به سن گذاشته محسوب نمی‌شوند؛ بازیکنانی مثل سعید معروف، مهدی مهدوی، محمد موسوی و حمزه زرینی. این تعداد بازی ملی یعنی تجربه. ما اگر در لیگ جهانی نتیجه‌ای نگیریم اتفاق خاصی نمی‌افتد اما حسن آن، این است که تجربه بین‌المللی افراد جوانی همچون فیاضی، قائمی، محمودی، غفور و تشکری هم بالا می‌رود.

با توجه به روند کنونی، چقدر به آینده والیبال ایران امیدوار هستید؟

والیبال ما این توانایی را دارد که بتواند در بالاترین سطح والیبال دنیا عرض اندام کند. مربی بزرگی هم داریم که می‌تواند به ما در رسیدن به اهداف‌مان کمک کند. البته لازم است در برخی جاها شرایط ویژه‌تری را لحاظ کنیم تا از آن برای پیشبرد والیبال‌مان استفاده کنیم.

اشاره‌تان به عدم تعادل موجود میان ولاسکو و مربیان ایرانی است؟

واقعیت موضوع این است. من این مشکل را به ولاسکو منتسب نمی‌کنم. این از اختیارات سرمربی است که دستیارانش را براساس نگرشی که دارد انتخاب کند؛ ولی این را هم نباید فراموش کنیم که ولاسکو در استخدام ماست و از منابع ما استفاده می‌کند. به همین دلیل اگر از دانش او برای افزایش سطح کیفی مربیان ایرانی استفاده نمی‌شود به ضعف فدراسیون والیبال برمی‌گردد. این‌که مربی در کنار ولاسکو باشد، اما همراه با او به مسابقه‌ها اعزام نشود، بزرگ‌ترین توهین به مربیان ایرانی است. ولاسکو برای والیبال ایران یک برند به حساب می‌آید، چراکه قدرت‌های برتر والیبال دنیا حالا دیگر این باور را دارند تیمی که ولاسکو سرمربی آن است، تیم بزرگی خواهد بود. در این شرایط ما می‌توانیم بهترین بهره‌برداری را از حضور طولانی مدت ولاسکو در ایران داشته باشیم، اما متاسفانه تا اینجا با بی‌تفاوتی از کنار این مساله عبور کرده‌ایم.

خود شما در این مدت چه چیزهایی از ولاسکو آموخته‌اید؟

من بیش از صد جلسه تمرینات ولاسکو را از نزدیک دیده‌ام و فیلم بیش از 200 جلسه از تمرینات این مربی را در آرشیوم دارم. سال گذشته هم در سمیناری با حضور ولاسکو شرکت کردم و اعتراف می‌کنم در این مدت چیزهای زیادی از ولاسکو یاد گرفته‌ام. با این حال والیبال ایران و مربیان ایرانی می‌توانند بهره بیشتری از این مربی ببرند. متاسفانه در این مدت تعامل خوبی میان این مربی سرشناس و مربیان ایرانی برقرار نبوده است. به‌عنوان مثال طی این سال‌ها هیچ‌گاه ولاسکو من را صدا نکرده که بگوید که چهار یا پنج بازیکن ملی‌پوش در اختیار داری و چه کارهایی می‌توانی انجام بدهی که به اینها بیشتر کمک شود. متاسفانه فدراسیون هم هیچ گاه برای برقراری این تعامل مثبت تلاش نکرده است.

شرایط آمادگی تیم ملی را در آستانه بازی با روسیه چطور می‌بینید؟

به جرأت می‌گویم هیچ تیمی در رقابت‌های این فصل لیگ جهانی وجود ندارد که به اندازه ایران تمرین کرده باشد. ما از دو ماه و نیم پیش تمریناتمان را شروع کردیم و از این لحاظ از دیگر تیم‌ها جلوتر هستیم. قطعا این موضوع کمک کرده تا با آمادگی و هماهنگی بیشتر قدم به لیگ جهانی بگذاریم. پیروزی اخیر ملی‌پوشان مقابل تیم قدرتمند بلغارستان هم مؤید این مطلب است. به نظر من این تیم آماده ارائه بازی‌هایی خوب در لیگ جهانی است.

درباره نقاط قوت و ضعف تیم ملی هم بد نیست نظر شما را بدانیم.

ما در سرویس پیشرفت قابل توجهی داشتیم. بازیکنانی مانند فیاضی، قائمی، محمودی و حتی زرینی سرویس‌های پرشی خوبی می‌زند، ضمن این‌که سرویس‌های موجی هم که از سوی تشکری، غلامی و معروف زده می‌شود، خطرناک است. در مجموع در سرویس‌ها شرایط راضی‌کننده‌ای داریم و این به ما کمک می‌کند که بتوانیم دفاعی بهتری هم داشته باشیم. سیستم دفاعی ما سیستم پیشرفته‌ای است که در استانداردهای بین‌المللی می‌گنجد. تیم ملی در حملات اول هم دچار مشکل نیست و به لحاظ کار تهاجمی از کیفیت خیلی خوبی برخوردار است، اما در دو بحث اشکال داریم؛ اول در توپ‌گیری و دوم در توپ‌های برگشتی. برطرف کردن این ایرادها هم زمان می‌برد. این هم از خصوصیت‌های والیبالیست‌های ایرانی است که بیشتر به کارهای تهاجمی و اتفاقات بعد از سرویس علاقه‌مندی نشان می‌دهند تا توپ‌‌های برگشتی و جاهای خالی.

بد نیست ارزیابی کوتاهی هم از حریفان ایران داشته باشیم؟

بدون شک قدرتمندترین تیم گروه ما روسیه است. تیم دوم این گروه کوباست که در سال‌های اخیر موفقیت چشمگیری نداشته، اما ساختار و شاکله اصلی خود را همواره حفظ کرده است. سبک والیبال کوبا به والیبال ایران نمی‌خورد و معمولا مقابل این تیم آمریکای مرکزی با مشکل روبه‌رو هستیم.

صربستان دیگر قدرت این گروه است که با هدف صعود به مرحله بعدی آمده است. صرب‌ها در سال‌های اخیر پیشرفت چشمگیری داشته‌اند. آلمان یکی از تیم‌های شگفتی‌ساز سال‌های اخیر والیبال دنیاست که تا حدودی شرایطی مشابه ما دارد. البته آنها هفت دوره بیشتر از ما تجربه حضور در لیگ جهانی را دارند و این‌طور نیست که مقابل ایران از بازیکنان جوان‌تر خود استفاده کند. ایتالیا هم بعد از رقابت‌های قهرمانی جهان 2009 تغییر نسل داد و حالا یکی از تیم‌های پرقدرت دنیاست. هیچ بازی برای ما بازی آسانی نیست، ولی در همه این ده مسابقه تیم ما هم برای بردن شانس دارد.

تیم ملی در آستانه حضور در لیگ جهانی قرار دارد. زیرساخت‌های والیبال برای تداوم حضور والیبال ایران در سطح اول دنیا را چطور ارزیابی می‌کنید؟

واقعیت این است که سخت‌افزار ما دچار اشکال است. شاید شرایط برای تیم ملی بزرگسالان با توجه به در اختیار داشتن سالن 12 هزار نفری آزادی ایده‌آل باشد، اما این نقیصه برای تیم‌های ملی جوانان و نوجوانان‌مان که بیشتر اردوهای خود را در شهرستان‌ها سپری می‌کنند، وجود دارد و این یک ضعف بزرگ برای والیبال ما به شمار می‌رود. متاسفانه با وجود پیشرفت‌هایی که والیبال ایران در بعد فنی و تاکتیکی داشته است در بعد امکانات سخت‌افزاری به هیچ وجه پیشرفتی نداشته‌ایم و این موضوع کمی با هدفگذاری‌مان که حضوری پرقدرت در ادوار بعدی لیگ جهانی و المپیک است، مغایرت دارد. به هر حال مدیران ارشد ما باید توجه بیشتری به این موضوع کنند تا در شهرستان‌ها هم شاهد امکانات استاندارد باشیم.

12‌سرباز ولاسکو در یک نگاه

12 نفری که برای دو بازی نخست انتخاب شده‌اند بهترین‌های والیبال ایران هستند. این نظر بهروز عطایی است. سرمربی تیم کاله مازندران درباره ترکیب تیم ملی برای حضور در لیگ جهانی گفت: برخی معتقدند ولاسکو برای لیگ جهانی دست به جوانگرایی‌زده است، اما من معتقدم جوانان بسیار خوبی داریم که براحتی نمی‌توان آنها را کنار گذاشت.

او سپس در نگاهی اجمالی به آنالیز بازیکنانی که در مقابل روسیه پیراهن تیم ملی را خواهند پوشید پرداخت و گفت: در پست پاسور سعید معروف بدون تردید بهترین بازیکن ایران است. او در همین دو سال پیشرفت چشمگیری داشته و حالا خیلی بهتر از قبل تیم را در داخل زمین اداره می‌کند. ذخیره معروف، مهدی مهدوی است که او هم از تجربه بالایی برخوردار است و بخوبی می‌تواند تیم را اداره کند.

در پست قطر پاسور دو بازیکن خیلی خوب داریم؛ مهدی غفور و شهرام محمودی. محمودی البته مصدومیت‌هایی دارد که همیشه آزارش می‌دهد ولی یک بازیکن تکنیکی و فنی است. غفور هم یک مدافع پرقدرت و باهوش است که می‌تواند در شرایط سخت به تیم ملی کمک کند.

در پست دریافت‌کننده هم چهار بازیکن داریم؛ حمزه زرینی، فرهاد قائمی، آرش کشاورزی و پوریا فیاضی. در این میان بیشترین تاثیر زرینی را در حمله‌ها و دفاع روی تور خواهیم دید. آرش کشاورزی در دفاع روی تور و دریافت‌ها کمک حال تیم خواهد بود. پوریا فیاضی و فرهاد قائمی هم در دریافت‌ها، سرویس‌ها و دفاع روی تور. البته جنس این چهار بازیکن با یکدیگر فرق دارد. بعضی‌ها در دریافت‌ها و سرویس‌ها بهتر هستند و بعضی‌های دیگر در حملات.

سرعتی‌زن‌های تیم ملی هم بهترین‌های لیگ ما هستند. موسوی بازیکنی است با کیفیت فراتر از والیبال آسیا، با استانداردهای جهانی. او بدون تردید نفر اول ما در این قسمت به شمار می‌رود.

عادل غلامی هم بعد از دو سال دوری دوباره با اثبات خودش به تیم ملی برگشت. تشکری هم با وجود آن‌که برای اولین بار به تیم ملی دعوت شد، انتخاب بسیار خوبی بود که ولاسکو انجام داد.

ظریف هم یکی از بهترین لیبروهای کشور است. البته ما با این 12 بازیکن نمی‌توانیم لیگ جهانی را به پایان ببریم، چراکه فشردگی بازی‌ها بسیار بالاست. با این حال بازیکنان خوبی در فهرست 22 نفره هستند که می‌توانند جای خالی این 12 بازیکن اصلی را در بازی‌های بعدی پر کنند.

رضا پورعالی / گروه ورزش