مورینیو:خسته ام اما درمانده نیستم

روزهای پایانی حضور خوزه مورینیو در رئال‌مادرید برای این مربی پرتغالی به هیچ عنوان خوب نبود و او در این مدت علاوه بر تحمل فشارهای زیاد و حاشیه‌های مختلف، جام‌های ارزشمندی را نیز از دست داد. تیره‌روزی‌های او در مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا آغاز شد، جایی که قوهای سپید مادرید در دیدار رفت این مرحله مقابل بوروسیا‌دورتموند 4 بر یک مغلوب شدند و در مرحله برگشت نیز با وجود پیروزی 2 بر صفر از صعود به مرحله نهایی بازماندند. شاگردان تحت هدایت مورینیو در ادامه نیز جام قهرمانی لالیگا را از دست دادند و در نهایت جام قهرمانی کوپا دل‌ری را نیز در فینال به همشهری خود آتلتیکو مادرید واگذار کردند. علاوه بر همه این ناکامی‌ها در راه رسیدن به عناوین قهرمانی متعدد، مورینیو اختلافاتی با بازیکنان رئال از جمله کاسیاس، دی ماریا و په‌په پیدا کرد تا آخرین روزهای حضورش در رئال پرتنش‌تر شود.او که از چند ماه پیش درباره حضورش در چلسی اخبار متعددی به گوش می‌رسید اکنون خود را آماده حضور در این تیم و فصل جدید لیگ برتر انگلستان می‌کند. این مربی پرتغالی در گفت‌و‌گو با اکسپرس از آخرین روزهای خود ‌ در رئال‌مادرید می‌گوید.

همه چیز در یک مدت کوتاه‌‌ از دست رئال رفت. واقعا چه اتفاقی افتاد که کمتر از یک ماه هر سه جام پیش روی رئال به تیم‌های دیگر رسید؟

گاهی اوقات در موقعیتی قرار می‌گیرید که هر چه تلاش می‌کنید نمی‌توانید از آن بیرون بیایید. رئال نیز در چنین موقعیتی گرفتار بود. من بخوبی درک می‌کنم چه چیزهایی باعث حذف رئال از لیگ اروپا یا شکست در فینال کوپا دل‌ری یا ناکامی در لالیگا شد، اما آنقدر گیج هستم که هنوز دلیل اصلی را نمی‌توانم پیدا کنم. در مدت اخیر آنقدر با بدشانسی‌های گوناگون روبه‌رو شده‌ام که اگر 50 سال دیگر هم مربیگری کنم هرگز با آنها مواجه نمی‌شدم. انگار نفرین شده بودیم، هر چند بالاخره همه این حرف‌ها می‌تواند از روی احساسات باشد. اشکال بزرگی که در کار ما وجود داشت بجز یک مورد فقط به خود ما مربوط می‌شد.

خود را مبرا از همه ناکامی‌های رئال می‌دانید؟

خیر، ‌ رئال بدترین فصل خود را پشت سر گذاشت. همان‌طور که من نیز سیاه‌ترین و بدترین روزهای زندگی‌ام را پشت سر گذاشتم. ‌ ابتدای فصل هرگز گمان نمی‌کردم این فصل برای رئال تا این حد غمگین و ناراحت‌کننده تمام شود. واقعیت این است که این شرایط بیش از هر کسی برای هواداران باشگاه رئال ناراحت‌کننده است. رئال می‌توانست در این فصل جام‌های متعددی به دست بیاورد، اما همیشه و در هر زمانی همه چیز به نفع یک تیم نیست.

از دست‌دادن کدام جام برای شما غم‌انگیزتر بود؟

برای هر کدام توضیح و تعریف جداگانه‌ای وجود دارد، اما نمی‌توان گفت کدام یک غم‌انگیزتر بود. رئال در دیدار برگشت نیمه‌نهایی اروپا اگر فقط یک گل دیگر به بوروسیا‌دورتموند می‌زد به فینال می‌رسید، اما اینچنین نشد. تنها جای امیدواری این بود که بر خلاف بارسلونا خیلی بهتر با جام اروپا خداحافظی کردیم. در لالیگا نیز فاصله امتیازی را با تمام تلاشی که انجام دادیم نتوانستیم جبران کنیم، اما ماجرا در کوپا دل‌ری خیلی متفاوت‌تر بود. می‌توانم بگویم شرم‌آور بود. چه کسی می‌تواند بگوید آتلتیکو مادرید قهرمان لایقی برای کوپا دل‌ری است؟ همه چیز تمام شد، اما حداقل من همه این اتفاق‌ها را فراموش نمی‌کنم.

بر‌خلاف گذشته و با توجه به همه سال‌های مربیگری‌تان این نخستین بار است که یک فصل را بسیار بد و بدون هیچ دستاوردی به پایان می‌برید.

نکته غم‌انگیز‌تر این است که دیگر فرصتی برای جبران وجود ندارد. اصلا ارزشی ندارد که درباره اتفاق‌های بد گذشته صحبت کنیم و آنها را مورد بررسی قرار دهیم. من همیشه با تیم‌های مختلفی کار کرده‌ام و فصل را حداقل با یک جام تمام کرده‌ام. درباره باشگاه‌های قبلی‌ام هیچ جای انتقادی وجود ندارد، اما درباره رئال‌مادرید فرق می‌کند. انتقادها کاملا قابل پذیرش هستند.

من در حالی اینجا را ترک می‌کنم که برخلاف فصول گذشته همه چیز متفاوت و دستانم کاملا خالی است. زندگی در فوتبال خیلی خارق‌العاده است. هنگامی که به یک موقعیت موفقیت‌آمیزی می‌رسید باید سریع برای باز‌کردن در بعدی و کسب یک موفقیت دیگر تلاش کنید. البته باید این را فراموش نکنید که در این راه باید نهایت احترام را به دیگران بگذارید.

دوران حضورتان در رئال را با توجه به ناکامی‌های پی‌در‌پی این باشگاه چگونه توصیف می‌کنید؟

واضح است که هیچ دستاوردی در این فصل نداشتم، اما هیچ‌کس نمی‌تواند همه موفقیت‌هایی که در این دو سال به دست آوردم پاک کند. نادیده گرفتن موفقیت‌ها و جام‌هایی که رئال در سه فصل اخیر گرفت غیرمنصفانه است. با نادیده گرفتن هفته‌های اخیر ، دوران حضورم در رئال بسیار خوب بود.

این نحوه رفتن از رئال که حالا دیگر بسیار قطعی به نظر می‌رسد در روحیه شما چقدر تاثیر می‌گذارد؟

من کارم را انجام دادم، ولی همه چیز به خوبی آن چیزی که تصور می‌کردم پیش نرفت. در تمام اروپا مربیان زیادی در پایان فصل به کار خود پایان دادند یا این‌که عذرشان خواسته شد، تفاوتی بین من و آنها وجود دارد. با این‌که در کسب سه جام پی‌در‌پی ناکام بودم اما مثل یک شکست‌خورده از اینجا نمی‌روم. غمگین هستم، اما درمانده ‌نیستم. این اتفاق‌ها در فوتبال برای هر کسی می‌افتد، هر احتمالی وجود دارد و شاید در صورت کسب همه جام‌های ممکن باز هم چاره‌ای جز رفتن نداشتم. به پاری سن ژرمن نگاه کنید، آنچلوتی که همه می‌گفتند تا سه سال دیگر در تیم فرانسوی ماندنی است قرار است به رئال بیاید. در بایرن‌مونیخ گواردیولا خیلی باور‌نکردنی به عنوان سرمربی انتخاب شد. مانچینی از منچسترسیتی اخراج شد و بنیتس نیز به پایان کار خود در چلسی رسیده است. خاصیت مربیگری همین است. هیچ‌کس جایگاه مشخصی ندارد و خیلی کم پیدا می‌شود مربیانی که برای سال‌های طولانی ‌روی یک نیمکت باقی می‌مانند.

آینده شما در چلسی چگونه خواهد بود؟

من به دنبال ماجراجویی هستم و اصلا فکر نمی‌کنم، چون قبلا در چلسی بوده‌ام و موفقیت‌هایی را با این تیم به دست آورده‌ام دقیقا همان موفقیت‌ها را تکرار کنم. می‌خواهم بیشتر جاه‌طلب شوم، این یکی از شرط‌های موفقیت در مربیگری است. قانع بودن از تو یک شخصیت تکراری می‌سازد و من نمی‌خواهم این‌گونه باشم.

اکسپرس ‌‌/ مترجم: هیلدا حسینی‌خواه