امضاهای یخی بر پای لیگ 18 تیمی

درخواست‌هایی که با وجود تاکید فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ بر اجرایی شدن کاهش تیم‌ها از 18 به 16تیم در فصل 93ـ92، همچنان به صورت جمعی و فردی مطرح می‌شود اما در این میان، عجیب آن است که با گذشت چند روز از صدور بیانیه جمعی و امضای آن توسط مدیران عامل باشگاه‌ها، بعضا به طور رسمی یا در محافل خصوصی شنیده می‌شود که خیلی از کسانی که به ظاهر مخالف برگزاری لیگ 16 تیمی هستند و حتی امضایی هم پای بیانیه صادر شده از سوی مدیران زدند، اتفاقا از موافقان کاهش تعداد تیم‌های لیگ برتر هستند. آنها در این چند روز به نوعی دیگر این موافقت را به گوش مسئولان فدراسیون فوتبال رساندند تا بیانیه‌ای که بیشتر مدیران تیم‌های قعر‌جدولی در انتطار رسیدگی و توجه مسئولان به آن هستند، وجاهت خود را از دست بدهد و مسئولان امر نیز با آگاهی از این موضوع بر تصویب طرح و ضرورت اجرای آن تاکید و وعده دهند اگر اتفاق و تغییر نظری در این زمینه رخ دهد، برای لیگ چهاردهم خواهد بود.

نکته مورد توجه رو راست نبودن مدیران باشگاه‌های لیگ برتری با یکدیگر و رودربایستی‌هایی است که اخیرا برای نمونه جعفری، مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی در اظهار نظری رسمی از آن پرده برداشته تا معلوم شود که خیلی از به ظاهر مخالفان 16 تیمی شدن لیگ برتر، به اجبار تن به این مخالفت دادند و تابع جمع شدند. موضوعی که در این گزارش بهتر آشکار می‌شود و بر خلاف شعارهایی که برای حفظ پویایی فوتبال در سراسر ایران با برگزاری لیگ با تعداد تیم‌های بیشتر داده می‌شود خیلی از مدیران و مربیانی که در کوران این رقابت‌ها دستی بر آتش دارند، معتقدند نه تیم‌ها ظرفیت انجام این تعداد بازی را با حفظ کیفیت دارند و نه خیلی از باشگاه‌هایی که مدعی حضور و ادامه کار در لیگ برتر هستند، توان تامین هزینه‌های اولیه و حداقل‌های حرفه‌ای بودن را دارا هستند.

نسخه کرش از ابتدا خوش نیامد

موضوع کاهش تیم‌های لیگ برتری فوتبال و حذف رقابت‌های جام حذفی نسخه‌هایی بود که کارلوس کرش پرتغالی در همان بدو ورود به ایران برای افزایش کیفیت مسابقه‌های فوتبال کشورمان و کاهش فشار بازی‌ها برای کمک به تیم ملی در راه صعود به جام جهانی پیچید؛ تجویزی که از همان ابتدا به مذاق اهالی فوتبال ما خوش نیامد، چه بسا خیلی از معترضان بی‌آن‌که توجهی به پیشنهاد مطرح شده داشته باشند مطابق عادت فوتبال ما که مخالفت زودهنگام با برنامه‌های یک مربی خارجی است، به صف منتقدان پیوستند و بزودی جبهه‌ای را برابر سرمربی پرتغالی تشکیل دادند که تا به امروز پا برجا مانده و حالا که کار تیم ملی برای صعود به جام جهانی به اما و اگر کشیده و وضع خود کرش نیز در پرده‌ای از ابهام قرار گرفته، حرف‌های اعتراض آمیز به هر تصمیمی که ردپای کارلوس پرتغالی در آن دیده شود، خریدار بیشتری پیدا کرده است. این گونه است که خیلی از مخالفان 16تیمی شدن لیگ برتر بیشتر از آن‌که با این اتفاق مخالف باشند، با این‌که پیشنهاد کرش عملی شده مخالف هستند و از فدراسیون برای دخالت دادن یک مربی خارجی در تصمیم‌گیری‌های داخلی گله دارند.

این را پرویز مظلومی، به عنوان نماینده‌ای از مربیان تائید می‌کند و از حرف‌هایش پیداست که ترجیح می‌دهد فدراسیون قاطع‌تر باشد و به مربیان داخلی بیشتر بها بدهد. سرمربی آلومینیوم هرمزگان که اتفاقا مدیرعامل آن از مخالفان سرسخت کاهش تیم‌های لیگ برتر است و تیمش در مکان چهاردهم جدول رده‌بندی قرار دارد، در این مورد به جام‌جم می‌گوید: بحث در مورد تعداد تیم‌های لیگ برتری یک طرف اما اهمیت بیش از اندازه به درخواست‌های کرش طرف دیگر، حالا اگر بتواند تیم ملی را قاطعانه به جام جهانی ببرد، بازهم حرفی نیست. متاسفانه با این همه توجه، تیم ما در شرایط دشواری است و از کجا معلوم که سایر راهکارهایش جواب بدهد، بعد از حرف و حدیث در مورد جام حذفی حالا نوبت لیگ است. فدراسیون باید پیش از تصمیم‌گیری به حرف مربیان و مسئولان باشگاه‌ها هم توجه می‌کرد و با دلیل و منطق همه را توجیه می‌کرد تا تصمیم جدید مورد احترام اهالی فوتبال باشد، تجربه هم نشان می‌دهد اتفاقا تضمینی برای بهتر شدن کیفیت مسابقه‌ها حتی با کاهش دو تیم وجود ندارد.

وقتی احساس بر منطق غلبه می‌کند

در جلسه مدیران عامل باشگاه‌ها بجز استقلال، پرسپولیس و نفت تهران که نمایندگانشان غایب بودند، 15 باشگاه با امضای بیانیه‌ای که 14 بند داشت، مخالفت خود را با کاهش تعداد تیم‌های لیگ برتری اعلام کردند. اما بعد از آن‌که امضای درودگر، مدیرعامل ملوان جعلی از آب درآمد و یکی، دو نفر اعلام کردند از آنها خواسته شده بود تابع جمع باشند سراغ مدیرعامل یکی از باشگاه‌های شهرستانی رفتیم که اتفاقا تیمش بین شش تیم نخست جدول رده‌بندی قرار دارد تا در مورد صحت و سقم این موضوع بپرسیم. او که تاکید داشت نامی از او نبریم، گفت: این یک حقیقت است که فوتبال ما با داشتن علاقه‌مندانی در سراسر ایران، تشنه داشتن تیم بیشتر در لیگ و پویایی است، اگر بیانیه را برای مخالفت امضا کردیم به این دلیل بوده، اما واقعیت این است که ظرفیت‌هایی موجود اجازه نمی‌دهد با این گستردگی کار کنیم و نه تنها کیفیت نداریم بلکه در سال‌های اخیر رو به نزول رفتیم. حالا اگر تعداد تیم‌ها را هم کم کنیم و توجه‌ای به رشد کیفی مسابقه‌ها نداشته باشیم، باز هم درجا خواهیم زد، موضوعی که به‌هر‌حال باید امتحان کنیم.

وی ادامه می‌دهد: آقایان مسئولی که الان نمی‌خواهند تیم‌ها کم شود، دلسوزی تیم شهرشان را می‌کنند، اما همان‌ها هم بارها در طول همین فصل با مشکلات زیادی مثل نداشتن زمین یا حتی هزینه تهیه بلیت هواپیما برای برگزاری مسابقه در شهر دیگر مواجه بودند و می‌دانند مردم هم با این وضع از دیدن فوتبال تیم شهرشان سیراب نمی‌شوند. بنابراین، این یک خواسته دلی است و بیشتر در آن احساس دخیل است و همه ما می‌دانیم که لیگ برای تحول نیاز به برنامه‌های تازه دارد تا شاید در آینده حتی زمینه برگزاری آن با 20 تیم فراهم شود.

توجه به زیرساخت‌ها، ابزارها و درآمدها

در این زمینه امیر حاج‌رضایی، کارشناس فوتبال کشورمان نیز به نکته جالبی اشاره می‌کند، وی در خصوص کاهش تیم‌های لیگ برتری در فصل آینده با توجه به حرف و حدیث‌های اخیر می‌گوید: البته همه نظرات قابل‌احترام است اما باید برای این موضوع مسائل زیرساختی را مورد توجه قرار دهیم و به ابزارهایی که هر باشگاه برای رسیدن به موفقیت نیاز دارد، میزان درآمدزایی که در طول یک فصل می‌تواند داشته باشد و مسائل و مشکلاتی که خیلی از تیم‌های ما با داشتن عنوان حرفه‌ای با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، توجه کنیم. نباید در این باره احساسی تصمیم بگیریم، راه دور نمی‌رویم، تیمی مثل گهر دورود به عنوان یک تیم حرفه‌ای نباید هفته‌ها به دلیل نداشتن امکان برگزاری بازی در شهر خودش مهمان باشد و از امتیاز میزبانی محروم بماند. از این واقعیت‌ها برای پذیرفتن حقیقتی که معمولا تلخ است، نباید بگذریم.

فقط درعدد مثل ژاپن بودیم!

در این باره مهدی محمدنبی، دبیر فدراسیون فوتبال تصمیم‌گیری درباره 18 تیمی ماندن لیگ برتر را منوط به تصمیم کفاشیان می‌داند. موضوع تصویب شده‌ای که بعید است با این اوضاع تغییری کند اما نگاهی به آنچه در فوتبال ما در مقایسه با فوتبال آسیا می‌گذرد، نشان می‌دهد که اکنون با ژاپن که لیگ 18 تیمی منظمی دارد و هر ساله حداقل چند بازیکن به عنوان پدیده به فوتبال اروپا صادر می‌کند، فاصله زیادی داریم. در پایان این دوره از لیگ برتر پنج دوره است که مثل ژاپن 18 تیم در لیگ داشتیم اما مثل این کشور در زمینه باشگاهی و ملی پیشرفتی نداشتیم؛ حالا بد نیست کاهش تعداد تیم‌ها را هم تجربه کنیم تا شاید اوضاع کیفی رقابت‌ها کمی بهبود پیدا کند. برای رسیدن به این هدف به قول حاج‌رضایی کار کارشناسی هم لازم است که امیدواریم مسئولان این بار از آن غافل نباشند.

سارا احمدیان‌ / جام‌جم